Κυριακή 31 Μαΐου 2020

Μου άρεσε... Μια κουβέντα του Τζορτζ Πελεκάνος.


Τζορτζ Πελεκάνος
( Βικιπαίδεια)

Τελικά, ήταν δύο οι κουβέντες του αγαπημένου συγγραφέα Τζορτζ Πελεκάνος (George Pelekanos) που μου άρεσαν!

Ανακάλυψα την πρώτη στο Βιβλιοδρόμιο στα ΝΕΑ (Σαββατοκύριακο 30-31 Μαΐου 2020).
Στην ακροτελεύτια ερώτηση 
"Ποια είναι η βαθύτερη ελπίδα σας για τις επερχόμενες εκλογές στις ΗΠΑ;"
στην συνέντευξη που πήρε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Δουλγερίδης από τον Τζορτζ Πελεκάνος, εκείνος απάντησε:
"Δεν είναι ελπίδα. Είναι πίστη ότι θα πετύχουμε. Θα διώξουμε με την ψήφο μας αυτή τη διακυβέρνηση από τον Λευκό Οίκο. Η δημοκρατία μας βρίσκεται σε κίνδυνο".

Η δημοσίευση στα ΝΕΑ  ΕΔΩ.

Η δεύτερη κουβέντα έρχεται από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 11-5-2020.
Και πάλι στην ακροτελεύτια ερώτηση 
"Εσείς τι είδους άνθρωπος θέλετε να είστε, κύριε Πελεκάνος;"
στην συνέντευξη που πήρε η δημοσιογράφος Τασούλα Επτακοίλη από τον Τζορτζ Πελεκάνος, εκείνος απάντησε:
"Πάντα ήθελα να μοιάσω στον πατέρα μου και στη μητέρα μου, ελπίζω να έχω κληρονομήσει τα καλύτερα στοιχεία τους. Είχα, βλέπετε, την ευλογία να μεγαλώσω με τέτοια πρότυπα..."

Μπορείτε να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη  ΕΔΩ.

Και οι δύο συνεντεύξεις δόθηκαν με αφορμή την έκδοση στα ελληνικά του νέου βιβλίου του Τζορτζ Πελεκάνος "Ο άντρας που επέστρεψε" (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ, μετάφραση Άννα Παπασταύρου).

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

Επανάληψη στη ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ (2ο μέρος).



Φυσική Β' Λυκείου Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας

Σ' αυτή την ανάρτηση έχω συγκεντρώσει 2 εργασίες pptx, 1 εργασία ερωτήσεων με το πρόγραμμα Hot Potatoes και 2 αρχεία με θέματα σε word. Όλες οι εργασίες είναι σχετικές με το δεύτερο μέρος του κεφαλαίου "ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ" (Θερμικές μηχανές, Μηχανή του Carnot, 2ος Θερμοδυναμικός νόμος). Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τις εργασίες όπως φαίνεται παρακάτω:

Εργασίες παρουσίασης διαφανειών pptx
  • "Θερμικές Μηχανές" από  ΕΔΩ.
  • "Μηχανή του Carnot - 2ος Θερμοδυναμικός νόμος" από  ΕΔΩ.
(Δεν έχω ανανεώσει πρόσφατα τις αναρτήσεις  ) 

Ερωτήσεις με το πρόγραμμα Hot Potatoes
  • 1 αρχείο με 20 ερωτήσεις Πολλαπλής Επιλογής από  ΕΔΩ.

Θέματα σε word από τις Εξετάσεις
  • Αρχείο word (9 σελίδες) με τα θέματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων (2000-2004) από  ΕΔΩ. Το αρχείο περιέχει όλα τα θέματα από τα κεφάλαια "Κινητική Θεωρία Αερίων" και "Θερμοδυναμική".

Ερωτήσεις σε word από την ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ (2014)
(Είχε δημοσιευτεί και στο 1ο μέρος της Θερμοδυναμικής)

Στο αρχείο θα βρείτε 39 ερωτήσεις Β' θέματος για το σύνολο του κεφαλαίου "ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ". Οι ερωτήσεις είχαν δημοσιευθεί στην πλατφόρμα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) μέχρι 24-12-2014 (τελευταία ημέρα ανανέωσης του υλικού αυτού του μαθήματος).
Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τα αρχεία από  ΕΔΩ.
    Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας.

    Δευτέρα 18 Μαΐου 2020

    Σαν σήμερα... 1991, η Helen Sharman γίνεται η πρώτη αστροναύτης από την Βρετανία στο διάστημα.



    Helen Patricia Sharman 

    Σαν σήμερα, στις 18 Μαΐου 1991, η Helen Patricia Sharman (Έλεν Πατρίτσια Σάρμαν) έγινε η πρώτη Βρετανή πολίτης που βρέθηκε στο διάστημα με την πτήση του σοβιετικού διαστημοπλοίου Soyuz TM-12. Με το ίδιο διαστημόπλοιο ταξίδεψαν οι σοβιετικοί κοσμοναύτες Ανατόλι Αρτσεμπάρσκι (ουκρ. Анатолій Арцебарський) ως επικεφαλής και Σεργκέι Κρικαλιόφ (ρωσ. Серге́й Крикалёв) ως μηχανικός πτήσης. Προορισμός του διαστημοπλοίου ήταν ο σοβιετικός διαστημικός σταθμός MIΡ (ρωσ. Мир - Κόσμος). Έτσι, η  Helen Sharman έγινε η πρώτη γυναίκα που βρέθηκε στο στο σταθμό ΜΙΡ.
    Ο επόμενος Βρετανός πολίτης που βρέθηκε στο διάστημα ήταν ο Tim Peake, πολλά χρόνια αργότερα, στις 15 Δεκεμβρίου 2015 ως (πρώτος) αστροναύτης της ESA.

    Το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Soyuz TM-12. (Από αρ.):
    Ανατόλι Αρτσεμπάρσκι, Έλεν Σάρμαν και Σεργκέι  Κρικαλιόφ.

    Η Sharman κέρδισε τη θέση της στο διάστημα όταν το 1989 απάντησε σε διαφήμιση που άκουσε στο ραδιόφωνο καθώς γύριζε από τη δουλειά της (χημικός) σε  βιομηχανία σοκολάτας. Η διαφήμηση έλεγε: "Ζητείται αστροναύτης. Η εμπειρία δεν είναι απαραίτητη" ("Astronaut wanted. No experience necessary"). 
    Επιλέχτηκε στις 25 Νοεμβρίου 1989 ανάμεσα από 13.000 άτομα που έκαναν αίτηση με στόχο να συμμετάσχουν στην επιστημονική διαστημική αποστολή Project Juno
    Το πρόγραμμα Juno ήταν ένα ιδιωτικό πρόγραμμα της Μ. Βρετανίας που είχε στόχο την εκτόξευση ενός Βρετανού πολίτη στο διάστημα με τη βοήθεια του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος. 
    Έτσι, δημιουργήθηκε μια σύμπραξη βρετανικών εταιρειών με σκοπό να συγκεντρώσει τα χρήματα που χρειάζονταν για να πληρωθεί η Σοβιετική Ένωση, που θα πρόσφερε μια θέση σε διαστημόπλοιο Soyuz, για ταξίδι στο διαστημικό σταθμό ΜΙΡ.

    Το λογότυπο της αποστολής Soyuz TM-12 Juno που δείχνει
    μια ιπτάμενη χήνα. Το σχέδιο έχει προέλθει από τον συνδυασμό
    του ελληνικού μύθου για το άρμα της Αφροδίτης που σερνόταν
     από χήνες και από τον ναό της αρχαίας Ρωμαϊκής θεάς Juno
    στη Ρώμη, που φυλασσόταν από χήνες.

    Αρχικά επελέγησαν 4 άτομα, 
    • ο Gordon Brooks, γιατρός από το Βασιλικό Ναυτικό της Βρετανίας (33 χρονών τότε),
    • ο Timothy Mace, ταγματάρχης στην Βρετανική Αεροπορία (33 χρονών τότε),
    • ο Clive Smith, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Kingston (27 χρονών τότε) και
    • η Helen Sharman, τεχνολόγος τροφίμων (26 χρονών τότε).
    Τελικά ο Mace και η Sharman επιλέχτηκαν για να ολοκληρώσουν το 18μηνο πρόγραμμα εκπαίδευσης στην Star City (Zvyozdny Gorodok) της Σοβιετικής Ένωσης.

    Το κόστος της πτήσης έφτανε τα 7 εκατομμύρια λίρες. Επρόκειτο να καλυφθεί από διάφορα καινοτόμα προγράμματα, συμπεριλαμβανομένης της χορηγίας από ιδιωτικές βρετανικές εταιρείες και ενός συστήματος λαχειοφόρων αγορών. Μερικές από τις εταιρείες ήταν η British Aerospace, η Memorex, η Interflora και τα τηλεοπτικά δικαιώματα είχαν πουληθεί στο κανάλι ITV.
    Τελικά η κοινοπραξία Juno απέτυχε να μαζέψει το απαιτούμενο ποσό και η Σοβιετική Ένωση εξέτασε την ακύρωση της αποστολής. Ωστόσο, με παρέμβαση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έγινε δυνατή η ολοκλήρωση του προγράμματος, αλλά με λιγότερες δραστηριότητες. Η Helen Sharman θα εκτελούσε πειράματα που είχαν σχεδιαστεί από βρετανικά σχολεία και θα μπορούσαν να γίνουν με τον εξοπλισμό που ήδη υπήρχε στο ΜΙΡ. Παράλληλα, μια βρετανική μικροβιολογική έρευνα θα εκτελείτο από τους Σοβιετικούς κοσμοναύτες.

    H Helen Sharman βγαίνει από το διαστημόπλοιο Soyuz TM-11
    μετά την επιστροφή της στη Γη.

    Η εκτόξευση του διαστημοπλοίου Soyuz TM-12 Juno έγινε με την βοήθεια πυραύλου Soyuz-U2 από το Κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν στις 12:50:27 UTC.

    Sharman έγινε η πρώτη Βρετανίδα ραδιοερασιτέχνης στο διάστημα χρησιμοποιώντας το ειδικό σήμα κλήσης GB1MIR στην μπάντα των 2m. Είχε επικοινωνία με 9 βρετανικά σχολεία και διεξήγαγε πειράματα με υπεραγωγούς σε υψηλή θερμοκρασία με τη συσκευή Elektropograph-7K. Ακόμη πραγματοποίησε μια σειρά από πειράματα με τα οποία μελετήθηκε ο επηρεασμός της έλλειψης βαρύτητας στους ανθρώπους και τα φυτά. 
    H Sharman σχολίασε ότι είχε δυσκολία στην εξεύρεση εξοπλισμού στον ΜΙΡ καθώς υπήρχε πολύ περισσότερος εξοπλισμός κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής της στη Star City.     

    Η διαστημική στολή Sokol που φορούσε η Helen Sharman
    στη διάρκεια της αποστολής της βρίσκεται τώρα στο
    National Space Centre στο Λέστερ.

    Μετά από παραμονή 8 περίπου ημερών στον ΜΙΡ, η Sharman επέστρεψε στη Γη στις 26 Μαΐου 1991, με την αποστολή του Soyuz TM-11 έχοντας συνταξιδιώτες τους κοσμοναύτες Βίκτορ Αφανάσιεφ (ρωσ. Виктор Афанасьев) και Μίσα Μανάροφ (ρωσ. Муса Манаров).

    Το 1992 και το 1998 η Sharman και ο Mace ήταν υποψήφιοι στην επιλογή αστροναυτών από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) χωρίς να καταφέρουν να επιλεγούν.
    Μετά το διαστημικό της ταξίδι και για τα 8 επόμενα χρόνια, η Helen Sharman ασχολήθηκε ιδιωτικά με την διάδοση της επιστήμης στο κοινό. Το 1993 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της με τίτλο "Seize the Moment" ("Άδραξε τη στιγμή").

    Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μια συνέντευξη-αφήγηση της Helen Sharman στον δημοσιογράφο Michael Segalov για την βρετανική εφημερίδα The Guardian (5 Ιανουαρίου 2020).

    Helen Sharman, η πρώτη αστροναύτης για την Βρετανία.
    (Φωτογραφία: Alamy)

    "Σχεδόν τα πάντα στην παιδική μου ηλικία ήταν φυσιολογικά και απλά. Η οικογένειά μας ζούσε σ’ ένα άνετο σπίτι σε προάστιο του Sheffield (Σέφιλντ). Πήγα σε σχολείο της περιοχής. Ποτέ δεν συνέβη κάτι ιδιαίτερα συναρπαστικό. Αυτό σημαίνει ότι πίστευα, πως μόνο φυσιολογικά πράγματα θα μπορούσαν να μου συμβούν.
    Όταν επέλεγα τα επίπεδα Α (A-levels, για σπουδές), ένας καθηγητής Γερμανικών με βρήκε σ’ ένα διάδρομο και μου υπέδειξε ότι αν διάλεγα φυσική και χημεία, θα ήμουν το μόνο κορίτσι σε αυτά τα μαθήματα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα το φύλο μου σε σχέση με την επιστήμη και πολύ γρήγορα αποφάσισα ότι αυτό δεν επρόκειτο να με σταματήσει.
    Ποτέ δεν καθόρισα τον εαυτό μου από το φύλο μου και συνεχίζω να μην το κάνω. Οι άνθρωποι συχνά με περιγράφουν ως την πρώτη Βρετανίδα στο διάστημα, αλλά στην πραγματικότητα ήμουν ο πρώτος άνθρωπος από την Βρετανία. Έτσι όπως λέγεται, αφήνεται να εννοηθεί ότι ήταν άντρας (το πρώτο πρόσωπο). Όταν ο Tim Peake (Τιμ Πικ) πήγε στο διάστημα, κάποιοι απλά ξέχασαν ποια ήμουν. Ο κανόνας θα ήταν αυτός που θα πήγαινε πρώτος να είναι άντρας, οπότε είμαι ενθουσιασμένη που κατάφερα να σπάσω αυτό το τυπικό.

    Η Helen Sharman τιμάται από την Βασίλισσα της Μ. Βρετανίας
     Ελισάβετ Β' στο Κάστρο Windsor (Φεβρουάριος 2018).

    Η αυτοπεποίθησή μου και η πίστη ότι «μπορώ να το κάνω» άλλαξαν τη ζωή μου. Άκουσα στο ραδιόφωνο τη διαφήμιση για την επιλογή του πρώτου αστροναύτη της Βρετανίας, ενώ οδηγούσα σπίτι από τη δουλειά. Έλεγξα όλα τα απαιτούμενα, αλλά νόμιζα ότι δεν θα με διαλέξουν κι έτσι δεν χρειαζόταν καθόλου να μπω στον κόπο. Φτάνοντας στο σπίτι συνειδητοποίησα ότι αν δεν έκανα αίτηση, τότε σίγουρα δεν θα μπορούσαν να με επιλέξουν. Όπως έλεγε η μαμά μου: "Αν δεν δοκιμάσεις κάτι, δεν θα μπορέσεις ποτέ να μάθεις τι θα μπορούσε να συμβεί".
    Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ομορφιά από το να κοιτάζεις τη Γη από ψηλά - και ποτέ δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που την είδα. Μετά την απογείωση βγήκαμε από την ατμόσφαιρα και ξαφνικά μέσα από το παράθυρο, το φως πλημμύρισε το χώρο. Βρισκόμασταν πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Το καταπληκτικά βαθύ γαλάζιο της θάλασσας μου έκοψε την ανάσα.
    Το να μην κάνω τίποτα είναι μια κόλαση για μένα. Ακόμα κι αν είναι η ώρα που η οικογένεια ετοιμάζεται να φύγει από το σπίτι, θα απασχολούμαι με το πότισμα των φυτών, με την τακτοποίηση, με την εξάσκηση ενός κομματιού στο πιάνο με (φορεμένα) το καπέλο και τα γάντια μου. Ξέρω ότι μερικοί άνθρωποι απολαμβάνουν να κάνουν τα πράγματα χαλαρά, αλλά όχι με μένα, αισθάνομαι ότι απλά σπαταλώ το χρόνο μου.


    Η Helen Sharman στο διαστημικό σταθμό ΜΙΡ.

    Υπάρχει μια πολύ μικρή απόσταση ανάμεσα στην καρδιά μου και το κεφάλι μου και αυτό είναι χρήσιμο σε κατάσταση αυξημένης βαρύτητας (G-force).
    Οι εξωγήινοι υπάρχουν, δεν υπάρχουν δύο γνώμες γι' αυτό. Υπάρχουν τόσα πολλά δισεκατομμύρια αστέρια εκεί έξω στο σύμπαν που πρέπει να υπάρχουν όλα τα είδη διαφορετικών μορφών ζωής. Θα είναι σαν εσένα κι εμένα, φτιαγμένοι από άνθρακα και άζωτο; Ίσως και όχι. Είναι πιθανό να είναι εδώ τώρα και απλά δεν μπορούμε να τους δούμε.
    Η μοναδική μου αληθινή αγάπη είναι τα βουνά. Το να είσαι εκεί πάνω στη φύση είναι γαλήνιο και βάζει τη ζωή σε μια προοπτική. Υπάρχει κάτι στο μεγαλείο τους που κάνει ασήμαντη τη ζωή μου και τα προβλήματά της. Αλλά επίσης υπάρχουν κάποια μικρά πράγματα – ένας κρύσταλλος σ’ ένα βράχο, το μικρό σαλιγκάρι που κινείται σ’ ένα μονοπάτι - που μου θυμίζουν ότι υπάρχει τόσο πολύ ομορφιά, που  για να τη δείτε χρειάζεται μόνο ν’ ανοίξετε τα μάτια σας.
    Το να έχω βρεθεί στο διάστημα μου έμαθε ότι οι άνθρωποι είναι αυτοί που πραγματικά έχουν σημασία και όχι τα υλικά αγαθά. Εκεί πάνω είχαμε όλα όσα χρειαζόμασταν για να επιβιώσουμε: τη σωστή θερμοκρασία, φαγητό και ποτό, ασφάλεια. Δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή τα αντικείμενα που μου ανήκαν και είχα αφήσει στη Γη. Όταν πετούσαμε πάνω από συγκεκριμένα μέρη του πλανήτη, ήταν πάντα οι αγαπημένοι μας που σκεφτόμαστε ότι βρίσκονταν εκεί, κάτω από εμάς."
    • Βίντεο με την εκτόξευση του Soyuz TM-12 (3:06).
    • Βίντεο με συνέντευξη της Helen Sharman για την Royal Society (αγγλικά, 6:03).

    Κυριακή 17 Μαΐου 2020

    Επανάληψη στη "ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ" (1ο μέρος).



    Φυσική Β' Λυκείου Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας

    Σ' αυτή την ανάρτηση έχω συγκεντρώσει 4 εργασίες pptx, 1 εργασία ερωτήσεων με το πρόγραμμα Hot Potatoes και 1 αρχείο με ερωτήσεις σε word. Όλες οι εργασίες είναι σχετικές με το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλαίου "ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ" (Εισαγωγή έως και Γραμμομοριακές Θερμότητες Αερίων). Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τις εργασίες όπως φαίνεται παρακάτω:

    Εργασίες παρουσίασης διαφανειών pptx
    • "Εισαγωγή στη Θερμοδυναμική" από  ΕΔΩ.
    • "Εσωτερική Ενέργεια - 1ος Θερμοδυναμικός νόμος" από  ΕΔΩ.
    • "Μεταβολές και 1ος Θερμοδυναμικός νόμος" από  ΕΔΩ.
    • "Γραμμομοριακές Ειδικές Θερμότητες" από  ΕΔΩ.
    (Τις 2 τελευταίες αναρτήσεις δεν τις έχω ανανεώσει πρόσφατα) 

    Ερωτήσεις με το πρόγραμμα Hot Potatoes
    • 1 αρχείο με 35 ερωτήσεις Πολλαπλής Επιλογής από  ΕΔΩ.

    Ερωτήσεις σε word από την ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ (2014)

      Στο αρχείο θα βρείτε 39 ερωτήσεις Β' θέματος για το σύνολο του κεφαλαίου "ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ". Οι ερωτήσεις είχαν δημοσιευθεί στην πλατφόρμα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) μέχρι 24-12-2014 (τελευταία ημέρα ανανέωσης του υλικού αυτού του μαθήματος).
      Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τα αρχεία από  ΕΔΩ.
      Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας.

      Παρασκευή 15 Μαΐου 2020

      Επανάληψη στο κεφάλαιο "ΕΡΓΟ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ".



      ΦΥΣΙΚΗ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ 

      Σ' αυτή την ανάρτηση έχω συγκεντρώσει 1 εργασία pptx, 4 εργασίες ερωτήσεων φτιαγμένες με το πρόγραμμα Hot Potatoes και 2 αρχεία με ερωτήσεις σε word. Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τις εργασίες όπως φαίνεται παρακάτω:

      Εργασία παρουσίασης διαφανειών pptx
      • για την "ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ" από  ΕΔΩ.

      Εργασίες παρουσίασης ερωτήσεων με το πρόγραμμα Hot Potatoes
      (Οι ερωτήσεις αφορούν το σύνολο του κεφαλαίου "Διατήρηση της Μηχανικής Ενέργειας") 
      • 2 αρχεία με 55 ερωτήσεις Πολλαπλής Επιλογής και
      • 2 αρχεία με 55 ερωτήσεις Σωστού - Λάθους από  ΕΔΩ.

      Εργασίες παρουσίασης ερωτήσεων σε word
      (Οι ερωτήσεις αφορούν το σύνολο του κεφαλαίου "Διατήρηση της Μηχανικής Ενέργειας") 
      • Αρχείο ερωτήσεων Πολλαπλής Επιλογής με τις απαντήσεις τους (12 σελίδες) από  ΕΔΩ
      • Αρχείο με ερωτήσεις Σωστού - Λάθους με τις απαντήσεις τους (4 σελίδες) από  ΕΔΩ.
      Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας.

      Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

      Επανάληψη στο κεφάλαιο "ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ των ΑΕΡΙΩΝ" (2ο μέρος).



      Φυσική Β' Λυκείου Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας

      Σ' αυτή την ανάρτηση (2ο μέρος) έχω συγκεντρώσει ένα σύνολο ερωτήσεων και ασκήσεων  που αφορούν την διδακτέα ύλη από το κεφάλαιο "ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ των ΑΕΡΙΩΝ". Έτσι, μαζί με την ανάρτηση (1ο μέρος) που έκανα χθες, ο(η) συνάδελφος έχει ένα πακέτο υλικού σ' αυτό το κεφάλαιο για την εκτενή επανάληψη  της ύλης

      Αρχεία ερωτήσεων με το πρόγραμμα Hot Potatoes

      Η ανάρτηση περιέχει 3 αρχεία Ερωτήσεων Πολλαπλής Επιλογής σχετικά με τα θέματα:
      1ο αρχείο:  Νόμοι των Αερίων  (15 ερωτήσεις),    
      2ο αρχείο:  Καταστατική Εξίσωση των Αερίων  (25 ερωτήσεις),
      3ο αρχείο:  Κινητική Θεωρία Αερίων  (20 ερωτήσεις).
      Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τα αρχεία από  ΕΔΩ.

      Αρχείo ερωτήσεων σε word από την ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ (2014)
      Στο αρχείο θα βρείτε 35 ερωτήσεις (το σύνολο) Β' θέματος σχετικά με την Κινητική των Αερίων (Νόμοι των αερίων, Καταστατική εξίσωση των ιδανικών αερίων, Κινητική θεωρία).  Οι ερωτήσεις είχαν δημοσιευθεί στην πλατφόρμα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) μέχρι 24-12-2014 (τελευταία ημέρα ανανέωσης του υλικού αυτού του μαθήματος).
      Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τα αρχεία από  ΕΔΩ.

      Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας.

      Σαν σήμερα... 1878, πέθανε ο διακεκριμένος Αμερικανός επιστήμονας Joseph Henry.


      Joseph Henry

      Σαν σήμερα, στις 13 Μαΐου 1878, πέθανε στην 
      Washington,DC ο Joseph Henry που  υπήρξε ο πιο διακεκριμένος Αμερικανός επιστήμονας του 19ου αιώνα. Είναι γνωστός κυρίως για το πρωτοποριακό έργο του στον Ηλεκτρομαγνητισμό. Έζησε την ίδια εποχή με τον Michael Faraday και κατάληξε στο ίδιο αποτέλεσμα μ' εκείνον ερευνώντας ανεξάρτητα το φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής. Υποστήριξε και προώθησε την επιστημονική πρόοδο στις ΗΠΑ και ως πρώτος γραμματέας του Ιδρύματος Smithsonian, το βοήθησε να διαμορφωθεί σε ένα ακαδημαϊκό και ερευνητικό κέντρο. 

      Ο Joseph Henry γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1797, στο Albany της Νέας Υόρκης. Γονείς του ήταν ο William Henry και η Ann Alexander. 
      Τα πρώτα χρόνια εκπαίδευσής του τα πέρασε στο Galway της Ν. Υόρκης, όπου έζησε για ένα χρονικό διάστημα με τον αδελφό της μητέρας του και αργότερα στο Albany όταν επέστρεψε εκεί. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Galway ο Henry ανακάλυψε τη χαρά της μελέτης κι έτσι ξεκίνησε η πρώτη διάθεσή του για τη μάθηση.

      Αναμνηστική πλάκα για τον Joseph Henry
      στο Galway όπου έζησε μερικά χρόνια.

      Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1811, ο Joseph επέστρεψε στο Albany και μαθήτευσε δίπλα στον John F. Doty, ωρολογοποιό και αργυροχόο. Εκεί έμεινε μέχρι που έκλεισε η επιχείρηση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Henry ανέπτυξε ένα ισχυρό ενδιαφέρον για το θέατρο και εντάχθηκε σε μια ομάδα νέων που είχαν παρόμοιες ανησυχίες. Τελικά ο Henry είχε προγραμματίσει ν' ασχοληθεί με το θέατρο, μέχρι που τυχαία ξεκίνησε να παρακολουθεί τις λαϊκές διαλέξεις του George Gregory για  πειραματική φιλοσοφία, αστρονομία και χημεία. 
      Ως αποτέλεσμα αυτού του ενδιαφέροντός του για την επιστήμη, ο Henry έβαλε στόχο να προετοιμαστεί για την εισαγωγή του στο προηγμένο πρόγραμμα σπουδών της Ακαδημίας του Albany. Μετά από επτά μήνες γερής μελέτης μπήκε στην Ακαδημία με άριστα. Σπούδασε εκεί από το 1819 μέχρι το 1822 με δωρεάν δίδακτρα και συνέχισε σε πιο προχωρημένες σπουδές. Σκόπευε να σπουδάσει στην Ιατρική, αλλά για βιοποριστικούς λόγους δούλεψε για ένα χρόνο ως δάσκαλος σ' ένα αγροτικό σχολείο.


      Ο μαγνήτης που έφτιαξε ο Henry για το Πανεπιστήμιο Yale.

      Για δέκα χρόνια μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ο Ηenry απασχολήθηκε σε πολλές θέσεις στην Ακαδημία Albany, από βοηθός εργαστηρίου μέχρι καθηγητής. 
      Το 1825 διορίστηκε βοηθός μηχανικού στο δρόμο που κατασκευαζόταν ανάμεσα στον ποταμό Hudson και τη λίμνη Erie στην Πολιτεία της Ν. Υόρκης
      Το 1826 εξελέγη καθηγητής Μαθηματικών και Φυσικής Φιλοσοφίας στην Ακαδημία  AlbanyΜερικές από τις πιο σημαντικές έρευνές του έγιναν όταν βρισκόταν σ' αυτή τη θέση.
      Ήταν ο πρώτος που τύλιξε μονωμένο σύρμα σφιχτά γύρω από έναν πυρήνα σιδήρου, προκειμένου να φτιάξει έναν ισχυρό ηλεκτρομαγνήτη, βελτιώνοντας τις επιδόσεις του ηλεκτρομαγνήτη που είχε φτιάξει ο William Sturgeon. Αυτή την περίοδο έφτιαξε έναν ηλεκτρομαγνήτη που μπορούσε να σηκώσει 750 pounds (340 κιλά). 


      Ο ηλεκτρομαγνήτης που κατασκεύασε ο Henry
      για την ανύψωση αντικειμένων με μεγάλο βάρος.

      Στις 3 Μαΐου 1830 παντρεύτηκε την ξαδέλφη του Harriet Alexander που ήταν κόρη του αδελφού της μητέρας του. Το ζευγάρι απόκτησε 6 παιδιά από τα οποία τα δύο (κόρες) πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Είχαν τρεις ακόμη κόρες, τις  Helen, Marie, Caroline κι ένα γιο τον William που πέθανε το 1862. 

      Το 1831 ο Henry δημιούργησε ένα από τα πρώτα μηχανήματα, που με τη βοήθεια του ηλεκτρομαγνητισμού κατάφερε να το κάνει να κινηθεί. Αυτό το μηχάνημα ήταν ο πρόγονος του σύγχρονου κινητήρα συνεχούς ρεύματος. Την ίδια χρονιά έφτιαξε τον πρώτο ηλεκτρομαγνητικό τηλέγραφο και τον ισχυρότερο ηλεκτρομαγνήτη της εποχής του, παραγγελία από το Πανεπιστήμιο Yale. Ο ηλεκτρομαγνήτης μπορούσε να σηκώσει 2300 pounds (1043 κιλά).
      Τον επόμενο χρόνο ο Henry δημοσίευσε τα αποτελέσματα των πειραμάτων του με τα οποία αποδείκνυε ότι μπορούσε να παράγει ηλεκτρισμό από τον μαγνητισμό. Η εργασία του δημοσιεύθηκε στην American Journal of Science με τίτλο "On the Production of Currents and Sparks of Electricity and Magnetism" ("Σχετικά με την παραγωγή ρευμάτων και σπινθήρων ηλεκτρικής ενέργειας και μαγνητισμού") (vol. 22, 1832, p.403-08). Σ' αυτό το άρθρο περιέγραφε την ανακάλυψη του φαινομένου της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής. Έτσι, ο Joseph Henry κατοχύρωσε στις ΗΠΑ την ανακάλυψη του φαινομένου της επαγωγής. 

      (πάνω) Ο κινητήρας του Henry. 
      (κάτω) Ο κινητήρας σε σχέδιο.
      (Αρχείο Ινστιτούτου Smithsonian)

      Περίπου την ίδια εποχή στη Βρετανία ο Michael Faraday επίσης κατοχύρωσε το φαινόμενο της επαγωγής ως δική του ανακάλυψη. Όμως, από τη στιγμή που πρώτος ο Faraday δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του, αναγνωρίστηκε σ' αυτόν η ανακάλυψη του φαινομένου. Για τον Joseph Henry ήταν μια πολύ άτυχη συγκυρία, όμως για τους Αμερικανούς, ο δικός τους άνθρωπος θεωρείται πρωτοπόρος.

      Τον Οκτώβριο 1832, ο Henry έγινε καθηγητής Φυσικής Φιλοσοφίας (Φυσικής) στο Κολέγιο του New Jersey (Πανεπιστήμιο Princeton). Την ίδια χρονιά έφτιαξε για το Princeton ηλεκτρομαγνήτη που μπορούσε να σηκώσει 3500 pounds (1587 κιλά). Στο Princeton ο Henry συνέχισε τα πειράματα στον ηλεκτρομαγνητισμό κι ασχολήθηκε με την μετεωρολογία και την γεωφυσική.

      Επιστολή του Henry προς τον George Mifflin Dallas,
      Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ (12 Αυγούστου 1847).
      (Smithsonian archives)

      Το 1835 εκλέχτηκε μέλος της American Philosophical Society και την υπηρέτησε από διάφορες θέσεις.
      Το 1837 ο Henry έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Ευρώπη. Στο εξάμηνο ταξίδι του επισκέφθηκε την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Σκωτία και το Βέλγιο έχοντας την ευκαιρία να συναντήσει αρκετούς επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου του Michael Faraday. Αυτή η εμπειρία τον ώθησε να επιστρέψει στο προηγούμενο επίπεδο της επιστημονικής του έρευνας, την οποία είχε μειώσει σημαντικά μεταξύ 1832 και 1837. 
      Μεταξύ των ετών 1838 και 1842 ο Henry συνέχισε την έρευνά του στην αμοιβαία επαγωγή. Συμμετείχε επίσης στην έρευνα της ηλιακής ακτινοβολίας και της θερμότητας των ηλιακών κηλίδων. 

      Η οικογένεια Henry στους κήπους του Ινστιτούτου 
      Smithsonian. Πίνακας του Titian Ramsay Peale.
      (Smithsonian archives)

      Ο Joseph Henry έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στις ΗΠΑ. Έγινε γραμματέας του Εθνικού Ινστιτούτου για την Προώθηση της Επιστήμης (National Institute for the Promotion of Science), που αποτέλεσε πρόδρομο του Ιδρύματος Smithsonian (Smithsonian Institution) στο οποίο έγινε πρώτος γραμματέας του. 
      Στις 3 Δεκεμβρίου 1846, ανακοινώθηκε από το Συμβούλιο των Επιτρόπων (Board of Regents) ο διορισμός του Henry στο γραφείο του Γραμματέα του Ιδρύματος Smithsonian που είχε δημιουργηθεί πρόσφατα. Έτσι, στις 14 Δεκεμβρίου 1846 ο Henry άφησε το Princeton και ανέλαβε την καινούρια θέση του στην Ουάσιγκτον. Το Ίδρυμα  Smithsonian φτιάχτηκε με τα χρήματα που είχε κληροδοτήσει ο James Smithson σημειώνοντας στη διαθήκη του την επιθυμία να διατεθούν για "την αύξηση και τη διάδοση της γνώσης". Ο Henry, θέλοντας να υλοποιήσει την επιθυμία του διαθέτη, πρότεινε ένα σύστημα με το οποίο θα υποστηριζόταν η πρωτότυπη και η πειραματική έρευνα που θα διαδιδόταν μέσω περιοδικών δημοσιεύσεων. Στις 8 Δεκεμβρίου 1847, ο Henry παρουσίασε στο Διοικητικό Συμβούλιο των Επιτρόπων το πρώτο σχέδιό του με τίτλο "Programme of Organization of the Smithsonian Institution" ("Πρόγραμμα Οργάνωσης του Ιδρύματος Σμιθσόνιαν").


      Συνάντηση της National Academy of Sciences
      (Εθνική Ακαδημία Επιστημών) των ΗΠΑ, στο
      κτίριο του Ιδρύματος Smithsonian (Απρίλιος 1874).
      Στο βάθος πίσω από το γραφείο φαίνεται ο Henry.

      Το πρώτο μεγάλο επιστημονικό εγχείρημα του Ιδρύματος ήταν το "Smithsonian Meteorological Project" ("Μετεωρολογικό Πρόγραμμα Σμιθσόνιαν") που είχε στόχο την συστηματική συλλογή μετεωρολογικών στοιχείων απ' όλη την έκταση των ΗΠΑ.
      Το 1858 το Ίδρυμα ξεκίνησε να δέχεται την φιλοξενία των εθνικών συλλογών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μέχρι τότε ο Henry αρνιόταν την υποδοχή τέτοιων συλλογών γιατί δεν επιθυμούσε το Ίδρυμα να έχει μεγάλει εξάρτηση από την κυβέρνηση. Το σίγουρο είναι ότι το Ίδρυμα Smithsonian κέρδισε τον σεβασμό ως μία εθνική κιβωτός για τις ΗΠΑ, κάτω από την καθοδήγηση του Joseph Henry.

      Την 1η Μαΐου 1847 μπήκε ο θεμέλιος λίθος για την κατασκευή του κεντρικού κτιρίου του Ιδρύματος, το Smithsonian Castle (Πύργος Σμιθσόνιαν). Το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1858, αλλά η οικογένεια Henry είχε αρχίσει να κατοικεί στην ανατολική του πτέρυγα ήδη από το 1855. Στις 24 Ιανουαρίου 1865 μεγάλη φωτιά κατέστρεψε μέρος του κτιρίου όπου υπήρχε και το γραφείο του Henry. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καούν πολλά από τα έγγραφα και εργασίες του.

      Στην φωτογραφία φαίνεται τοιχογραφία που υπάρχει
      στο ισόγειο του κτιρίου John C. Green της Σχολής
      Μηχανικών του Πανεπιστημίου Princeton.
      Κατασκευάστηκε το 1946 από τον Gifford Beal
      για τα 200 χρόνια του πανεπιστημίου.
      Φαίνεται ο Henry να επιδεικνύει πείραμα ηλεκτρισμού.

      Η ερευνητική δραστηριότητα του Henry στον τομέα του ηλεκτρομαγνητισμού, αλλά ακόμη και στον τομέα της αεροναυπηγικής ήταν πολύ μεγάλη, με σημαντικά αποτελέσματα. Εφηύρε έναν πρόδρομο του ηλεκτρικού κουδουνιού (συγκεκριμένα μια καμπάνα που μπορούσε να χτυπά σε απόσταση μέσω ενός ηλεκτρικού καλωδίου) και το ηλεκτρικό ρελέ, που ήταν η βάση λειτουργίας του ηλεκτρικού τηλεγράφου που αργότερα ανακάλυψαν ο Samuel Morse και ο Sir Charles Wheatstone, εργαζόμενοι ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο.

      Το 1852 τοποθετήθηκε ως μέλος  του Light-House Board (Υπηρεσία Φάρων) που μόλις είχε συσταθεί. Από αυτή τη θέση είχε την ευκαιρία να κάνει πειραματική έρευνα για τον ήχο, το φως, την ομίχλη, τα σήματα για την ομίχλη, τα φωτιστικά έλαια. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών του, το 1871 τοποθετήθηκε πρόεδρος αυτής της Υπηρεσίας μέχρι το θάνατό του. 
      Το 1870, ο Henry έκανε το δεύτερο ταξίδι του στην Ευρώπη διάρκειας 4,5 μηνών. Ο κύριος λόγος του ταξιδιού του ήταν να παρακολουθήσει μια διεθνή διάσκεψη στο Παρίσι για τον καθορισμό των προτύπων μέτρησης και να ενημερωθεί για την εξέλιξη της επιστημής στο Λονδίνο. Ακόμη επισκέφτηκε την Σκωτία, την Ιρλανδία, το Βέλγιο, την Γερμανία και την Ελβετία.



      Το άγαλμα του Joseph Henry μπροστά από το Smithsonian Castle.
      (Alex Wong / Getty Images)

      Τον Δεκέμβριο του 1877 
      ο Joseph Henry αρρώστησε από φλεγμονή στα νεφρά του. Αυτή ήταν η ασθένεια που τον οδήγησε στο θάνατο λίγους μήνες μετά, σε ηλικία 81 ετών. Θάφτηκε στο Κοιμητήριο Oak Hill της Washington,DC.

      Προς τιμήν του, η μονάδα μέτρησης του συντελεστή της αυτεπαγωγής ή της αμοιβαίας επαγωγής στο σύστημα μονάδων SI, πήρε το όνομα Henry με σύμβολο το Η. Η απόφαση πάρθηκε το 1893 από το Διεθνές Συνέδριο Ηλεκτρολόγων που είχε συνέλθει στο Σικάγο με την ευκαιρία της Διεθνούς Έκθεσης.

      Το 1872, σε μια οροσειρά στη νοτιοανατολική Utah δόθηκε το όνομά του (Henry Mountains). 
      Το 1872, το Πανεπιστήμιο Princeton δημιούργησε στο τμήμα Φυσικής την έδρα Joseph Henry, με πρώτο κάτοχο τον Cyrus Fogg Brackett. 
      Στο πανεπιστήμιο  Princeton υπάρχουν το "Joseph Henry Laboratories" και το "Joseph Henry House" κλπ.


      Ο τάφος του Joseph Henry και της συζύγου
       του Harriet, στο Κοιμητήριο Oak Hill.
      • Βίντεο για τη ζωή του Joseph Henry, από το National Museum of American History (αγγλικά, 13:50).
      • Μοντέλο της ηλεκτρικής μηχανής του Henry κατασκευασμένη από τον Bert Sawyer (περιγραφή, λειτουργία) (αγγλικά, 9:01).
      • Συλλογή φωτογραφιών για τον Joseph Henry από το Ίδρυμα Smithsonian.