Καθισμένος στη βεράντα του ΞΕΝΙΟΣ, στην Κάτω Χώρα της ορεινής Ναυπακτίας, χαζεύω απέναντι στην πλαγιά, την Άνω Χώρα, να βρίσκεται στη σκιά, καθώς ο ήλιος δύει πίσω από τις βουνοκορφές των Βαρδουσίων. Τα σπίτια της Άνω Χώρας, μικρά ή μεγαλύτερα, χωμένα στα κυπαρίσσια μόλις διακρίνονται. Θα έλεγα ότι περισσότερο φαίνονται οι κόκκινες κεραμιδένιες στέγες τους.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Πριν μια βδομάδα είμαστε στο Κονδύλι (Άγιος Νικόλαος), μια παραλία μετά το Βιβάρι, στο Ναύπλιο. Ο Αντώνης και η Ζαφειρία ρίχνουν την ιδέα. Θα πάμε μετά της Παναγίας στην ορεινή Ναυπακτία, έρχεστε;
Μη μου πεις για ταξίδι, το πιάνω στον αέρα! Η Σοφία από κοντά, δεν χάνει τέτοιες ευκαιρίες!! Αρκετό καιρό συζητούσαμε αυτή την εκδρομή. Δεχθήκαμε αμέσως. Ξέραμε ότι ο Αντώνης έχει κολλητό φίλο από παλιά, τον Ανδρέα, δημιουργό του ΞΕΝΙΟΣ, μιας έκτασης στην Κάτω Χώρα της ορεινής Ναυπακτίας, με ξύλινα σπιτάκια, κάτι που αποτελούσε εγγύηση για να περάσουμε καλά.
Έτσι, νάμαστε σήμερα, για δεύτερη μέρα στο ΞΕΝΙΟΣ, κι εγώ καθισμένος στο ξύλινο τραπεζάκι να προσπαθώ να γεμίσω μερικές γραμμές. Δεν συνηθίζω να γράφω στο blog τέτοιου περιεχομένου σχόλια, αλλά σήμερα το μεσημέρι το αποφάσισα. Γιατί; Μα επειδή συνάντησα εικόνες καταπληκτικής ομορφιάς, τριγυρνώντας σε μερικούς από τους πολλούς δρόμους της ορεινής Ναυπακτίας και θέλω να τις μοιραστώ.
Κρυονέρια, η κυρία Κούλα με το καφενείο στην πλατεία, μας φίλεψε τσίπουρο με μεζέ. Ναι, αλλά τι μεζέ! Γεμιστός ανθός κολοκυθιού!! Νοστιμιά συγκεντρωμένη σε μια μπουκίτσα!!!
Φράγμα Εύηνου ποταμού. Επιβλητικό. Έχει ύψος 172 μέτρα, δεν του φαίνεται. Μεγάλο μέρος πρέπει να είναι βυθισμένο στο νερό της τεχνητής λίμνης. Η λίμνη φαίνεται όμορφη από ψηλά. Έχει ωραίες καμπύλες και νερά με τιρκουάζ χρώμα.
«Ευηνολίμνη». Ταβέρνα πάνω από τη λίμνη, στη στροφή για Καστανιά. Μη το χάσεις. Η θέα της λίμνης είναι εκπληκτική από τη βεράντα και η οικογένεια Κάτσικα πρόθυμη να εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο.
Η Άνω Χώρα. Καλοφτιαγμένη και καλοδιατηρημένη. Όμορφη, πετρόκτιστη. Οι επισκέπτες, που οι περισσότεροι δείχνουν να είναι από την περιοχή, φαίνονται καλοβαλμένοι.
Αφήνω για το τέλος την
Κάτω Χώρα. Όταν λέμε «Κάτω Χώρα»
ουσιαστικά εννοούμε «
ΞΕΝΙΟΣ». Ένα μοναδικό τουριστικό κατάλυμα με άνετα ξύλινα σπίτια, δημιούργημα του Ανδρέα Αγγελόπουλου και της Μοσχούλας Βέργου που έδωσε ζωή σε όλη την περιοχή και αποτέλεσε παράδειγμα για την ανάληψη παρόμοιων πρωτοβουλιών. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο ΞΕΝΙΟΣ αποτελεί πλέον την μόνιμη επιλογή εκατοντάδων φίλων του βουνού.
Αμπελακιώτισσα, Πλάτανος, Αρτοτίνα, Έλατος είναι μερικά μόνο από τα τόσα όμορφα μέρη που αφήνουμε να επισκεφτούμε σε κάποια επόμενη εξόρμησή μας στην ορεινή Ναυπακτία. Ομολογώ, από τις πιο όμορφες ορεινές περιοχές που έχω πάει.
εικόνων τους.
