Σαν σήμερα, στις 27 Απριλίου 1942, γεννήθηκε ο Ρώσος κοσμοναύτης Βαλερί Βλαντιμίροβιτς Πολιακόφ (ρωσικά Валерий Владимирович Поляков) στην Τούλα της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Το αρχικό του όνομα ήταν Βαλερί Ιβάνοβιτς Κορσούνοφ, όμως το άλλαξε μετά την υιοθέτησή του, το 1957.
Το 1959, αφού τελείωσε το Γυμνάσιο No 4 στην Τούλα, γράφτηκε στο I. M. Sechenov 1ο Ιατρικό Ινστιτούτο της Μόσχας, απ' όπου πήρε και το διδακτορικό του. Στη συνέχεια, ειδικεύτηκε στην αεροναυτική ιατρική και από το 1964 αφοσιώθηκε στην ιατρική του διαστήματος, μετά την πτήση του Boris Yegorov, πρώτου γιατρού κοσμοναύτη με το διαστημόπλοιο Voskhod 1.
Ο Πολιακόφ κατέχει μέχρι σήμερα το ρεκόρ μακρύτερης μοναχικής συνεχούς παραμονής στο διάστημα για 438 περίπου ημέρες (8 Ιανουαρίου 1994 - 22 Μαρτίου 1995), στο Ρωσικό διαστημικό σταθμό Mir.
Επελέγη ως κοσμοναύτης με την Ιατρική Ομάδα 3 στις 22 Μαρτίου 1972 κι έκανε το πρώτο διαστημικό του ταξίδι με το Soyuz TM-6 το 1988. Τότε παρέμεινε στο διάστημα 240 ημέρες, 22 ώρες και 34 λεπτά (28 Αυγούστου 1988 - 27 Απριλίου 1989) κι επέστρεψε με το διαστημόπλοιο Soyuz TM-7.
Η επόμενη διαστημική πτήση του, που ήταν και η μεγαλύτερη, έγινε με το διαστημόπλοιο Soyuz TM-18 κι επέστρεψε με το διαστημόπλοιο Soyuz TM-20, μετά από 437 ημέρες, 17 ώρες και 58 λεπτά.
Μ' αυτές τις δύο πολύμηνες αποστολές παρέμεινε συνολικά στο διάστημα 679 ημέρες. Αυτός ο χρόνος αποτελούσε ρεκόρ συνολικής παραμονής στο διάστημα μέχρι τις 13 Αυγούστου 1999, όταν ο Ρώσος Sergei Avdeyev, με 3 συνολικά αποστολές, συμπλήρωσε 748 ημέρες. Σήμερα αυτό το ρεκόρ κατέχει ο επίσης Ρώσος κοσμοναύτης Gennady Padalka με 879 ημέρες συνολικής παραμονής στο διάστημα.
Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης παραμονής του Πολιακόφ στο διάστημα, εξετάστηκε η αντίδραση του ανθρώπινου σώματος σε περιβάλλον μικροβαρύτητας. Λόγω της ιατρικής ιδιότητάς του, υπήρχε δυνατότητα καλύτερης συνεννόησης με τους επιβλέποντες του προγράμματος. Υπήρχε μια συνεχής ιατρική μελέτη της συμπεριφοράς (σωματικής και ψυχολογικής) του Πολιακόφ πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πτήση του (ακόμη και για μεγάλο διάστημα μετά από αυτήν) προκειμένου τα στοιχεία να μπορούν να συγκριθούν. Ένας σημαντικός λόγος για μια τέτοια μελέτη ήταν η πρόβλεψη της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε μακρινά διαστημικά ανθρώπινα ταξίδια, όπως π.χ. στον Άρη.
Τον Ιούνιο 1995 αποχώρησε από τη θέση του ως κοσμοναύτης. Το 1999 συμμετείχε στο πειραματικό πρόγραμμα SFINCSS-99 (Simulation of Flight of International Crew on Space Station - Προσομοίωση πτήσης διεθνούς πληρώματος στον Διαστημικό Σταθμό).
Τον Ιούνιο 1995 αποχώρησε από τη θέση του ως κοσμοναύτης. Το 1999 συμμετείχε στο πειραματικό πρόγραμμα SFINCSS-99 (Simulation of Flight of International Crew on Space Station - Προσομοίωση πτήσης διεθνούς πληρώματος στον Διαστημικό Σταθμό).
Τώρα εργάζεται ως αναπληρωτής διευθυντής στο υπουργείο Δημόσιας Υγείας στη Μόσχα και είναι αρμόδιος για τον έλεγχο των ιατρικών επιπτώσεων στους κοσμοναύτες από τη συμμετοχή τους στις μακρόχρονες διαστημικές αποστολές. Έχει τιμηθεί με πλειάδα βραβείων και μεταλλίων από τη Ρωσία και άλλες χώρες.
Πηγή: Today in Science History
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου