ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ (ΙΟΥΝΙΟΣ 2001 - ΙΟΥΝΙΟΣ 2020).

Υπάρχει ανανεωμένη ανάρτηση  ΕΔΩ

ΦΥΣΙΚΗ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ 
Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας

Μετά την ολοκλήρωση των πανελλαδικών εξετάσεων (Ιούνιος 2020), ήρθε η ώρα, για μια ακόμη χρονιά, να δημοσιεύσω το σύνολο των θεμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων στη ΦΥΣΙΚΗ Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας (πρώην Κατεύθυνσης) της Γ' Λυκείου. 

Τα θέματα είναι ταξινομημένα με χρονολογική σειρά (από τον Ιούνιο 2001 μέχρι και τον Ιούνιο 2020), κατά Κεφάλαιο ή τμήμα Κεφαλαίου (σύμφωνα με τη σειρά του σχολικού βιβλίου), κατά Θέμα και κατά είδος Ερώτησης. Η μορφή του αρχείου είναι word και η μορφή της γραμματοσειράς είναι Trebuchet με μέγεθος 11pt.

Τα θέματα προέρχονται από τις πανελλαδικές εξετάσεις όλων των τύπων Λυκείων (Ημερήσια ή Εσπερινά), από το σύνολο των εξετάσεων (κανονικές, επαναληπτικές, ελληνοπαίδων εξωτερικού-ομογενείς) και απευθύνονται στους μαθητές που θέλουν να κάνουν πρακτική εξάσκηση με μια μεγάλη ποικιλία τέτοιων θεμάτων, όπως και στους συναδέλφους καθηγητές που θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν στη διδασκαλία τους. 

Σε όποια χρονιά δεν εμφανίζονται θέματα για τα Εσπερινά Λύκεια, σημαίνει ότι έχουν δοθεί τα ίδια με τα Ημερήσια.

Μια σειρά θεμάτων του 2016 που έχουν τον χαρακτηρισμό "παλαιού τύπου" αφορά τους υποψηφίους του 2016 που έγραψαν εξετάσεις με την παλαιότερη εξεταστέα ύλη. 
Το ίδιο ισχύει για τους υποψηφίους του 2020.

Στην αρχή εμφανίζονται τα θέματα από τα κεφάλαια που περιέχονται στην σημερινή εξεταστέα ύλη. Στη συνέχεια μπορείτε να βρείτε τα θέματα από τα κεφάλαια που έχουν αφαιρεθεί από την εξεταζόμενη ύλη πρόσφατα ή παλαιότερα. (Είμαι σίγουρος ότι θα χρειαστούν στο μέλλον!). 

Από φέτος δημοσιεύω και τα θέματα του Ηλεκτρομαγνητισμού που εξετάστηκε για πρώτη φορά ως ύλη της Γ' Λυκείου. Στην ίδια ενότητα (Ηλεκτρομαγνητισμός) μπορείτε ακόμη να βρείτε τα θέματα που είχαν δοθεί στις πανελλαδικές εξετάσεις της Β' Λυκείου (Γεν. Παιδείας και Κατεύθυνσης) την περίοδο 2000 - 2004.

Η χρήση του υλικού προφανώς δεν είναι για εμπορική εκμετάλλευση. 

Θέματα από την ύλη που εξετάζεται

• Για τις Μηχανικές Ταλαντώσεις  (45 σελίδες)  ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

• Για τις Κρούσεις  (32 σελίδες)         ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

• Για τη Μηχανική των Ρευστών  (13 σελίδες)  ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

• Για τη Μηχανική Στερεού Σώματος  (97 σελίδες)  ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

• Για τον Ηλεκτρομαγνητισμό - Γ' Λυκείου (5 σελίδες)  ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

• Για τον Ηλεκτρομαγνητισμό - Β' Λυκείου (17 σελίδες)  ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Θέματα από την ύλη που έχει αφαιρεθεί

Για τις Ηλεκτρικές Ταλαντώσεις  (18 σελίδες)        ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Για τα Μηχανικά Κύματα  (37 σελίδες)                    ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Για τα Ηλεκτρομαγνητικά Κύματα  (23 σελίδες)      ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Για το Φαινόμενο Doppler  (15 σελίδες)                     ΠΑΤΗΣΤΕ  ΕΔΩ   

Πώς θα κατεβάσετε ένα αρχείο στον υπολογιστή σας.

• Αριστερό κλικ στην φράση ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ (που αντιστοιχεί στο αρχείο που θέλετε). Θα μεταφερθείτε στον ιστότοπο του Dropbox (όπου είναι αποθηκευμένα τα αρχεία).

• Αριστερό κλικ στις τρεις τελείες (...) που βλέπετε επάνω, δεξιά.

• Αριστερό κλικ στην λέξη download.

• Το αρχείο κατεβαίνει στο Φάκελο ΛΗΨΕΙΣ του υπολογιστή σας (ή όπου αλλού έχετε ορίσει να κάνετε λήψη των αρχείων). 

• Αποθηκεύστε το αρχείο σε όποιο Φάκελο του υπολογιστή σάς εξυπηρετεί.

Θέματα ΦΥΣΙΚΗΣ από τις Παγκύπριες Εξετάσεις 2020.

Σήμερα, 22 Ιουνίου 2020, δεν ήταν μόνο οι Πανελλαδικές Εξετάσεις στη ΦΥΣΙΚΗ, αλλά και οι αντίστοιχες εξετάσεις στην Κύπρο.

Μπορείτε να βρείτε και να κατεβάσετε τα θέματα από  ΕΔΩ.

Επίσης μπορείτε να βρείτε και να κατεβάσετε τα θέματα ΦΥΣΙΚΗΣ των Τεχνικών Σχολών, από τις ίδιες εξετάσεις που έγιναν στις 18 Ιουνίου 2020, από  ΕΔΩ. 

Μια από τις επόμενες ημέρες θ' αναρτήσω το σύνολο των θεμάτων της ΦΥΣΙΚΗΣ των εξετάσεων της Κύπρου, από το 2006 μέχρι και το 2020, όπως κάνω κάθε χρόνο. 

Σαν σήμερα... 1965, ανακαλύπτεται αρχέγονη ακτινοβολία υποβάθρου 3 βαθμών Κ.

Ο Robert Woodrow Wilson (αρ.) και ο Arno Penzias (δεξ.) 
μπροστά από την κεραία με την οποία εντόπισαν
την αρχέγονη ακτινοβολία υποβάθρου.

Σαν σήμερα, στις 1 Ιουνίου 1965, ο Arno Penzias και ο Robert Woodrow Wilson,  χρησιμοποιώντας μια κεραία κερατοειδούς σχήματος (Holmdel Horn Antenna), εντόπισαν μια αρχέγονη ακτινοβολία υποβάθρου που αντιστοιχούσε σε ακτινοβολία μελανού σώματος 3 βαθμών Κelvin (3 Κ ή -270 ^οC).

Την ονόμασαν Κοσμική Ακτινοβολία Μικροκυμάτων Υποβάθρου (CMBR - Cosmic Microwave Background Radiation) γνωστή και ως Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου (CMB - Cosmic Microwave Background). Αργότερα, ο δορυφόρος COBE (COsmic Backround Explorer) έκανε πιο λεπτομερείς μετρήσεις και υπολόγισε την θερμοκρασία στα 2,7 K. 

Αυτή η τυχαία ανακάλυψη των Penzias και Wilson αποτέλεσε την τρίτη θεμελιώδη παρατήρηση, μέσα από την οποία επιβεβαιώθηκαν βασικές προβλέψεις της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang theory).

Θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης
(ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ - ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ ΑΣΤΡΟΠΥΛΗ)

Η Μεγάλη Έκρηξη είναι κοσμολογική θεωρία σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση, πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή για τη δημιουργία του Σύμπαντος είναι η πιο διαδεδομένη σήμερα στην επιστημονική κοινότητα. Ο όρος Big Bang χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Fred Hoyle (Φρεντ Χόιλ) σε ραδιοφωνική εκπομπή του BBC, το κείμενο της οποίας δημοσιεύθηκε το 1950. Ο Hoyle δεν χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει μια θεωρία, αλλά για να ειρωνευθεί τη νέα ιδέα. Παρ' όλα αυτά ο όρος επικράτησε, αποβάλλοντας το ειρωνικό του περιεχόμενο.

Αναπαράσταση του δορυφόρου COBE.

Εισηγητής αυτής της θεωρίας ήταν ο Βέλγος αββάς και αστρονόμος Georges Lemaître  (Ζωρζ Λεμέτρ). 

Ο Lemaître πρότεινε ως αρχή του Σύμπαντος το "πρωταρχικό άτομο", όπου ολόκληρη η μάζα του Σύμπαντος ήταν συγκεντρωμένη σ' ένα και μοναδικό σημείο και ο χωρόχρονος δεν είχε ακόμα δημιουργηθεί. Το "άτομο" αυτό κάποτε εξερράγη και από την ύλη που εκτοξεύθηκε δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες και οι αστέρες.

Το 1948 ο Ralph A. Alpher (Ραλφ  Άλφερ), ο Robert C. Herman (Ρόμπερτ Χέρμαν)  και  ο  Τζορτζ Γκάμοφ (Георгий Антонович Гамов) (συνήθως αναφέρεται μόνον ο Γκάμοφ, ενώ ο Άλφερ έκανε την δουλειά!) μελετώντας θεωρητικά την υπερβολικά πυκνή κατάσταση του "αρχικού ατόμου" συμπέραναν ότι:

• Το Ήλιο και τα άλλα ελαφρά χημικά στοιχεία πρέπει να δημιουργήθηκαν εντός τεσσάρων δευτερολέπτων.

• Μια διάχυτη ισότροπη ακτινοβολία, απομεινάρι της μεγάλης έκρηξης, θα έπρεπε να είναι ακόμα και σήμερα ανιχνεύσιμη.

Μάλιστα υπολόγισαν ότι η θερμοκρασία που αντιστοιχούσε σ' αυτή την ακτινοβολία δεν έπρεπε να υπερβαίνει τους περίπου 5 βαθμούς Κέλβιν (5 Κ) (στην σημερινή εποχή). 

Έτσι, 17 χρόνια αργότερα, ο Penzias και ο Wilson αυτή την ακτινοβολία κατάφεραν να ανιχνεύσουν.

Στην εικόνα του δορυφόρου COBE φαίνονται οι μικρές διακυμάνσεις
της θερμοκρασίας στο Σύμπαν, που απεικονίζονται εδώ ως
ποικίλες αποχρώσεις του μπλε και του μωβ. Αυτές συνδέονται
με μικρές διακυμάνσεις πυκνότητας στο πρώιμο σύμπαν. 

Στις 18 Νοεμβρίου 1989 η NASA εκτόξευσε τον δορυφόρο COBE στην πρώτη διαστημική αποστολή που σχεδιάστηκε με αποκλειστικό στόχο να μελετήσει την Κοσμική Ακτινοβολία Μικροκυμάτων Υποβάθρου. Η ανάλυση των δεδομένων που συνέλεξε μέχρι το 1992 έδειξε ότι η CMBR ανιχνεύεται απ’ όλες τις κατευθύνσεις στον ουρανό ως ένα σχεδόν ομοιόμορφο "υπόβαθρο" ακτινοβολίας με θερμοκρασία 2,726 K.

Πολύ περισσότερο όμως, η ανάλυση των δεδομένων του COBE αποκάλυψε για πρώτη φορά, ότι κρυμμένες μέσα στην ομοιομορφία της CMBR υπάρχουν μικροσκοπικές διακυμάνσεις στη θερμοκρασία που της αντιστοιχεί, της τάξης του 1/100.000.

Οι διακυμάνσεις αυτές αποτυπώθηκαν στην CMBR την στιγμή που τα φωτόνια αποδεσμεύτηκαν από την ύλη, περίπου 380.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη και οφείλονται σε εξίσου μικροσκοπικές διακυμάνσεις στην πυκνότητα της ύλης εκείνη την εποχή, οι οποίες διογκώθηκαν και οδήγησαν, εντέλει, στις γιγάντιες κοσμικές δομές που παρατηρούμε σήμερα.

Στις 30 Ιουνίου 2001 η NASA εκτόξευσε την διαστημοσυσκευή WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe), προκειμένου να μελετηθούν οι διακυμάνσεις που προαναφέραμε με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια. Τα αποτελέσματα του WMAP βοήθησαν τους επιστήμονες να προσδιορίσουν τις αναλογίες των θεμελιωδών συστατικών του Σύμπαντος και των άλλων παραμέτρων που καθορίζουν την εξέλιξή του, με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια σε σχέση με το COBE. 

Η εικόνα του σύμπαντος από την διαστημοσυσκευή WMAP.
Οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας φαίνονται
με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Οι ανακαλύψεις που προέκυψαν από την επιστημονική ανάλυση των δεδομένων του WMAP, όσο εντυπωσιακές και ακριβείς και αν αποδείχθηκε ότι ήταν, βελτιώθηκαν ακόμη περισσότερο χάρη στην ανάλυση των δεδομένων που συνέλεξε ο Ευρωπαϊκός δορυφόρος Planck, που εκτοξεύθηκε στις 14 Μαϊου 2009 από την Γαλλική Γουιάνα (Guiana Space Centre, Kourou) με πύραυλο Ariane 5 EC.

Σύμφωνα μ’ αυτήν, το Σύμπαν έχει ηλικία 13,8 δισ. έτη, η συνηθισμένη "βαρυονική" ύλη από την οποία αποτελούνται όλα όσα βλέπουμε στο Σύμπαν αντιστοιχεί μόλις στο 4,9% της συνολικής μάζας και ενέργειας που εμπεριέχει, ενώ το 26,8% αντιστοιχεί στη σκοτεινή ύλη και το υπόλοιπο 68,3% στην σκοτεινή ενέργεια.

Με εξαίρεση, δηλαδή, τις πρωταρχικές στιγμές της εξέλιξης του Σύμπαντος, οι δορυφόροι WMAP και Planck επιβεβαίωσαν με εξαιρετική ακρίβεια όλες σχεδόν τις προβλέψεις της θεωρίας, ενώ φαίνεται να επιβεβαιώνουν και τις βασικές αρχές της πληθωριστικής διαστολής του.

Στον πύραυλο Ariane διακρίνονται
οι συσκευές Herschel και Planck που
εκτοξεύθηκαν μαζί.

To 1978, o Arno Allan Penzias και ο Robert Woodrow Wilson μοιράστηκαν το μισό του βραβείου Νόμπελ Φυσικής "για την ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων υποβάθρου" (το άλλο μισό του βραβείου πήρε ο Σοβιετικός φυσικός Pyotr Leonidovich Kapitsa).

Το 2006, ο John C. Mather και ο George F. Smoot μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ Φυσικής "για την ανακάλυψη της μορφής του μελανού σώματος και της ανισοτροπίας της κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων υποβάθρου".

• Βίντεο "Σκοτεινή ύλη: η άγνωστη μάζα του σύμπαντος" από το Αστρόνιο (ελληνικά, 8:19).

• Βίντεο "Η σκοτεινή ενέργεια και η διαστολή του σύμπαντος" από το Αστρόνιο  (ελληνικά, 8:38).

Πηγή: Today in Science History, ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ

Σαν σήμερα... 1796, γεννήθηκε ο θεμελιωτής της Θερμοδυναμικής Sadi Carnot.

Nicolas Léonard Sadi Carnot

Σαν σήμερα, στις 1 Ιουνίου 1796, γεννήθηκε στο Palais du Petit-Luxembourg στο Παρίσι,  ο στρατιωτικός μηχανικός και φυσικός Nicolas Léonard Sadi Carnot, που συχνά αναφέρεται ως "ο πατέρας της Θερμοδυναμικής".
Πατέρας του ήταν ο Lazare Carnot, μαθηματικός, στρατιωτικός μηχανικός και μέλος του Διευθυντηρίου (κυβέρνησης) της Γαλλικής επανάστασης. Ο πατέρας επέλεξε για το γιο του το όνομα Sadi (με το οποίο θα γινόταν γνωστός) από τον Πέρση ποιητή Saαdi of Shiraz. Νεότερος αδελφός του ήταν ο μετέπειτα φιλόσοφος και πολιτικός Hippolyte Carnot. Ήταν θείος του μετέπειτα προέδρου της Γαλλίας (1887 - 1894) Marie François Sadi Carnot. 

Ο πατέρας του Sadi, Lazare Carnot.

Ο Sadi Carnot γεννήθηκε σε μια εποχή μεγάλης πολιτικής ρευστότητας, που λόγω της θέσης του πατέρα του θα έφερνε στην οικογένεια πολλά σκαμπανεβάσματα. 

Το 1807 ο πατέρας του παραιτήθηκε απ' όλα τα αξιώματα για ν' αφοσιωθεί στην εκπαίδευση των δύο γιων του. Στο πρόσωπο του πατέρα του ο Sadi βρήκε έναν εξαιρετικό καθηγητή που τον δίδαξε μαθηματικά, φυσική, χημεία, αλλά ακόμη, γλώσσες και μουσική. 

Έχοντας παρουσιάσει ο Sadi μεγάλη πρόοδο με την καθοδήγηση του πατέρα του, στη συνέχεια στάλθηκε στο Λύκειο Charlemagne στο Παρίσι, να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις της École Polytechnique. Το 1812, σε ηλικία μόλις 16 ετών (τη μικρότερη ηλικία που μπορούσε να γίνει δεκτός) πέρασε την πόρτα της École Polytechnique για να συναντήσει ως καθηγητές του προσωπικότητες της επιστήμης, όπως ο Poisson, ο  Ampère ή ο Arago. Το 1814 αποφοίτησε από τη σχολή, αλλά πριν γίνει αυτό, ο Carnot με τους συμφοιτητές του είχαν προλάβει να πολεμήσουν και να ηττηθούν στο πλευρό του Ναπολέοντα, υπερασπιζόμενοι την Vincennes, στα ανατολικά του Παρισιού, ενάντια στους Συμμάχους.  

Το εξώφυλλο του μοναδικού έργου 
που δημοσίευσε ο Carnot το 1824.

Μετά την αποφοίτησή του, ο Carnot γράφτηκε για τα επόμενα δύο χρόνια στην École du Génie στο Metz προκειμένου να γίνει στρατιωτικός μηχανικός. Το 1815, με την επιστροφή του Ναπολέοντα από την εξορία, ο πατέρας Carnot ανέλαβε υπουργός Eσωτερικών και η θέση του γιου του στην στρατιωτική ακαδημία έγινε μάλλον "λεπτή". Τον Οκτώβριο του 1815, μετά την πτώση του Ναπολέοντα, ο πατέρας Carnot εξορίστηκε και πήγε στη Γερμανία, απ' όπου δεν ξαναγύρισε στη Γαλλία και η στρατιωτική καριέρα του Sadi δεν έδειχνε να έχει καλή προοπτική. 

Μετακινούμενος από τόπο σε τόπο αγνοήθηκε, ενώ οι εργασίες που του δίνονταν δεν ταίριαζαν με το αντικείμενο των σπουδών του. Το 1819 πέρασε τις εξετάσεις για να ενταχθεί στο πρόσφατα σχηματισμένο Σώμα Γενικού Επιτελείου. Σχεδόν αμέσως πήρε άδεια με μισή αμοιβή κι εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.

Στο Παρίσι ο Carnot ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα σε διάφορα Ινστιτούτα, περιλαμβανομένων της Σορβόνης και του Collège de France. Αυτή την εποχή, έχοντας αρχίσει να δείχνει ενδιαφέρον για βιομηχανικά προβλήματα, ξεκίνησε τη μελέτη της θεωρίας των αερίων.  

Ο κύκλος του Carnot σε διαφάνεια από σχετική ανάρτηση ppt.

Το 1821 επισκέφτηκε στο Μαγδεμβούργο της Γερμανίας τον εξορισμένο πατέρα του και τον αδελφό του Hippolyte που ζούσε μαζί του. Είναι σίγουρο ότι στο Μαγδεμβούργο συζήτησε με τον πατέρα του για τις ατμομηχανές, γιατί η πρώτη ατμομηχανή είχε φτάσει πριν τρία χρόνια στο Μαγδεμβούργο και ο πατέρας του είχε δείξει ενδιαφέρον γι' αυτή. 

Επιστρέφοντας ο Sadi στο Παρίσι, ξεκίνησε τη δουλειά του πάνω στη θεωρητική μελέτη των μηχανών, βάζοντας τις βάσεις για τη θεμελίωση της μοντέρνας θεωρίας της θερμοδυναμικής.

Η πρώτη από τις εργασίες του Carnot γράφτηκε το 1822-23 και σ' αυτήν προσπάθησε να βρει μια μαθηματική έκφραση για το παραγόμενο έργο από ένα χιλιόγραμμο ατμού. Η εργασία αυτή γι' άγνωστο λόγο δεν δημοσιεύθηκε, παρά το γεγονός ότι ήταν έτοιμη και βρέθηκε μόλις το 1966.

Μετά το θάνατο του πατέρα τους (1823), ο Hippolyte Carnot επέστρεψε στο Παρίσι και βοήθησε τον αδελφό του να γράψει το μοναδικό βιβλίο του για τις θερμικές μηχανές, μ' έναν περισσότερο κατανοητό, στο ευρύ κοινό, τρόπο. 

Το εξώφυλλο του μοναδικού βιβλίου του
Carnot σε αγγλική έκδοση του 2005
(εκδότης Dover Publications, 192 σελ.)

Το 1824 ο Carnot δημοσίευσε το βιβλίο του με τίτλο "Réflexions sur la puissance motrice du feu et sur les machines propres à développer cette puissance" ("Συλλογισμοί πάνω στην κινητήρια δύναμη/ισχύ της φωτιάς και πάνω στις κατάλληλες μηχανές για να αναπτυχθεί αυτή η δύναμη/ισχύς"). 

Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο:
"Η φύση μάς έχει δώσει τη δυνατότητα να παράγουμε ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος, από ένα κινητήρα τη θερμότητα και την ισχύ που μπορεί να προσφέρει. Ο σκοπός των πυροσβεστικών μηχανών είναι να αναπτύξουν αυτή την ισχύ, να την προσαρμόσουν στις ανάγκες μας. Η μελέτη τέτοιων μηχανών παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, η σημασία τους είναι τεράστια, η χρήση τους αυξάνεται καθημερινά. Φαίνεται ότι προορίζονται να δημιουργήσουν μια μεγάλη επανάσταση στον πολιτισμένο κόσμο [...]. Φαίνεται ότι μια μέρα [ο ατμός] θα χρησιμεύσει ως μια παγκόσμια μηχανή και θα υπερισχύσει της αντοχής των ζώων, των καταρρακτών και των ρευμάτων αέρα."

Μέσα σ' αυτό το βιβλίο των 118 σελίδων περιέχεται η περιγραφή του "κύκλου Carnot".

Όμως, το βιβλίο έγινε γνωστό μόνον όταν το 1834 ο Clapeyron έκανε μια αναλυτική αναδιατύπωση. Το 1848 και 1849 ο William Thomson (Lord Kelvin) και αργότερα ο Rudolf Clausius αναγνώρισαν το σημαντικό έργο του Carnot και ενσωμάτωσαν τις ιδέες του στις θερμοδυναμικές θεωρίες που πρότειναν. 

Ο Rudolf Diesel επίσης  στηρίχτηκε στις θεωρίες του Carnot όταν σχεδίασε τη μηχανή ντίζελ το 1893.
Η "αρχή του Carnot" είναι θεμελιώδης στη θεωρία της Θερμοδυναμικής.

Ένα διάγραμμα που παριστάνει τον κύκλο Carnot.

Το 1827 ανέλαβε πλήρη καθήκοντα στο Σώμα Γενικού Επιτελείου και για ένα χρόνο δούλεψε ως στρατιωτικός μηχανικός στη Lyon και στην Auxonne.

Επειδή δεν ήταν ικανοποιημένος με την καριέρα του, παραιτήθηκε από το στρατό, επέστρεψε στο Παρίσι και συνέχισε την έρευνά του στη θεωρία της θερμότητας. 

Από το 1830, ικανοποιημένος με το δημοκρατικό πολιτικό καθεστώς της Γαλλίας, αποφάσισε ν' ασχοληθεί με τη δημόσια ζωή της πατρίδας του και ειδικότερα με την δημόσια εκπαίδευση. Του προσφέρθηκε κυβερνητική θέση που όμως αρνήθηκε. Λίγο αργότερα, μετά την επαναφορά της μοναρχίας, αποσύρθηκε από την πολιτική κι επέστρεψε στο επιστημονικό του έργο.

Τον Ιούνιο του 1832 κι ενώ νοσηλευόταν σ' ένα ιδιωτικό άσυλο πάσχοντας από "μανία" και "γενικό τρέμουλο", το Παρίσι χτυπήθηκε από επιδημία χολέρας.

Στις 24 Αυγούστου του ίδιου χρόνου, ο Sadi Carnot πέθανε στο Παρίσι, στο νοσοκομείο του Ivry-sur-Seine, μία ημέρα μετά την προσβολή του από χολέρα. Ήταν μόλις 36 ετών.  Λόγω της χολέρας, πολλά από τα γραπτά του, αλλά και αντικείμενα που είχε, κάηκαν με τη σορό του, μετά το θάνατό του. Έτσι, ένα πολύ μικρό μέρος των πολύτιμων σημειώσεων που είχε κρατήσει από τα πειράματά του, διασώθηκαν.     

Ο Carnot σε ηλικία 17 ετών (1813) με την παραδοσιακή στολή
ως σπουδαστής της Πολυτεχνικής Σχολής του Παρισιού. 

Είναι γεγονός ότι στη διάρκεια της ζωής του δεν αναγνωρίστηκε το μέγεθος του έργου που πρόσφερε και γι' αυτό, ίσως να ευθυνόταν και ο χαρακτήρας του. Οι φίλοι του τον περιέγραφαν ως μοναχικό, σχεδόν σιωπηλό, αλλά ασυγκράτητα περίεργο για την επιστήμη και τις τεχνικές διαδικασίες.

Όμως, η πολλαπλή επιστημονική συνεισφορά του Sadi Carnot (μηχανή θερμότητας Carnot, θεώρημα Carnot, απόδοση μηχανής Carnot κλπ), όχι άδικα του έχουν δώσει τον τίτλο  του "πατέρα της Θερμοδυναμικής".

• Βίντεο με τον Γάλλο φιλόσοφο Michel Serres να μιλά για τον Sadi Carnot και την εποχή του (γαλλικά, 14:54).

• Το Δημοτικό σχολείο SADI CARNOT στο Pantin (Παρίσι).

• Γιορτασμός για τη "Νύχτα Σχολείων" στο σχολείο SADI CARNOT στο Pantin. 

Πηγή: Today in Science History