Μου άρεσε... Από ένα άρθρο του Παύλου Τσίμα για τον Μίκη Θεοδωράκη.

Η φωτογραφία του Μίκη Θεοδωράκη και του Λεωνίδα Κύρκου
συνοδεύει το άρθρο στην εφημερίδα.

Διάβασα στα σημερινά ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ (4-5/9/2021, στήλη Focus, Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, Γνώμη, σελ. 10) άρθρο του δημοσιογράφου Παύλου Τσίμα, με τίτλο "Τα μεγάλα μεγέθη", αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη.

Μου άρεσε το σημείο που έγραφε "Ένας φίλος μουσικός που παίζει συχνά σε ιδρύματα φροντίδας υπερηλίκων, μου έχει διηγηθεί πόσο τον εντυπωσιάζει που, άνθρωποι με άνοια, που ξεχνούν το όνομά τους ή δεν αναγνωρίζουν τα πρόσωπα των παιδιών τους, θυμούνται τέλεια τους στίχους των τραγουδιών που αγάπησαν και τα τραγουδούν με πάθος, σαν να βγαίνουν ξαφνικά, μόλις τα ακούσουν, από τον λήθαργό τους. Κάπως έτσι κι εμείς. Ακούγοντας τη μουσική του Μίκη, ακόμη κι αν όλα τα έχουμε ξεχάσει, θα θυμόμαστε τα τραγούδια και, μαζί τους, κάτι από την εποχή που υπήρξε η εποχή της Μεγάλης Περιπέτειας (κάποιοι θα πουν της Μεγάλης Αυταπάτης ή της Μεγάλης Ουτοπίας), τέκνο της οποίας ήταν ο Μίκης, έτσι που είναι αδύνατον να ξεχωρίσει από αυτήν."

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο στην ηλεκτρονική μορφή του ΕΔΩ (αν είστε συνδρομητής στην εφημερίδα).