Σαν σήμερα, στις 27 Ιανουαρίου 1936, γεννήθηκε στο Ann Arbor του Μίσιγκαν, ΗΠΑ ο Samuel Chao Chung Ting. Ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά του μηχανικού Kuan-hai Ting και της ψυχολόγου Tsun-ying Jeanne Wang από το Rizhao της επαρχίας Shandong της Κίνας. Την εποχή της γέννησής του Samuel, οι γονείς του βρέθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν ως μεταπτυχιακοί φοιτητές. Η γέννηση του γιου τους ήταν πρόωρη και μη αναμενόμενη με αποτέλεσμα να γίνει στις ΗΠΑ και όχι στην Κίνα.
Δύο μήνες μετά τη γέννησή του η οικογένεια Ting επέστρεψε στο Rizhao. Λόγω της ιαπωνικής κατοχής η εκπαίδευσή του έγινε κυρίως από τους γονείς του στο σπίτι.
Από το 1948 ξεκίνησε την παρακολούθηση γυμνασίου και στη συνέχεια του επαρχιακού κολεγίου μηχανικών της Ταϊβάν, όπου είχαν καταφύγει οι γονείς του από την έναρξη του κινεζικού εμφυλίου πολέμου.
Το 1956 ξεκίνησε να σπουδάζει μηχανικός, μαθηματικά και φυσική στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Το 1959 πήρε μπάτσελορ στα μαθηματικά και τη φυσική και το 1962 πήρε το διδακτορικό του στη φυσική υπό την επίβλεψη των L.W. Jones και M.L. Perl.
Το 1963, με υποτροφία του Ιδρύματος Ford ήρθε στην Ευρώπη κι εργάστηκε στο CERN, στη Γενεύη. Το 1964 επέστρεψε στις ΗΠΑ και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Columbia. Το 1966 έγινε επικεφαλής ομάδας στο εργαστήριο DESY (Deutsches Elektronen Synchrotron) στο Αμβούργο της Γερμανίας. Το 1969 επέστρεψε στις ΗΠΑ ως καθηγητής φυσικής στο MIT και από το 1977 κατέχει την έδρα Thomas Dudley Cabot του ίδιου πανεπιστημιακού ιδρύματος.
To 1976 o Ting μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής με τον Burton Richter από το Κέντρο Γραμμικού Επιταχυντή του Stanford (SLAC) για την ανακάλυψη του υποατομικού σωματιδίου "μεσόνιο J/ψ". Σύμφωνα με την απόφαση της επιτροπής απονομής του βραβείου "για την πρωτοποριακή τους εργασία στην ανακάλυψη ενός νέου τύπου βαρέος στοιχειώδους σωματιδίου".
Η ανακάλυψη είχε γίνει το 1974, όταν ο Ting βρισκόταν επικεφαλής μιας ερευνητικής ομάδας του ΜΙΤ που έψαχνε νέες προοπτικές στη σωματιδιακή φυσική υψηλών ενεργειών.
Ο Ting έκανε την ομιλία αποδοχής του βραβείου Νόμπελ στη Μανδαρίνικη κινεζική διάλεκτο, για πρώτη φορά στην ιστορία του βραβείου, τονίζοντας την ιδιαίτερη σημασία της πειραματικής εργασίας.
Το 1995, μετά την κατάργηση του αμερικάνικου προγράμματος κατασκευής του επιταχυντή Superconducting Super Collider (SSC ή Desertron), ο Ting βλέποντας ότι οι πιθανότητες εξέλιξης πειραμάτων στη φυσική υψηλών ενεργειών χάνονταν, πρότεινε την κατασκευή του Alpha Magnetic Spectrometer (AMS - Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο), ενός διαστημικού ανιχνευτή κοσμικών ακτίνων.
Η πρόταση έγινε αποδεκτή και ο Ting μπήκε επικεφαλής της ομάδας έρευνας και υλοποίησης αυτού του προγράμματος. Το 1998, με την αποστολή STS-91 του διαστημικού λεωφορείου στάλθηκε στο διάστημα για έλεγχο η πρώτη τέτοια συσκευή AMS-01.
Μετά από πολλές τεχνικές δυσκολίες και αναβολές, στις 16 Μαΐου 2011 με την διαστημική αποστολή STS-134 στάλθηκε για εγκατάσταση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το δεύτερο μοντέλο της συσκευής AMS-02. Η εγκατάσταση στον ISS έγινε στις 19 Μαΐου 2011.
Το νέο όργανο, κόστους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων και βάρους 7,5 τόνων, έχει ως στόχο να «δει» την ύλη του σύμπαντος που δεν μπορεί να δει κανένα άλλο τηλεσκόπιο μέχρι σήμερα.
Ο Samuel Ting μέχρι τώρα είναι αποδέκτης πολλών τιμητικών διακρίσεων, όπως μέλος της American Academy of Arts and Sciences (1975), της Academia Sinica (1975) της Ταϊβάν, της National Academy of Sciences (1977) των ΗΠΑ, της Soviet Academy of Sciences (1989), της Hungarian Academy of Sciences (1993), της Chinese Academy of Sciences (1994), της Russian Academy of Sciences (1995) και βραβείων όπως Ernest Orlando Lawrence (1975) από την Αμερικάνική κυβέρνηση, το μετάλλιο Eringen (1977) από τη Σοβιετική Ένωση, το βραβείο DeGasperi (1988) από την Ιταλική κυβέρνηση, το βραβείο NASA Public Service Award (2001) και πολλά ακόμη.
Σήμερα ο Samuel Ting ζει στη Μασαχουσέτη και εξακολουθεί να είναι υπεύθυνος σε προγράμματα Φυσικής Υψηλών Ενεργειών στο ΜΙΤ.
Το φθινόπωρο του 1974, έλαβα μέρος ως νέος ερευνητής στις εργασίες του θερινού σχολείου (summer school), στο Basco Polje της τότε Γιουγκοσλαβίας. Ένας από τους διακεκριμένους ομιλητές ήταν και ο Samuel Ting. Αρκετές φορές γευματίσαμε μαζί, τα μεσημέρια, και είχαμε αρκετές συζητήσεις. Ενδιαφερόταν ζωηρά για τις εξελίξεις στο Κυπριακό ζήτημα, για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και τις πολεμικές επιχειρήσεις, που εκείνη την περίοδο ήταν σε εξέλιξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1990, βρισκόμουν σε Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ως επισκέπτης καθηγητής, όταν έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Jonathan Ormes. Με ρώτησε εάν ήθελα να εργαστώ στο πρόγραμμα AMS. Αρχηγός του πειράματος ήταν ο Samuel Ting, το δε πείραμα αποσκοπούσε στην μελέτη της αντιύλης και στη μέτρηση των αντιπρωτονίων που έρχονταν από το διάστημα, με τοποθέτηση των κατάλληλων ανιχνευτών στον Διαστημικό Σταθμό. Ταξίδεψα από το Λος Άντζελες στη Νέα Υόρκη και από eκεί, ένας παιδικός φίλος με πήρε στη NASA, στο κέντρο ερευνών Goddard Space Flight Center, που βρίσκεται στη Βαλτιμόρη. Στο αυτοκίνητο επέβαιναν και η σύζυγος του και στο πίσω κάθισμα τα δύο μικρά παιδιά του. Σήμερα, το ένα αγόρι, ο Greg Argyrou, είναι διακεκριμένος δημοσιογράφος στο τηλεοπτικό κανάλι CBS.
Στη NASA, συζήτησα με τους Ormes και Streitmatter και επέστρεψα στην Αθήνα. Λίγες μέρες αργότερα ήλθε στην Αθήνα o Ormes, προφανώς προσκεκλημένος από ανώτατα μέλη ΔΕΠ του Τμήματος Φυσικής, και έδωσε διάλεξη για την αντιύλη, σε αίθουσα του Τομέα Αστροφυσικής. Η ομιλία του, ουσιαστικά στρεφόταν κατά των δικών μου εργασιών, που σχετίζονταν με την έρευνα μου στο πεδίο των μετεώρων αντιύλης. Σημειώνω ότι το πείραμα αναβλήθηκε, λόγω αδυναμίας χρηματοδότησης του Διαστημικού Σταθμού, οπότε και η δική μου συμμετοχή αυτομάτως ακυρώθηκε. Ένας επιπρόσθετος λόγος ήταν η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και η έλευση στη ΝΑΣΑ αρκετών Ρώσων ερευνητών, προς αναζήτηση εργασίας. Σήμερα, το πείραμα γίνεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με συμμετοχή της Γερμανίας και Ιταλίας που κατέβαλαν και την ανάλογη οικονομική ενίσχυση. Η επεξεργασία των δεδομένων του πειράματος γίνεται σε ένα εργαστήριο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και σε ένα δεύτερο στην Ταϊβάν .
Παρά τα τεράστια ποσά (2 δις δολάρια) που ξοδεύτηκαν για το πείραμα AMS με αμφίβολα αποτελέσματα, η ύπαρξη της αντιύλης στο Σύμπαν θα θεμελιωθεί οριστικά και αμετάκλητα από την έρευνα μου στο πεδίο των μετεώρων αντιύλης, το οποίο ουδέποτε ενισχύθηκε οικονομικά.
Φίλιππος Μ. Παπαηλίας
τέως Επίκουρος Καθηγητής Κοσμολογίας και Αστροφυσικής Υψηλών Ενεργειών, Τμήματος Φυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών,
τέως Αναπληρωτής Καθηγητής του California State University,
Βραβείο Αριστείας Υπουργείου Παιδείας για την πλήρη θεωρία μετεώρων αντιύλης, την πλήρη ερμηνεία του φαινομένου των σφαιρικών κεραυνών και την επίτευξη αριστείας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.