ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
 |
| Ο Bose to 1925 στο Παρίσι, με τμήμα της επιστολής που έστειλε στον Αϊνστάιν το 1924. |
Σαν σήμερα, στις 1 Ιανουαρίου 1894, γεννήθηκε ο Satyendra Nath Bose στην Καλκούτα (σήμερα Kolkata) της Ινδίας.
Ο Bose είναι περισσότερο γνωστός για τη συνεισφορά του στην Κβαντική Μηχανική και από τη συνεργασία του με τον Αϊνστάιν (Στατιστική Bose–Einstein, Θεωρία συμπυκνώματος Bose–Einstein κ.α.). Αξίζει ν' αναφερθεί ότι τα σωματίδια "μποζόνια" πήραν το όνομά τους από τον Bose, κατόπιν πρότασης του Dirac.
Ήταν το μεγαλύτερο από τα επτά παιδιά του Surendranath Bose που εργαζόταν στο τμήμα μηχανικών των Σιδηροδρόμων της Ανατολικής Ινδίας.
Το 1911 ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Hindu High School της Καλκούτα παίρνοντας την πρώτη θέση και στη συνέχεια γράφτηκε στο Προεδρικό (Presidency) Πανεπιστήμιο της Καλκούτας, απ' όπου το 1913 πήρε μπάτσελορ και το 1915 μάστερ, στα Μαθηματικά.
Λέγεται ότι η βαθμολογία που πήρε για το μάστερ του, μέχρι σήμερα δεν έχει ξεπεραστεί.
Το 1916 το Πανεπιστήμιο της Καλκούτα ξεκίνησε τμήματα σε επίπεδο μάστερ στα Μοντέρνα Μαθηματικά και στη Μοντέρνα Φυσική. Έτσι, το 1916 ο Bose ξεκίνησε τη διδακτική του καριέρα ως Λέκτορας στη Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Καλκούτα. Παρέμεινε εδώ μέχρι το 1921.
Το 1921 πήγε στο τμήμα Φυσικής του νεοιδρυθέντος Πανεπιστημίου της Ντάκα (τώρα στο Μπαγκλαντές) κι εκεί δίδαξε Θερμοδυναμική και Ηλεκτρομαγνητισμό, ανανεώνοντας παράλληλα το τμήμα με νέα εργαστήρια.
Το 1924 έκανε μια εργασία στο νόμο ακτινοβολίας του Πλανκ, που αργότερα θα αναγνωριζόταν ως η αρχή ενός νέου πεδίου στη Φυσική, της Κβαντικής Στατιστικής. Την εργασία αυτή έστειλε κατευθείαν στον Αϊνστάιν, ο οποίος εκτιμώντας τη σπουδαιότητά της, την έδωσε για δημοσίευση στο Zeitschrift für Physik (Περιοδικό για τη Φυσική). Αυτή η αναγνώριση έδωσε στον Bose τη δυνατότητα να εργαστεί τα επόμενα 2 χρόνια σε Ευρωπαϊκά εργαστήρια συνεργαζόμενος με τον Louis de Broglie, τη Marie Curie και τον Αϊνστάιν.
Μετά την παραμονή του στην Ευρώπη, το 1926 επέστρεψε στη Ντάκα. Δεν είχε πάρει διδακτορικό και μόνο μετά από σύσταση του Αϊνστάιν τοποθετήθηκε επικεφαλής του τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Ντάκα.
Το 1929 εξελέγη πρόεδρος του τμήματος Φυσικής του Ινδικού Επιστημονικού Συνεδρίου (Indian Science Congress) και το 1944 έγινε πρόεδρός του.
Εργαστηριακά ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την κρυσταλλογραφία με ακτίνες Χ. Δημιούργησε εργαστήρια και βιβλιοθήκες στην προσπάθειά του να κάνει το τμήμα του πανεπιστημίου κέντρο έρευνας στη φασματοσκοπία και την περίθλαση των ακτίνων Χ, στη μελέτη των μαγνητικών ιδιοτήτων της ύλης και στις ενοποιημένες θεωρίες πεδίου. Επίσης δημοσίευσε με τον Meghnad Saha μια εξίσωση για την κατάσταση των πραγματικών αερίων. Έγινε πρύτανης της Σχολής Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ντάκα, όπου παρέμεινε μέχρι το 1945.
Το 1947, λόγω της επικείμενης διαίρεσης της Ινδίας, επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Καλκούτα, όπου δίδαξε μέχρι το 1956. Μετά τη συνταξιοδότησή του, το πανεπιστήμιο τον τίμησε με τον τίτλο του Emeritus καθηγητή.
Το 1929 εξελέγη πρόεδρος του τμήματος Φυσικής του Ινδικού Επιστημονικού Συνεδρίου (Indian Science Congress) και το 1944 έγινε πρόεδρός του.
Εργαστηριακά ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την κρυσταλλογραφία με ακτίνες Χ. Δημιούργησε εργαστήρια και βιβλιοθήκες στην προσπάθειά του να κάνει το τμήμα του πανεπιστημίου κέντρο έρευνας στη φασματοσκοπία και την περίθλαση των ακτίνων Χ, στη μελέτη των μαγνητικών ιδιοτήτων της ύλης και στις ενοποιημένες θεωρίες πεδίου. Επίσης δημοσίευσε με τον Meghnad Saha μια εξίσωση για την κατάσταση των πραγματικών αερίων. Έγινε πρύτανης της Σχολής Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ντάκα, όπου παρέμεινε μέχρι το 1945.
Το 1947, λόγω της επικείμενης διαίρεσης της Ινδίας, επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Καλκούτα, όπου δίδαξε μέχρι το 1956. Μετά τη συνταξιοδότησή του, το πανεπιστήμιο τον τίμησε με τον τίτλο του Emeritus καθηγητή.
Στη συνέχεια έγινε αντιπρύτανης του πανεπιστημίου Visva-Bharati στο Shanti Niketan.
Αργότερα επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Καλκούτα και ασχολήθηκε με την έρευνα στην Πυρηνική Φυσική.
Το 1958 έγινε μέλος της Royal Society του Λονδίνου.
Το 1958 έγινε μέλος της Royal Society του Λονδίνου.
Γενικότερα, είχε μια πολυσχιδή δραστηριότητα που δεν περιοριζόταν μόνο στη Φυσική, αλλά εκτεινόταν και σε άλλους τομείς των Θετικών και Θεωρητικών Επιστημών.
Τιμήθηκε με πολλά και σημαντικά βραβεία. Το 1954 η Ινδική κυβέρνηση τού απένειμε το βραβείο "Padmabhusan" ως αναγνώριση των επιτευγμάτων του.
Το 1986, η Βουλή της Ινδίας αποφάσισε την ίδρυση ενός Εθνικού Κέντρου για τις Βασικές Επιστήμες, στο οποίο έδωσε το όνομα του Bose.
Προτάθηκε αρκετές φορές ως υποψήφιος για το Νόμπελ Φυσικής από τους K. Banerji (1956), D.S. Kothari (1959), S.N. Bagchi (1962) και A.K. Dutta (1962) για τη συμβολή του στη Στατιστική Bose-Einstein και στη Θεωρία Ενοποιημένου Πεδίου, δίχως να καταφέρει να το πάρει, παρά το γεγονός ότι πολλές εργασίες σχετικές με τα μποζόνια τιμήθηκαν με Nobel.
Ένα video για τη ζωή του Bose ΕΔΩ.
Η ζωή του Bose σε ηλεκτρονικό βιβλίο από τον Kameshwar C. Wali ΕΔΩ.
Πηγή: Today in Science History
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου