Σχέδια του Bell για την κατοχύρωση του πρώτου τηλεφώνου. |
Σαν σήμερα, στις 7 Μαρτίου 1876, ο 29χρονος Alexander Graham Bell κατοχυρώνει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την επαναστατική του νέα εφεύρεση, το τηλέφωνο.
Ας γυρίσουμε όμως λίγο πίσω στο χρόνο για να δούμε πως έφτασε ο Bell σ' αυτή την εφεύρεση.
Ο Σκωτσέζος στην καταγωγή Alexander Bell έφτασε το 1871 στη Βοστώνη των ΗΠΑ όπου βρήκε δουλειά ως καθηγητής στο ειδικό σχολείο κωφών Pemberton.
Αξίζει νομίζω να αναφέρω ότι ο Bell γεννήθηκε σε μια οικογένεια που ενδιαφέρονταν πολύ για την ομιλία και την ακοή. Τόσο ο πατέρας του όσο και ο παππούς του ήταν καθηγητές ορθοφωνίας και σε όλη του τη ζωή ο Βell είχε ένα έντονο ενδιαφέρον στη διδασκαλία των κωφών για να καταφέρουν να επικοινωνήσουν. Η μητέρα του ήταν κωφή και αργότερα παντρεύτηκε μια από τις μαθήτριές του, την Mabel Hubbard, που ήταν επίσης κωφή. Μια από τις πιο διάσημες μαθήτριές του ήταν η Helen Keller, που όταν την γνώρισε ο Bell ως νεαρό κορίτσι δεν έβλεπε, δεν μίλαγε, ούτε άκουε.
Το 1875 ο Bell έφτιαξε το βαϊμπρόφωνο (vibraphone), όπως είχε ονομάσει το πρώτο τηλέφωνο. Το Μάρτιο του 1875 επισκέφθηκε τον διακεκριμένο Αμερικανό επιστήμονα Joseph Henry και του εξήγησε την ιδέα του για την κατασκευή του τηλεφώνου. Ο Henry, διακρίνοντας τη σημασία μιας τέτοιας εφεύρεσης και την ποιότητα της δουλειάς του Bell, τον εμψύχωσε να συνεχίσει την προσπάθειά του. Το Σεπτέμβριο του 1875, ο Bell ξεκίνησε να γράφει τις προδιαγραφές για το τηλέφωνο. Στις 14 Φεβρουαρίου 1876 ο Alexander Bell κατάθεσε στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών των ΗΠΑ τα απαραίτητα έγγραφα για την κατοχύρωση διπλώματος ευρεσιτεχνίας σ' αυτόν για το τηλέφωνο.
Λίγες ώρες αργότερα, ο Elisha Gray, εφευρέτης του "μουσικού τηλέγραφου", υπέβαλε κι εκείνος στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών έναν φάκελο για κατοχύρωση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τηλέφωνο.
Έτσι, φτάνουμε στις 7 Μαρτίου 1876, που το Γραφείο Ευρεσιτεχνιών των ΗΠΑ κατοχυρώνει στον Bell την ανακάλυψη του τηλεφώνου, εκδίδοντας το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με αριθμό 174465. Το επόμενο διάστημα ο Elisha Gray κατέθεσε πολλές αγωγές ενάντια σ' αυτή την απόφαση, δίχως όμως να καταφέρει κάτι.
Τρεις μέρες αργότερα, στις 10 Μαρτίου 1876, ο Alexander Bell χρησιμοποιεί με επιτυχία, για πρώτη φορά δημόσια, μία συσκευή τηλεφώνου.
Το γεγονός σημειώνεται από τον ίδιο τον Bell στο σημειωματάριο που διατηρούσε ως ημερολόγιο στο εργαστήριό του. H συνομιλία έγινε μεταξύ του ίδιου του Bell και του βοηθού του Thomas A. Watson, που βρισκόταν σε διπλανό δωμάτιο.
Γράφει ο Bell στο σημειωματάριο: "Τότε φώναξα στο Μ (mouthpiece - επιστόμιο, εννοεί την συσκευή που μιλούσε) την ακόλουθη φράση: - Κε Watson ελάτε εδώ, θέλω να σας δω. Προς ευχαρίστησή μου, αυτός ήλθε και δήλωσε ότι είχε ακούσει και καταλάβει ό,τι είπα".
Την ίδια μέρα, μετά το επίτευγμά του, ο Bell ενθουσιασμένος έγραψε στον πατέρα του για τη "μεγάλη επιτυχία του" και σημείωσε ότι "έρχεται η ημέρα που ο τηλέγραφος (εννοούσε τηλέφωνο) θα βρίσκεται σε κάθε σπίτι όπως το νερό και το γκάζι και οι φίλοι θα επικοινωνούν ο ένας με τον άλλον χωρίς να φεύγουν από το σπίτι τους".
Στις 25 Ιουνίου 1876 ο Bell έκανε επίδειξη του τηλεφώνου στον σερ William Thomson (βαρόνο Kelvin) και στον αυτοκράτορα της Βραζιλίας Πέτρο Β', στην Έκθεση Centennial (Εκατονταετηρίδας) της Φιλαδέλεφειας.
Το πρώτο τηλεφωνικό κέντρο για το κοινό άνοιξε το 1878 στο New Haven του Κονέκτικατ, κατόπιν αδείας της εταιρείας Bell Telephone. Σε λίγα χρόνια σε όλες τις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ λειτουργούσαν αδειοδοτημένα τηλεφωνικά κέντρα.
Στις 14 Ιανουαρίου 1879, ο Bell έκανε επίδειξη του τηλεφώνου στη βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου, Victoria.
Στις 12 Φεβρουαρίου 1879, η Bell Telephone Company συγχωνεύθηκε με την New England Telephone Company και δημιούργησαν την National Bell Telephone Company, που τον επόμενο χρόνο μετονομάστηκε σε American Bell Telephone Company.
Το 1894 έληξε το δικαίωμα αποκλειστικότητας του τηλεφώνου από τον Alexander Graham Bell και ξεκίνησε ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις τηλεφωνικές εταιρείες. Μέσα στην επόμενη δεκαετία πάνω από 6000 εταιρείες ασχολήθηκαν με την παροχή τηλεφωνικών υπηρεσιών μέσα στις ΗΠΑ.
Στις 15 Ιανουαρίου 1915, έγινε με επιτυχία η πρώτη διηπειρωτική τηλεφωνική συνομιλία ανάμεσα στον Bell, που βρισκόταν στα γραφεία της εταιρείας της American Telephone and Telegraph Company (ΑΤΤ) στη Ν. Υόρκη και τον Watson, που βρισκόταν στο San Francisco.
1915, ο Bell στη Ν. Υόρκη συνομιλεί με τον Watson στο San Francisco. |
Όταν το 1922 πέθανε ο Alexander Graham Bell, πάνω από 13 εκατομμύρια τηλεφωνικές συσκευές είχαν ήδη πουληθεί.
Τον Ιούνιο 2002, η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ αναγνώρισε την συνεισφορά του Ιταλοαμερικανού Antonio Meucci, στην ανακάλυψη του τηλεφώνου.
Στις 12 Δεκεμβρίου 1871, ο Antonio Meucci ίδρυσε με 3 συνεταίρους (Angelo Zilio Grandi, Angelo Antonio Tremeschin και Sereno G.P. Breguglia Tremeschin) την Telettrofono Company με σκοπό να προωθήσει μια τηλεφωνική συσκευή που την είχε ονομάσει "Telettrofono". Στις 28 Δεκεμβρίου 1871, προκειμένου να κατοχυρωθεί η εφεύρεσή του, ο Meucci κατέθεσε μια "πατέντα προειδοποίησης" ("warning patent"), γιατί αυτή ήταν φτηνότερη από την κανονική πατέντα. Όμως, αυτή έληξε το 1874 και ο Meucci δεν φρόντισε να την ανανεώσει, γιατί ήταν οικονομικά χρεοκοπημένος.
Έτσι, όπως έγραψα νωρίτερα, 2 χρόνια αργότερα, ο Bell κατοχύρωσε στο όνομά του την εφεύρεση. Ο Meucci κατέφυγε στα δικαστήρια κατηγορώντας τον Bell για κλοπή της εφεύρεσής του. Η δίκη τελείωσε τυπικά το 1889 με τον θάνατο του Meucci, χωρίς το δικαστήριο να του έχει αναγνωρίσει κανένα δικαίωμα στην εφεύρεση.
Το 1989, ο Basilio Catania υποδιοικητής της CSELT (Υπηρεσία για την Έρευνα και την Ανάπτυξη των Ιταλικών Τηλεπικοινωνιών) ανακάλυψε την εργασία του Antonio Meucci και την παρουσίασε δημόσια.
Έτσι, η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ είπε ότι: "Αν ο Meucci ήταν σε θέση να πληρώσει το παράβολο των 10$ για να κρατήσει την πατέντα μετά το 1874, καμία πατέντα δεν θα είχε δοθεί στον Bell".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου