Σαν σήμερα, στις 12 Μαρτίου 1824, γεννήθηκε ο Gustav Robert Kirchhoff στο Königsberg της άλλοτε Πρωσίας (σημερινό Καλίνινγκραντ, Ρωσία) ο οποίος συνεισέφερε σε πολλά διαφορετικά πεδία της φυσικής και της χημείας, όπως η μηχανική, ο ηλεκτρισμός, η φασματογραφία, η θερμική ακτινοβολία και η αστροφυσική.
Πατέρας του ήταν ο δικηγόρος Friedrich Kirchhoff και μητέρα του η Johanna Henriette Wittke. Οι γονείς του είχαν έντονα πατριωτικά αισθήματα και θεωρούσαν ότι μπορεί κάποιος να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Πρωσικό κράτος από τη θέση του πανεπιστημιακού καθηγητή. Έτσι φρόντισαν ο Gustav να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. Το 1842 μπήκε στο Πανεπιστήμιο Albertus του Königsberg από το οποίο αποφοίτησε το 1847.
Κατά την περίοδο 1843 – 1846 παρακολούθησε το σεμινάριο μαθηματικών και φυσικής που διευθυνόταν από τους Carl Gustav Jacob Jacobi, Franz Ernst Neumann και Friedrich Julius Richelot το οποίο είχαν καθιερώσει από το 1833.
Ο Neumann είχε ιδιαίτερη επιρροή στον Kirchhoff. Είχε ασχοληθεί με τη μαθηματική φυσική και την εποχή που μπήκε ο Kirchhoff στο πανεπιστήμιο, είχε αρχίσει να ασχολείται με το θέμα της ηλεκτρικής επαγωγής. Μάλιστα το 1845 δημοσίευσε την πρώτη από τις δύο σημαντικότερες εργασίες του στο θέμα αυτό. Τον ίδιο χρόνο ο Kirchhoff παρουσίασε την δική του εργασία πάνω στο ηλεκτρικό ρεύμα, διατυπώνοντας τους νόμους που έμειναν γνωστοί ως κανόνες του Kirchhoff. Μέσω των κανόνων αυτών μπορούν να υπολογιστούν οι εντάσεις των ρευμάτων, τα δυναμικά και οι αντιστάσεις που εμφανίζονται σε ηλεκτρικά κυκλώματα με πολλαπλούς κόμβους.
Μετά την αποφοίτησή του το 1847 παντρεύτηκε την Clara Richelot, κόρη του καθηγητή του των μαθηματικών Friedrich Richelot και εγκαταστάθηκαν στο Βερολίνο. Από το 1848 ως το 1850 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου ως άμισθος λέκτορας.
Το 1850 διορίστηκε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Breslau (τώρα στην Πολωνία). Εκεί, τον επόμενο χρόνο γνώρισε τον Robert Bunsen και έγιναν στενοί φίλοι και συνεργάτες.
Το 1854 ο Bunsen, έχοντας επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο Heidelberg από το 1852, κάλεσε τον Kirchhoff να μετακομίσει εκεί, αφού είχε μεσολαβήσει ώστε να του προσφερθεί θέση καθηγητή φυσικής, την οποία ο Kirchhoff αποδέχθηκε.
Στη Χαϊδελβέργη ένωσαν τις δυνάμεις τους και εργάστηκαν μαζί θεμελιώνοντας τη φασματική ανάλυση. Η μέθοδος που ακολουθούσε ο Bunsen ήταν να θερμαίνει τις διάφορες ουσίες ως τη θερμοκρασία στην οποία ακτινοβολούσαν ορατό φως και στη συνέχεια διαχώριζε τα χρώματα χρησιμοποιώντας χρωματιστά γυαλιά ή έγχρωμα διαλύματα. Ο Kirchhoff εισηγήθηκε τη χρήση πρίσματος για την ανάλυση του φωτός, πράγμα που έκανε τις παρατηρήσεις πολύ πιο ακριβείς. Αυτό τους οδήγησε στην επινόηση του φασματοσκοπίου. Την άνοιξη του 1860, χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, ανίχνευσαν ένα νέο μεταλλικό στοιχείο που το ονόμασαν καίσιο. Ένα χρόνο αργότερα αναγνώρισαν ένα ακόμη στοιχείο, το ρουβίδιο.
H πείρα που απέκτησε ο Kirchhoff στη μελέτη της θερμικής ακτινοβολίας των διαφόρων σωμάτων, αξιοποιήθηκε στην αναζήτηση των γενικότερων νόμων που διέπουν την εκπομπή θερμικής ακτινοβολίας. Λίγο αργότερα μελέτησε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τη σχέση μεταξύ εκπομπής και απορρόφησης και σε άρθρο του το 1860 στο Annalen der Physik εισήγαγε τον όρο «απολύτως μέλαν σώμα» ή απλώς «μέλαν σώμα», ως το σώμα εκείνο που απορροφά όλη την ακτινοβολία που πέφτει πάνω του.
Παράλληλα ο Kirchhoff εφάρμοσε τη μέθοδο της φασματικής ανάλυσης για να μελετήσει το φάσμα του Ήλιου. Από αυτή τη μελέτη προέκυψαν παρατηρήσεις που έμειναν γνωστές ως οι τρεις «νόμοι του Kirchhoff για τη φασματογραφία». Επίσης αντιλήφθηκε ότι με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να μελετηθεί το φάσμα από την ακτινοβολία των (υπολοίπων) άστρων. Έτσι γεννήθηκε ένας καινούριος κλάδος της επιστήμης, η αστροφυσική, που μελετά τις φυσικές ιδιότητες των ουράνιων σωμάτων.
Το 1869 η γυναίκα του Clara, με την οποία απέκτησε δύο γιους, πέθανε. Το βάρος της φροντίδας των παιδιών έπεσε πάνω του, ενώ ο ίδιος, μετά από ένα ατύχημα που είχε, υποχρεώθηκε να χρησιμοποιεί αναπηρική καρέκλα ή δεκανίκια για να κινείται, κάτι που έκανε την κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη. Το 1872 νυμφεύθηκε την Luise Brömmel από το Goslar.
Το 1875, μετά από πρόταση του Hermann von Helmholtz, αποδέχτηκε θέση καθηγητή θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Εκεί δημοσίευσε ένα τετράτομο έργο σημαντικής αξίας για τη μαθηματική φυσική, με τίτλο "Vorlesungen über mathematische Physik" ("Διαλέξεις πάνω στη μαθηματική φυσική"). Μεταξύ των φοιτητών του στο Βερολίνο ήταν και οι Heinrich Hertz και Max Planck.
Το 1886 η υγεία του τον ανάγκασε να αφυπηρετήσει οριστικά.
Το 1862 τιμήθηκε με το "Rumford Medal" για την εργασία του στο ηλιακό φάσμα.
Το 1877 μοιράστηκε με τον Robert Bunsen το "Davy Medal" για την καταπληκτική εργασία τους στη φασματική ανάλυση.
Το 1887 έγινε ο πρώτος που πήρε το "Janssen Medal" για την εξαιρετική εργασία του στην επιστήμη της φασματοσκοπίας.
Ο Gustav Robert Kirchhoff πέθανε στις 17 Οκτωβρίου 1887 σε ηλικία 63 ετών, στο Βερολίνο. Είναι θαμμένος στο κοιμητήριο της εκκλησίας St. Matthäus στο Schöneberg του Βερολίνου.
Το 1886 η υγεία του τον ανάγκασε να αφυπηρετήσει οριστικά.
Το 1862 τιμήθηκε με το "Rumford Medal" για την εργασία του στο ηλιακό φάσμα.
Το 1877 μοιράστηκε με τον Robert Bunsen το "Davy Medal" για την καταπληκτική εργασία τους στη φασματική ανάλυση.
Το 1887 έγινε ο πρώτος που πήρε το "Janssen Medal" για την εξαιρετική εργασία του στην επιστήμη της φασματοσκοπίας.
Ο Gustav Robert Kirchhoff πέθανε στις 17 Οκτωβρίου 1887 σε ηλικία 63 ετών, στο Βερολίνο. Είναι θαμμένος στο κοιμητήριο της εκκλησίας St. Matthäus στο Schöneberg του Βερολίνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου