Τετάρτη 26 Μαΐου 2021

Σαν σήμερα... 1951, γεννήθηκε η Sally Ride, πρώτη Αμερικανίδα αστροναύτης στο διάστημα.

Sally Kristen Ride

Σαν σήμερα, στις 26 Μαΐου 1951, γεννήθηκε στο Encino του Λος Άντζελες η Sally Kristen Ride που  έγινε το 1983 η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο Διάστημα. 

Η Sally ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Dale Burdell Ride και της Carol Joyce Anderson. Ο πατέρας της υπήρξε καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Κολέγιο της Σάντα Μόνικα, αλλά αργότερα και οι δύο γονείς της έγιναν πρεσβύτεροι (ιερωμένοι) στην Πρεσβυτεριανή Εκκλησία. Η μικρότερη αδελφή της Bear έγινε ιερωμένη (minister) στην Πρεσβυτεριανή Εκκλησία, λίγους μήνες αφότου η Sally έγινε αστροναύτης. 

Η Sally Ride μωρό στα χέρια του πατέρα της Dale.
(αρχείο Tam O’Shaughnessy/Geni Lebedoff/
MacMillan Children’s Publishing Group)

Η Ride φοίτησε στο Γυμνάσιο της Portola και στο Λύκειο του Birmingham στην ευρύτερη περιοχή του Λος Άντζελες, παίρνοντας τελικά το απολυτήριό της από το ιδιωτικό λύκειο για κορίτσια Westlake School, όπου πήγε με αθλητική υποτροφία. 
Εκτός από το ενδιαφέρον που έδειχνε για τις θετικές επιστήμες, είχε εξαιρετική επίδοση ως τενίστρια  σε παναμεριακνικό επίπεδο, από νεαρή ηλικία.

Η Sally Ride στο γυμνάσιο 
με την αγαπημένη της ρακέτα.

Μετά το λύκειο παρακολούθησε τρία εξάμηνα στο Κολέγιο Swarthmore και μαθήματα Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA). Στη συνέχεια πήρε μπάτσελορ στη Φυσική (BS) και στα Αγγλικά (BA) από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Από το ίδιο πανεπιστήμιο πήρε το 1975 μάστερ και το 1978 διδακτορικό, στη Φυσική. Η πτυχιακή της εργασία ήταν σχετική με την αλληλεπίδραση των ακτίνων Χ με το διαστρικό μέσο. Οι ειδικοί τομείς που ήταν το αντικείμενο της έρευνάς της ήταν η αστροφυσική και τα λέιζερ. 

Η Sally με την αδελφή της Bear. 


Οι 6 πρώτες γυναίκες αστροναύτες της NASA
(που ταξίδεψαν στο διάστημα).
Από αρ. Sally Ride, Lucid Shannon, Kathy Sullivan,
Rhea Seddon, Anna Fisher και Judy Resnick.
(αρχείο NASA/Tam O’Shaughnessy/
MacMillan Children’s Publishing Group)

Τον Ιανουάριο του 1978, η Ride ανταποκρινόμενη σε διαφήμιση που είδε σε σπουδαστική εφημερίδα του Στάνφορντ, επελέγη από τη NASA, ανάμεσα από 8000 υποψήφιους(-ες), για το διαστημικό πρόγραμμά της. 
Ήταν η κορυφαία ανάμεσα στα μέλη της πρώτης ομάδας Αμερικανίδων αστροναυτών. 
Τον Αύγουστο του 1979, αφού ολοκλήρωσε μια ετήσια περίοδο κατάρτισης και αξιολόγησης, επιλέχτηκε ως εξειδικευμένο μέλος αποστολών σε μελλοντικά πληρώματα πτήσης διαστημικών λεωφορείων. Ήταν πολύ χαρακτηριστικό το αυτοκόλλητο που είχε τοποθετήσει στο μπροστινό μέρος του γραφείου της: "A woman's place is in the cockpit" ("Η θέση μιας γυναίκας είναι στο πιλοτήριο").

Η Sally Ride κατά τη διάρκεια της πρώτης πτήσης της 
ως μέλος του πληρώματος του διαστημικού λεωφορείου
 Challenger,
 για την αποστολή STS-7.
Διακρίνονται ακόμη οι αστροναύτες: 
Frederick H. Hauck,
 Norman E. Thagard και John Fabian.


Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Ride υπηρέτησε ως επίγειος επικοινωνιακός σύνδεσμος (CapCom) στη δεύτερη και τρίτη αποστολή του διαστημικού λεωφορείου (STS-2 και STS-3) και  βοήθησε στην ανάπτυξη του βραχίονα ρομπότ "Canadarm" του διαστημικού λεωφορείου.

Στις 18 Ιουνίου 1983, η Sally Ride έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που βρέθηκε στο διάστημα ως μέλος του πληρώματος του διαστημικού λεωφορείου Challenger στην αποστολή STS-7. Κατά την εκτόξευση του Challenger, πολλοί από το πλήθος που παρακολουθούσε φορούσαν μπλουζάκια με τυπωμένο το σύνθημα "Ride, Sally Ride" κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με τ' όνομά της και τους στίχους του τραγουδιού "Mustang Sally" του 1965, του Mack Rice.
Ήταν η τρίτη γυναίκα που έκανε διαστημική πτήση, μετά τις σοβιετικές Βαλεντίνα Τερεσκόβα το 1963 και Σβετλάνα Σαβίτσκαγια το 1982. 
Πριν από την πρώτη διαστημική πτήση της, η Ride είχε προκαλέσει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης εξαιτίας του φύλου της. Η ίδια όμως επέμενε να βλέπει τον εαυτό της, όχι ξεχωριστά λόγω φύλου, αλλά σταθερά μ' έναν μόνο τρόπο, ως αστροναύτης. 

Η Sally Ride αγναντεύει τη Γη από το
παράθυρο του διαστημικού σκάφους.

Τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής STS-7 ήταν ο Λοχαγός Robert L. Crippen (διοικητής του διαστημοπλοίου), ο Λοχαγός Frederick H. Hauck (πιλότος του σκάφους) και οι Ειδικοί της Αποστολής Συνταγματάρχης John M. Fabian με τον Δρ. Norman E. Thagard. Αυτή ήταν η δεύτερη πτήση για το διαστημικό λεωφορείο Challenger και η πρώτη αποστολή με πενταμελές πλήρωμα.
Στη διάρκεια της αποστολής, το πλήρωμα ενεργοποίησε δύο επικοινωνιακούς δορυφόρους για τον Καναδά (ANIK C-2) και την Ινδονησία (PALAPA B-1). Επίσης διεξήγαγε πειράματα νέου τεχνολογικού εξοπλισμού όπως το σύστημα ηλεκτροφόρησης συνεχούς ροής (CFES) ή το Monodisperse Latex Reactor (MLR). Η Ride ήταν η πρώτη γυναίκα που χρησιμοποίησε στο διάστημα τον Καναδικό βραχίονα ρομπότ Remote Manipulator System (RMS) και η πρώτη που χρησιμοποίησε τον βραχίονα για την ανάκτηση ενός δορυφόρου Shuttle Pallet Satellite (SPAS-01). 
Η αποστολή αυτή διήρκεσε 147 ώρες και το διαστημικό λεωφορείο προσγειώθηκε στην Αεροπορική Βάση Edwards, στις 24 Ιουνίου 1983.

Η Sally Ride μεταφέρει την ολυμπιακή φλόγα
πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.

Η δεύτερη διαστημική πτήση της Ride ως Ειδικός Αποστολής έγινε στις 5 Οκτωβρίου 1984 πάλι με το Challenger στην αποστολή STS 41-G, το οποίο ξεκίνησε από το Διαστημικό Κέντρο Kennedy, στις 5 Οκτωβρίου 1984. Αυτή τη φορά το πλήρωμα ήταν επταμελές, με τα υπόλοιπα μέλη να είναι ο Λοχαγός Robert L. Crippen (διοικητής του διαστημοπλοίου), ο Λοχαγός Jon A. McBride (πιλότος του σκάφους) και οι Ειδικοί της Αποστολής Δρ. Kathryn D. Sullivan (η πρώτη Αμερικανίδα αστροναύτης που έκανε διαστημικό περίπατο) και David C. Leestma (από το Αμερικανικό Ναυτικό). Μαζί τους ήταν και οι Marc Garneau (Κανδός) και Paul Scully-Power (Αυστραλός) που οι υπηρεσίες τους είχαν πληρώσει για την συμμετοχή τους. Στη διάρκεια της οκταήμερης αποστολής ενεργοποίησαν ένα δορυφόρο για την μελέτη της ακτινοβολίας προς τη Γη, έκαναν επιστημονικές παρατηρήσεις στη Γη με την πλατφόρμα OSTS-3 και την Large Format Camera και πειραματίστηκαν με έναν μελλοντικό πιθανό δορυφορικό ανεφοδιασμό κάνοντας διαστημικό περίπατο και μεταφέροντας υδραζίνη. Η διάρκεια της αποστολής ήταν 197 ώρες και ολοκληρώθηκε με την προσγείωση του σκάφους στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στις 13 Οκτωβρίου 1984.
Η Ride είχε ολοκληρώσει οκτώ μήνες εκπαίδευσης για την τρίτη αποστολή (STS-61-M, μια αποστολή ανάπτυξης TDRS) όταν συνέβη η καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Challenger το 1986. 
Πέρασε συνολικά πάνω από 343 ώρες στο διάστημα.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Barack Obama συναντά την Sally Ride  
στον Λευκό Οίκο (23 Νοεμβρίου 2009).

Τοποθετήθηκε μέλος στην Επιτροπή Rogers (η προεδρική επιτροπή που διερεύνησε το ατύχημα) και ηγήθηκε της υποεπιτροπής της για τις επιχειρήσεις. 
Μετά την έρευνα, η Ride τοποθετήθηκε στην έδρα της NASA στην Ουάσινγκτον, όπου έκανε την πρώτη προσπάθεια στρατηγικού σχεδιασμού της NASA και συνέταξε έκθεση με τίτλο «Ηγεσία της NASA και το μέλλον της Αμερικής στο διάστημα». Τότε ίδρυσε και το Γραφείο Εξερεύνησης της NASA.
Το 1987, η Ride παραιτήθηκε από τη θέση της στην Ουάσινγκτον για να εργαστεί στο Κέντρο για τη Διεθνή Ασφάλεια και Έλεγχο των Όπλων του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.    
Το 1989 έγινε Καθηγήτρια Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο (UCSD) και διευθύντρια του Ινστιτούτου Διαστήματος της Καλιφόρνιας.

(2004) Η Sally Ride παίρνει το Golden Plate Award από την
Academy of Achievement. Την απονομή κάνει η Δρ. Tenley Albright.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μέχρι το θάνατό της, η Ride διεύθυνε δύο προγράμματα της NASA που είχαν ευρύτερο δημόσιο ενδιαφέρον, σε συνεργασία με το εργαστήριο Jet Propulsion Laboratory της NASA και το UCSD. Τα προγράμματα αυτά, το ISS EarthKAM και το GRAIL MoonKAM, απευθύνονταν σε μαθητές της μέσης εκπαίδευσης που επιθυμούσαν να δουν εικόνες της Γης και της Σελήνης.
Το 2001 ίδρυσε την εταιρεία Sally Ride Science, της οποίας υπήρξε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, που είχε ως στόχο τη δημιουργία διασκεδαστικών επιστημονικών προγραμμάτων και δημοσιεύσεων για τους μαθητές της ανώτερης και μέσης εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη έμφαση στα κορίτσια.  

Η Sally Ride το 2006 παρουσιάζοντας 
το Sally Ride Science Festival στο
Πανεπιστήμιο San Diego της Καλιφόρνιας.

Η Ride έγραψε ή συνέγραψε επτά βιβλία σχετικά με το διάστημα που απευθύνονταν σε παιδιά, με στόχο να τα ενθαρρύνουν να σπουδάσουν θετικές επιστήμες. 
Στην προσωπική της ζωή, το 1982 παντρεύτηκε το συνάδελφό της αστροναύτη Steve Hawley, με τον οποίο χώρισαν το 1987.

Πέθανε στις 23 Ιουλίου 2012, σε ηλικία 61 ετών, στο σπίτι της στη La Jolla της Καλιφόρνιας, από καρκίνο στο πάγκρεας που είχε διαγνωσθεί πριν από 17 μήνες.
Η στάχτη της ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο Woodlawn της Σάντα Μόνικα.

Η επιτάφια πλάκα για την Sally Ride στο κοιμητήριο 
Woodlawn της Σάντα Μόνικα.

Πριν από τον θάνατό της η Ride ζήτησε από την οικογένειά της να αναρτήσουν στην προσωπική της ιστοσελίδα μια ανακοίνωσή της στην οποία δήλωνε πως θα συνεχίσει να ζει, ακόμη και μετά τον θάνατό της, διαμέσου της Tam O' Shaughnessy (Ταμ Ο' Σόνεσι), "την επί 27 χρόνια σύντροφό της". Ήταν παιδικές φίλες που είχαν γνωριστεί κατά τη διάρκεια των μαθημάτων τένις όταν ήταν ακόμα δώδεκα ετών και πέρασαν μαζί μια ολόκληρη ζωή.  

Η Sally Ride με την συνεργάτη και σύντροφό της 
Tam O' Shaughnessy το 2008, κατά τη διάρκεια
 παρουσίασης από την American Library 
Association, στο Anaheim της Καλιφόρνιας.

Στη διάρκεια της ζωής της, αλλά και μετά το θάνατό της τιμήθηκε με πολλούς τρόπους από φορείς και επιστημονικά ιδρύματα. Μερικά από τα βραβεία που έλαβε ήταν:
  • Βραβείο von Braun (National Space Society - Εθνική Ένωση Διαστήματος),
  • Βραβείο Lindbergh Eagl,
  • Βραβείο Theodore Roosevelt (NCAA),
  • Μετάλλιο Διαστημικής Πτήσης (NASA, 2 φορές),
  • Βραβείο Samuel S. Beard (Jefferson Awards),
  • Βραβείο General James E. Hill Lifetime Space Achievement, (Space Foundation),
  • Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας (πρόεδρος Barack Obama) κλπ.
Έγινε μέλος πολλών Hall of Fame (National Women's Hall of Fame, Astronaut Hall of Fame, California Hall of Fame, National Aviation Hall of Fame).

Το εξώφυλλο του περιοδικού Newsweek 
αφιερωμένο στη Sally Ride
(13 Ιουνίου 1983).

Το Δεκέμβριο του 2012, η NASA έδωσε το όνομα της Ride σ' ένα σεληνιακό βουνό κοντά στον κρατήρα Goldschmidt, στον βόρειο πόλο της Σελήνης.
Το 2014 το Ναυτικό των ΗΠΑ ονόμασε προς τιμήν της ένα ερευνητικό ωκεανογραφικό σκάφος, RV Sally Ride.
Το 2017, ένα doodle της Google την τίμησε για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (το doodle δείχνει ένα βραχίονα να βγαίνει από το διαστημικό λεωφορείο και να στήνει ένα - ένα τα γράμματα GOOGLE). 

Το εξώφυλλο της βιογραφίας της Sally Ride
από την Tam O' Shaughnessy.

  • Τρία σύντομα βίντεο (αγγλικά) για τη ζωή της Sally Ride  ΕΔΩ (7:17),  ΕΔΩ (3:00) κι ΕΔΩ (2:03).
Αμερικανικό γραμματόσημο που εκδόθηκε
στις 23 Μαΐου 2018 για να τιμηθεί η Ride. 

  • 5 πράγματα για τη Sally Ride στη σειρά History in Five από την δημοσιογράφο Lynn Sherr (αγγλικά, 7:13).
  • "Who Was Sally Ride?" ("Ποια ήταν η Sally Ride;"). Ένα εκπαιδευτικό κείμενο από τη NASA.
  • Παρουσίαση της Sally Ride από την Οργάνωση Academy of Achievement. Περιέχει και ηχητική συνέντευξη της Ride.
  • Το τραγούδι (R&B) "Mustang Sally" σε εξαιρετική εκτέλεση από τον Wilson Pickett.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου