Σαν σήμερα...1986 το διαστημικό λεωφορείο Challenger εκρήγνυται στο διάστημα.

Το πλήρωμα της αποστολής STS-51-L του Challenger
(πίσω) Ellison Onizuka, Christa McAuliffe, Gregory Jarvis, Judith Resnik
(μπροστά) Michael J. Smith, Francis "Dick" Scobee, Ronald McNair

Σαν σήμερα 30 χρόνια πίσω, στις 28 Ιανουαρίου 1986, στις 11.38 π.μ. (τοπική ώρα) το διαστημικό λεωφορείο Challenger απογειώνεται από το Kennedy Space Center της Φλόριντα ξεκινώντας τη 10η αποστολή (κωδικό όνομα STS-51-L) του προγράμματός του και την 25η  αποστολή, από την έναρξη του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων (Space Shuttle program). 

Δυστυχώς, η αποστολή έληξε μόλις 73 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση με την ολική καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου και τον τραγικό θάνατο των επτά μελών του πληρώματός του.  

Η τραγωδία της έκρηξης του Challenger έγινε παρουσία χιλιάδων θεατών που βρίσκονταν κοντά στο χώρο της απογείωσης και εκατομμυρίων τηλεθεατών που παρακολουθούσαν ζωντανά την εκτόξευση. 

Μεταξύ των θεατών βρισκόταν και η οικογένεια της Christa McAuliffe, μιας 37χρονης καθηγήτριας κοινωνικών επιστημών από το New Hampshire που ήταν η πρώτη πολίτης των ΗΠΑ που ταξίδευε στο διάστημα χωρίς να είναι επαγγελματίας αστροναύτης.

Η Christa McAuliffe είχε κερδίσει μια θέση στο πλήρωμα του Challenger συμμετέχοντας σ' ένα διαγωνισμό. Πριν την απογείωσή της είχε εκπαιδευτεί επί μήνες για να μπορέσει να συμμετάσχει στην αποστολή. 

Η εκτόξευση είχε προγραμματιστεί να γίνει στις 23 Ιανουαρίου, αλλά αναγκάστηκε να περιμένει έξι ημέρες μέχρι την αντίστροφη μέτρηση, λόγω των καιρικών συνθηκών και των τεχνικών προβλημάτων που είχαν παρουσιαστεί.  

Στον απόηχο της έκρηξης, ο τότε πρόεδρος των Η.Π.Α. Ρόναλντ Ρέιγκαν ανακοίνωσε το διορισμό μιας ειδικής επιτροπής (επιτροπή Rogers, από το όνομα του προέδρου της William Rogers) για να βρει τι πήγε στραβά με το Challenger και να προτείνει την ανάπτυξη μελλοντικών διορθωτικών μέτρων. Στην επιτροπή συμμετείχαν έμπειρα πρόσωπα, όπως ο πρώην αστροναύτης Neil Armstrong, ο πρώην πιλότος δοκιμών Chuck Yeager, η πρώην αστροναύτης Sally Ride, αλλά και ο νομπελίστας φυσικός Richard Feynman.

Η έρευνα διαπίστωσε ότι η έκρηξη προκλήθηκε από την αποτυχία λειτουργίας ενός "κυκλικού δακτυλίου (τύπου Ο)" που σφράγιζε μία από τις δύο δεξαμενές στερεών καυσίμων των πυραύλων. Ο ελαστικός δακτύλιος δεν ανταποκρίθηκε όπως αναμενόταν λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας την ώρα της εκτόξευσης. Αυτό είχε ως συνέπεια να ξεκινήσει μια αλυσίδα γεγονότων που οδήγησαν στην τελική έκρηξη. 

Αποτέλεσμα της έκρηξης ήταν, η NASA να μη στείλει αστροναύτες στο διάστημα για περισσότερο από δύο χρόνια, καθώς ξανασχεδίασε μια σειρά από χαρακτηριστικά του διαστημικού λεωφορείου.

Η καταστροφή του Challenger ήταν το πρώτο σοβαρό ατύχημα διαστημικού λεωφορείου.

Το Σεπτέμβριο του 1988, οι πτήσεις με διαστημικό λεωφορείο επαναλήφθηκαν με την επιτυχή εκτόξευση του Discovery.

Από τότε, το διαστημικό λεωφορείο πραγματοποίησε πολλές σημαντικές αποστολές, όπως την επισκευή και συντήρηση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble και την κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).

Περίπου 11 χρόνια μετά το δυστύχημα, δύο μεγάλα κομμάτια του Challenger βρέθηκαν σε παραλία της Φλόριντα και έκτοτε φυλάσσονται στο Kennedy Space Center.

Το 2013 το BBC κυκλοφόρησε μια βιντεοταινία με τίτλο "The Challenger" με τον William Hurt στο ρόλο του Richard Feynman, που ασχολείται κυρίως με το ρόλο του Feynman στην επιτροπή Rogers.

Δείτε ένα video της καταστροφικής εκτόξευσης του Challenger ΕΔΩ.