Σαν σήμερα... 1910, πρώτη παρουσίαση του φωτισμού ΝΕΟΝ.

Σωλήνες με αέριο Νέον εκπέμπουν τη
 χαρακτηριστική κόκκινη ακτινοβολία. 

Σαν σήμερα, στις 3 Δεκεμβρίου 1910, για πρώτη φορά παρουσιάστηκε δημόσια ο φωτισμός  ΝΕΟΝ. Η παρουσίαση έγινε από το Γάλλο μηχανικό και χημικό Georges Claude στη 12η Έκθεση Αυτοκινήτου στο Παρίσι (Paris Mondial de l'Automobile). 

Georges Claude

Ο Claude, επονομαζόμενος ο Γάλλος Έντισον, εμπνευσμένος από τους σωλήνες Geissler και από τον Daniel McFarlan Moore (σωλήνας  Moore) ανέπτυξε το φωτισμό ΝΕΟΝ αξιοποιώντας αυτό το αέριο που παράγεται ως υποπροϊόν από τις επιχειρήσεις υγροποίησης του αέρα. Ο ίδιος, το 1913, έγραψε ότι εκτός από μια πηγή αερίου νέον, υπήρχαν δύο ακόμη βασικές εφευρέσεις του που έκαναν την παραγωγή του αερίου εφικτή. Η πρώτη ήταν μια μέθοδος καθαρισμού του αερίου από άλλες προσμίξεις, ενώ η δεύτερη είχε να κάνει με την ελαχιστοποίηση της καταστροφής των ηλεκτροδίων (λόγω επιμετάλλωσης) που μεταφέρουν το ηλεκτρικό ρεύμα από την εξωτερική παροχή στο εσωτερικό του σωλήνα.    

Daniel McFarlan Moore

Το 1898, οι Βρετανοί επιστήμονες Sir William Ramsay και Morris W. Travers ανακάλυψαν το στοιχείο Νέον με τη βοήθεια σωλήνων Geissler. Η ανακάλυψη αυτή, μας δίνει τη δυνατότητα να μπορούμε να παρατηρήσουμε τη λαμπρή κόκκινη λάμψη που εκπέμπει μια λυχνία που περιέχει το αέριο. Το έγχρωμο φως παράγεται από την ηλεκτρική εκκένωση που δημιουργείται μέσα στο αδρανές αέριο Νέον, που βρίσκεται σε σωλήνα κενού. Η ονομασία "Neon" προέρχεται από την ελληνική λέξη "Νέος" και χρησιμοποιήθηκε γιατί το αέριο ήταν ένα "νέο αέριο".

Αφίσα για τη 12η Έκθεση Αυτοκινήτου
στο Παρίσι.

Ο Claude και ένας από τους συνεργάτες του, ο Jacques Fonseque, γρήγορα συνειδητοποίησαν τις εμπορικές δυνατότητες που έδινε η χρήση του Νέον για διαφήμιση και φωτισμό.

Η πρώτη εμπορική χρήση του φωτισμού Νέον φέρεται να έγινε το 1912 από έναν Παριζιάνο κουρέα που αγόρασε τη συσκευή από τον Fonseque. 

Το 1913, ο Claude και ο Fonseque τοποθέτησαν μια τεράστια διαφημιστική πινακίδα για το βερμούτ Cinzano που φώτιζε το νυκτερινό ουρανό του Παρισιού.

Το 1919, η είσοδος της Παρισινής Όπερας φωτίστηκε με φωτισμό Νέον.

Το 1915 ο Claude πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τις ΗΠΑ για το φωτισμό Νέον. Αυτό αποτέλεσε το ισχυρότερο εφόδιο για το μονοπώλιο που απέκτησε η εταιρεία Claude Neon Lights στις ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια. 

Το 1920, η εταιρεία Claude Neon εγκατασταθήκε στην Αυστραλία και λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Το 1923, ο Earle C. Anthony, αντιπρόσωπος της εταιρείας αυτοκινήτων Packard, αγόρασε και εγκατέστησε στο Λος Άντζελες δύο φωτεινές πινακίδες Νέον, με τη λέξη "Packard". Ήταν οι πρώτες  φωτεινές πινακίδες στις ΗΠΑ και πληρώθηκαν $ 24000. 

Το πολύ έντονο κόκκινο χρώμα του φωτισμού Νέον γρήγορα έγινε πολύ δημοφιλές στην υπαίθρια διαφήμιση, τόσο, ώστε πλέον οι όροι "φως Νέον" και "φωτεινή επιγραφή" να ταυτίζονται. 

Η Times Square της Ν. Υόρκης το 1956.

Από τη χρήση άλλου αδρανούς αερίου ή από το συνδυασμό διαφορετικών αερίων  μπορούμε να πάρουμε μια μεγάλη ποικιλία περισσοτέρων από 150 χρώματα. Π.χ. η χρήση του αργού, μας δίνει χρώμα λεβάντας, ενώ η χρήση του αργού με ατμούς υδραργύρου, μας δίνει λαμπερό μπλε χρώμα. 

• Βίντεο για την ιστορία του φωτισμού νέον (αγγλικά, 2:45).

• 100 years of neon-in pictures (100 χρόνια με το νέον-σε φωτογραφίες). Από την εφημερίδα The Guardian.

• Βίντεο "Georges Claude and Neon Lights" (αγγλικά, 2:00)

• Βίντεο "How Its Made - 127 Neon Signs" (αγγλικά, 4:51).

Πηγή: Today in Science History,  carl-leonard, thoughtco