 |
| Joseph Henry |
Σαν σήμερα, στις 13 Μαΐου 1878, πέθανε στην Washington,DC ο Joseph Henry που υπήρξε ο πιο διακεκριμένος Αμερικανός επιστήμονας του 19ου αιώνα. Είναι γνωστός κυρίως για το πρωτοποριακό έργο του στον Ηλεκτρομαγνητισμό. Έζησε την ίδια εποχή με τον Michael Faraday και κατάληξε στο ίδιο αποτέλεσμα μ' εκείνον ερευνώντας ανεξάρτητα το φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής. Υποστήριξε και προώθησε την επιστημονική πρόοδο στις ΗΠΑ και ως πρώτος γραμματέας του Ιδρύματος Smithsonian, το βοήθησε να διαμορφωθεί σε ένα ακαδημαϊκό και ερευνητικό κέντρο.
Ο Joseph Henry γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1797, στο Albany της Νέας Υόρκης. Γονείς του ήταν ο William Henry και η Ann Alexander.
Τα πρώτα χρόνια εκπαίδευσής του τα πέρασε στο Galway της Ν. Υόρκης, όπου έζησε για ένα χρονικό διάστημα με τον αδελφό της μητέρας του και αργότερα στο Albany όταν επέστρεψε εκεί. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Galway ο Henry ανακάλυψε τη χαρά της μελέτης κι έτσι ξεκίνησε η πρώτη διάθεσή του για τη μάθηση.
 |
| Αναμνηστική πλάκα για τον Joseph Henry στο Galway όπου έζησε μερικά χρόνια. |
Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1811, ο Joseph επέστρεψε στο Albany και μαθήτευσε δίπλα στον John F. Doty, ωρολογοποιό και αργυροχόο. Εκεί έμεινε μέχρι που έκλεισε η επιχείρηση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Henry ανέπτυξε ένα ισχυρό ενδιαφέρον για το θέατρο και εντάχθηκε σε μια ομάδα νέων που είχαν παρόμοιες ανησυχίες. Τελικά ο Henry είχε προγραμματίσει ν' ασχοληθεί με το θέατρο, μέχρι που τυχαία ξεκίνησε να παρακολουθεί τις λαϊκές διαλέξεις του George Gregory για πειραματική φιλοσοφία, αστρονομία και χημεία.
Ως αποτέλεσμα αυτού του ενδιαφέροντός του για την επιστήμη, ο Henry έβαλε στόχο να προετοιμαστεί για την εισαγωγή του στο προηγμένο πρόγραμμα σπουδών της Ακαδημίας του Albany. Μετά από επτά μήνες γερής μελέτης μπήκε στην Ακαδημία με άριστα. Σπούδασε εκεί από το 1819 μέχρι το 1822 με δωρεάν δίδακτρα και συνέχισε σε πιο προχωρημένες σπουδές. Σκόπευε να σπουδάσει στην Ιατρική, αλλά για βιοποριστικούς λόγους δούλεψε για ένα χρόνο ως δάσκαλος σ' ένα αγροτικό σχολείο.
 |
| Ο μαγνήτης που έφτιαξε ο Henry για το Πανεπιστήμιο Yale. |
Για δέκα χρόνια μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, ο Ηenry απασχολήθηκε σε πολλές θέσεις στην Ακαδημία Albany, από βοηθός εργαστηρίου μέχρι καθηγητής.
Το 1825 διορίστηκε βοηθός μηχανικού στο δρόμο που κατασκευαζόταν ανάμεσα στον ποταμό Hudson και τη λίμνη Erie στην Πολιτεία της Ν. Υόρκης.
Το 1826 εξελέγη καθηγητής Μαθηματικών και Φυσικής Φιλοσοφίας στην Ακαδημία Albany. Μερικές από τις πιο σημαντικές έρευνές του έγιναν όταν βρισκόταν σ' αυτή τη θέση.
Ήταν ο πρώτος που τύλιξε μονωμένο σύρμα σφιχτά γύρω από έναν πυρήνα σιδήρου, προκειμένου να φτιάξει έναν ισχυρό ηλεκτρομαγνήτη, βελτιώνοντας τις επιδόσεις του ηλεκτρομαγνήτη που είχε φτιάξει ο William Sturgeon. Αυτή την περίοδο έφτιαξε έναν ηλεκτρομαγνήτη που μπορούσε να σηκώσει 750 pounds (340 κιλά).
Στις 3 Μαΐου 1830 παντρεύτηκε την ξαδέλφη του Harriet Alexander που ήταν κόρη του αδελφού της μητέρας του. Το ζευγάρι απόκτησε 6 παιδιά από τα οποία τα δύο (κόρες) πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Είχαν τρεις ακόμη κόρες, τις Helen, Marie, Caroline κι ένα γιο τον William που πέθανε το 1862.
 |
| Ο ηλεκτρομαγνήτης που κατασκεύασε ο Henry για την ανύψωση αντικειμένων με μεγάλο βάρος. |
Στις 3 Μαΐου 1830 παντρεύτηκε την ξαδέλφη του Harriet Alexander που ήταν κόρη του αδελφού της μητέρας του. Το ζευγάρι απόκτησε 6 παιδιά από τα οποία τα δύο (κόρες) πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Είχαν τρεις ακόμη κόρες, τις Helen, Marie, Caroline κι ένα γιο τον William που πέθανε το 1862.
Το 1831 ο Henry δημιούργησε ένα από τα πρώτα μηχανήματα, που με τη βοήθεια του ηλεκτρομαγνητισμού κατάφερε να το κάνει να κινηθεί. Αυτό το μηχάνημα ήταν ο πρόγονος του σύγχρονου κινητήρα συνεχούς ρεύματος. Την ίδια χρονιά έφτιαξε τον πρώτο ηλεκτρομαγνητικό τηλέγραφο και τον ισχυρότερο ηλεκτρομαγνήτη της εποχής του, παραγγελία από το Πανεπιστήμιο Yale. Ο ηλεκτρομαγνήτης μπορούσε να σηκώσει 2300 pounds (1043 κιλά).
Τον επόμενο χρόνο ο Henry δημοσίευσε τα αποτελέσματα των πειραμάτων του με τα οποία αποδείκνυε ότι μπορούσε να παράγει ηλεκτρισμό από τον μαγνητισμό. Η εργασία του δημοσιεύθηκε στην American Journal of Science με τίτλο "On the Production of Currents and Sparks of Electricity and Magnetism" ("Σχετικά με την παραγωγή ρευμάτων και σπινθήρων ηλεκτρικής ενέργειας και μαγνητισμού") (vol. 22, 1832, p.403-08). Σ' αυτό το άρθρο περιέγραφε την ανακάλυψη του φαινομένου της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής. Έτσι, ο Joseph Henry κατοχύρωσε στις ΗΠΑ την ανακάλυψη του φαινομένου της επαγωγής.
 |
(πάνω) Ο κινητήρας του Henry.
(κάτω) Ο κινητήρας σε σχέδιο.(Αρχείο Ινστιτούτου Smithsonian) |
Περίπου την ίδια εποχή στη Βρετανία ο Michael Faraday επίσης κατοχύρωσε το φαινόμενο της επαγωγής ως δική του ανακάλυψη. Όμως, από τη στιγμή που πρώτος ο Faraday δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του, αναγνωρίστηκε σ' αυτόν η ανακάλυψη του φαινομένου. Για τον Joseph Henry ήταν μια πολύ άτυχη συγκυρία, όμως για τους Αμερικανούς, ο δικός τους άνθρωπος θεωρείται πρωτοπόρος.
Τον Οκτώβριο 1832, ο Henry έγινε καθηγητής Φυσικής Φιλοσοφίας (Φυσικής) στο Κολέγιο του New Jersey (Πανεπιστήμιο Princeton). Την ίδια χρονιά έφτιαξε για το Princeton ηλεκτρομαγνήτη που μπορούσε να σηκώσει 3500 pounds (1587 κιλά). Στο Princeton ο Henry συνέχισε τα πειράματα στον ηλεκτρομαγνητισμό κι ασχολήθηκε με την μετεωρολογία και την γεωφυσική.
 |
| Επιστολή του Henry προς τον George Mifflin Dallas, Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ (12 Αυγούστου 1847). (Smithsonian archives) |
Το 1835 εκλέχτηκε μέλος της American Philosophical Society και την υπηρέτησε από διάφορες θέσεις.
Το 1837 ο Henry έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Ευρώπη. Στο εξάμηνο ταξίδι του επισκέφθηκε την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Σκωτία και το Βέλγιο έχοντας την ευκαιρία να συναντήσει αρκετούς επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου του Michael Faraday. Αυτή η εμπειρία τον ώθησε να επιστρέψει στο προηγούμενο επίπεδο της επιστημονικής του έρευνας, την οποία είχε μειώσει σημαντικά μεταξύ 1832 και 1837.
Μεταξύ των ετών 1838 και 1842 ο Henry συνέχισε την έρευνά του στην αμοιβαία επαγωγή. Συμμετείχε επίσης στην έρευνα της ηλιακής ακτινοβολίας και της θερμότητας των ηλιακών κηλίδων.
 |
Η οικογένεια Henry στους κήπους του Ινστιτούτου
Smithsonian. Πίνακας του Titian Ramsay Peale.
(Smithsonian archives) |
Ο Joseph Henry έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στις ΗΠΑ. Έγινε γραμματέας του Εθνικού Ινστιτούτου για την Προώθηση της Επιστήμης (National Institute for the Promotion of Science), που αποτέλεσε πρόδρομο του Ιδρύματος Smithsonian (Smithsonian Institution) στο οποίο έγινε πρώτος γραμματέας του.
Το πρώτο μεγάλο επιστημονικό εγχείρημα του Ιδρύματος ήταν το "Smithsonian Meteorological Project" ("Μετεωρολογικό Πρόγραμμα Σμιθσόνιαν") που είχε στόχο την συστηματική συλλογή μετεωρολογικών στοιχείων απ' όλη την έκταση των ΗΠΑ.
Το 1858 το Ίδρυμα ξεκίνησε να δέχεται την φιλοξενία των εθνικών συλλογών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μέχρι τότε ο Henry αρνιόταν την υποδοχή τέτοιων συλλογών γιατί δεν επιθυμούσε το Ίδρυμα να έχει μεγάλει εξάρτηση από την κυβέρνηση. Το σίγουρο είναι ότι το Ίδρυμα Smithsonian κέρδισε τον σεβασμό ως μία εθνική κιβωτός για τις ΗΠΑ, κάτω από την καθοδήγηση του Joseph Henry.
Την 1η Μαΐου 1847 μπήκε ο θεμέλιος λίθος για την κατασκευή του κεντρικού κτιρίου του Ιδρύματος, το Smithsonian Castle (Πύργος Σμιθσόνιαν). Το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1858, αλλά η οικογένεια Henry είχε αρχίσει να κατοικεί στην ανατολική του πτέρυγα ήδη από το 1855. Στις 24 Ιανουαρίου 1865 μεγάλη φωτιά κατέστρεψε μέρος του κτιρίου όπου υπήρχε και το γραφείο του Henry. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καούν πολλά από τα έγγραφα και εργασίες του.
Η ερευνητική δραστηριότητα του Henry στον τομέα του ηλεκτρομαγνητισμού, αλλά ακόμη και στον τομέα της αεροναυπηγικής ήταν πολύ μεγάλη, με σημαντικά αποτελέσματα. Εφηύρε έναν πρόδρομο του ηλεκτρικού κουδουνιού (συγκεκριμένα μια καμπάνα που μπορούσε να χτυπά σε απόσταση μέσω ενός ηλεκτρικού καλωδίου) και το ηλεκτρικό ρελέ, που ήταν η βάση λειτουργίας του ηλεκτρικού τηλεγράφου που αργότερα ανακάλυψαν ο Samuel Morse και ο Sir Charles Wheatstone, εργαζόμενοι ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο.
Το 1852 τοποθετήθηκε ως μέλος του Light-House Board (Υπηρεσία Φάρων) που μόλις είχε συσταθεί. Από αυτή τη θέση είχε την ευκαιρία να κάνει πειραματική έρευνα για τον ήχο, το φως, την ομίχλη, τα σήματα για την ομίχλη, τα φωτιστικά έλαια. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών του, το 1871 τοποθετήθηκε πρόεδρος αυτής της Υπηρεσίας μέχρι το θάνατό του.
Το 1870, ο Henry έκανε το δεύτερο ταξίδι του στην Ευρώπη διάρκειας 4,5 μηνών. Ο κύριος λόγος του ταξιδιού του ήταν να παρακολουθήσει μια διεθνή διάσκεψη στο Παρίσι για τον καθορισμό των προτύπων μέτρησης και να ενημερωθεί για την εξέλιξη της επιστημής στο Λονδίνο. Ακόμη επισκέφτηκε την Σκωτία, την Ιρλανδία, το Βέλγιο, την Γερμανία και την Ελβετία.
Τον Δεκέμβριο του 1877 ο Joseph Henry αρρώστησε από φλεγμονή στα νεφρά του. Αυτή ήταν η ασθένεια που τον οδήγησε στο θάνατο λίγους μήνες μετά, σε ηλικία 81 ετών. Θάφτηκε στο Κοιμητήριο Oak Hill της Washington,DC.
Προς τιμήν του, η μονάδα μέτρησης του συντελεστή της αυτεπαγωγής ή της αμοιβαίας επαγωγής στο σύστημα μονάδων SI, πήρε το όνομα Henry με σύμβολο το Η. Η απόφαση πάρθηκε το 1893 από το Διεθνές Συνέδριο Ηλεκτρολόγων που είχε συνέλθει στο Σικάγο με την ευκαιρία της Διεθνούς Έκθεσης.
Το 1872, το Πανεπιστήμιο Princeton δημιούργησε στο τμήμα Φυσικής την έδρα Joseph Henry, με πρώτο κάτοχο τον Cyrus Fogg Brackett.
Στις 3 Δεκεμβρίου 1846, ανακοινώθηκε από το Συμβούλιο των Επιτρόπων (Board of Regents) ο διορισμός του Henry στο γραφείο του Γραμματέα του Ιδρύματος Smithsonian που είχε δημιουργηθεί πρόσφατα. Έτσι, στις 14 Δεκεμβρίου 1846 ο Henry άφησε το Princeton και ανέλαβε την καινούρια θέση του στην Ουάσιγκτον. Το Ίδρυμα Smithsonian φτιάχτηκε με τα χρήματα που είχε κληροδοτήσει ο James Smithson σημειώνοντας στη διαθήκη του την επιθυμία να διατεθούν για "την αύξηση και τη διάδοση της γνώσης". Ο Henry, θέλοντας να υλοποιήσει την επιθυμία του διαθέτη, πρότεινε ένα σύστημα με το οποίο θα υποστηριζόταν η πρωτότυπη και η πειραματική έρευνα που θα διαδιδόταν μέσω περιοδικών δημοσιεύσεων. Στις 8 Δεκεμβρίου 1847, ο Henry παρουσίασε στο Διοικητικό Συμβούλιο των Επιτρόπων το πρώτο σχέδιό του με τίτλο "Programme of Organization of the Smithsonian Institution" ("Πρόγραμμα Οργάνωσης του Ιδρύματος Σμιθσόνιαν").
 |
| Συνάντηση της National Academy of Sciences (Εθνική Ακαδημία Επιστημών) των ΗΠΑ, στο κτίριο του Ιδρύματος Smithsonian (Απρίλιος 1874). Στο βάθος πίσω από το γραφείο φαίνεται ο Henry. |
Το πρώτο μεγάλο επιστημονικό εγχείρημα του Ιδρύματος ήταν το "Smithsonian Meteorological Project" ("Μετεωρολογικό Πρόγραμμα Σμιθσόνιαν") που είχε στόχο την συστηματική συλλογή μετεωρολογικών στοιχείων απ' όλη την έκταση των ΗΠΑ.
Το 1858 το Ίδρυμα ξεκίνησε να δέχεται την φιλοξενία των εθνικών συλλογών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μέχρι τότε ο Henry αρνιόταν την υποδοχή τέτοιων συλλογών γιατί δεν επιθυμούσε το Ίδρυμα να έχει μεγάλει εξάρτηση από την κυβέρνηση. Το σίγουρο είναι ότι το Ίδρυμα Smithsonian κέρδισε τον σεβασμό ως μία εθνική κιβωτός για τις ΗΠΑ, κάτω από την καθοδήγηση του Joseph Henry.
Την 1η Μαΐου 1847 μπήκε ο θεμέλιος λίθος για την κατασκευή του κεντρικού κτιρίου του Ιδρύματος, το Smithsonian Castle (Πύργος Σμιθσόνιαν). Το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1858, αλλά η οικογένεια Henry είχε αρχίσει να κατοικεί στην ανατολική του πτέρυγα ήδη από το 1855. Στις 24 Ιανουαρίου 1865 μεγάλη φωτιά κατέστρεψε μέρος του κτιρίου όπου υπήρχε και το γραφείο του Henry. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καούν πολλά από τα έγγραφα και εργασίες του.
 |
| Στην φωτογραφία φαίνεται τοιχογραφία που υπάρχει στο ισόγειο του κτιρίου John C. Green της Σχολής Μηχανικών του Πανεπιστημίου Princeton. Κατασκευάστηκε το 1946 από τον Gifford Beal για τα 200 χρόνια του πανεπιστημίου. Φαίνεται ο Henry να επιδεικνύει πείραμα ηλεκτρισμού. |
Η ερευνητική δραστηριότητα του Henry στον τομέα του ηλεκτρομαγνητισμού, αλλά ακόμη και στον τομέα της αεροναυπηγικής ήταν πολύ μεγάλη, με σημαντικά αποτελέσματα. Εφηύρε έναν πρόδρομο του ηλεκτρικού κουδουνιού (συγκεκριμένα μια καμπάνα που μπορούσε να χτυπά σε απόσταση μέσω ενός ηλεκτρικού καλωδίου) και το ηλεκτρικό ρελέ, που ήταν η βάση λειτουργίας του ηλεκτρικού τηλεγράφου που αργότερα ανακάλυψαν ο Samuel Morse και ο Sir Charles Wheatstone, εργαζόμενοι ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο.
Το 1852 τοποθετήθηκε ως μέλος του Light-House Board (Υπηρεσία Φάρων) που μόλις είχε συσταθεί. Από αυτή τη θέση είχε την ευκαιρία να κάνει πειραματική έρευνα για τον ήχο, το φως, την ομίχλη, τα σήματα για την ομίχλη, τα φωτιστικά έλαια. Σε αναγνώριση των υπηρεσιών του, το 1871 τοποθετήθηκε πρόεδρος αυτής της Υπηρεσίας μέχρι το θάνατό του.
Το 1870, ο Henry έκανε το δεύτερο ταξίδι του στην Ευρώπη διάρκειας 4,5 μηνών. Ο κύριος λόγος του ταξιδιού του ήταν να παρακολουθήσει μια διεθνή διάσκεψη στο Παρίσι για τον καθορισμό των προτύπων μέτρησης και να ενημερωθεί για την εξέλιξη της επιστημής στο Λονδίνο. Ακόμη επισκέφτηκε την Σκωτία, την Ιρλανδία, το Βέλγιο, την Γερμανία και την Ελβετία.
 |
| Το άγαλμα του Joseph Henry μπροστά από το Smithsonian Castle. (Alex Wong / Getty Images) |
Τον Δεκέμβριο του 1877 ο Joseph Henry αρρώστησε από φλεγμονή στα νεφρά του. Αυτή ήταν η ασθένεια που τον οδήγησε στο θάνατο λίγους μήνες μετά, σε ηλικία 81 ετών. Θάφτηκε στο Κοιμητήριο Oak Hill της Washington,DC.
Προς τιμήν του, η μονάδα μέτρησης του συντελεστή της αυτεπαγωγής ή της αμοιβαίας επαγωγής στο σύστημα μονάδων SI, πήρε το όνομα Henry με σύμβολο το Η. Η απόφαση πάρθηκε το 1893 από το Διεθνές Συνέδριο Ηλεκτρολόγων που είχε συνέλθει στο Σικάγο με την ευκαιρία της Διεθνούς Έκθεσης.
Στο πανεπιστήμιο Princeton υπάρχουν το "Joseph Henry Laboratories" και το "Joseph Henry House" κλπ.
 |
| Ο τάφος του Joseph Henry και της συζύγου του Harriet, στο Κοιμητήριο Oak Hill. |
- Κείμενο για τον ρόλο του Joseph Henry στην ανακάλυψη της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής (του Glenn S. Smith, από το European Journal of Physics).
- Βίντεο για τη ζωή του Joseph Henry, από το National Museum of American History (αγγλικά, 13:50).
- Μοντέλο της ηλεκτρικής μηχανής του Henry κατασκευασμένη από τον Bert Sawyer (περιγραφή, λειτουργία) (αγγλικά, 9:01).
- Αρχεία της αλληλογραφίας του Henry υπάρχουν στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania (Joseph Henry collection), στην American Philosophical Society (Joseph Henry letters), στο Πανεπιστήμιο Princeton (Joseph Henry Collection), στο Ίδρυμα Smithsonian (Joseph Henry Collection) και στο Πανεπιστήμιο Syracuse (Joseph Henry letters).
- Συλλογή φωτογραφιών για τον Joseph Henry από το Ίδρυμα Smithsonian.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου