Σαν σήμερα... 1945, η δεύτερη ατομική βόμβα πέφτει στο Ναγκασάκι.

Το ατομικό "μανιτάρι" πάνω από το Ναγκασάκι
έφτασε σε ύψος τα 18 χιλιόμετρα.
(του υπολοχαγού Charles Levy στο περιοδικό TIME)

Σαν σήμερα, στις 9 Αυγούστου 1945, στις 11:02 τοπική ώρα (02.02 GMT), οι Αμερικανοί, μετά την Χιροσίμα, βομβάρδισαν με την δεύτερη ατομική βόμβα την πόλη Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Η βόμβα, με το "χαϊδευτικό" Fat Man (Χονδρός Άνδρας), εξερράγη 500 μέτρα πάνω από την πόλη. 
Παρά το γεγονός ότι η τοπογραφία της πόλης, που βρίσκεται σε κοιλάδα με πολλά κανάλια νερού, δεν ευνοούσε την εξάπλωση των πυρκαγιών που προκλήθηκαν από την έκρηξη της βόμβας, εν τούτοις κι εδώ ο τελικός απολογισμός των θυμάτων ήταν ιδαίτερα βαρύς. Στην μεγάλη καταστροφή συνέτεινε ότι αυτή τη φορά το σχάσιμο υλικό της βόμβας ήταν πλουτώνιο και η καταστροφική δύναμή της πολύ ισχυρότερη της βόμβας που πριν 3 ημέρες είχε πέσει στη Χιροσίμα.

Σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία υπήρξαν 73.884 νεκροί, 74.909 τραυματίες και 120.820 ασθενείς (προσβληθέντες από ραδιενέργεια). 

Οι δύο επικεφαλής του σχεδίου Μανχάταν.
Αριστερά ο στρατηγός Leslie Groves και δεξιά
ο φυσικός Robert Oppenheimer.

Κυβερνήτης του αεροσκάφους Β 29 Bockscar που έριξε την βόμβα στο Ναγκασάκι ήταν ο  (τότε) ταγματάρχης Charles Sweeney. Ο Sweeney συμμετείχε και στην επιχείρηση της Χιροσίμα ως πιλότος του συνοδευτικού βομβαρδιστικού Β29 Τhe Great Artiste. Το υπόλοιπο πλήρωμα του βομβαρδιστικού αποτελείτο από 12 άτομα, οι: 

Το βασικό πλήρωμα του Bockscar που βομβάρδισε το Ναγκασάκι.
Την συγκεκριμένη μέρα υπήρχαν τρία επιπλέον άτομα στο πλήρωμα.
(Καθιστοί): Buckley, Kuharek, Gallagher, Dehart, Spitzer.
(Όρθιοι): Beahan, Van Pelt, Jr., Albury, Olivi, Sweeney.

• Σμηναγός  Charles Donald "Don" Albury, συγκυβερνήτης,
• Ανθυπολοχαγός  Frederick "Fred" J. Olivi, τακτικός συγκυβερνήτης,
• Σμηναγός  James F. Van Pelt, Jr., πλοηγός,
• Σμηναγός   Kermit K. Beahan, πυροβολητής,
• Λοχίας  John D. Kuharek,  μηχανικός πτήσης,
• Λοχίας   Raymond C. Gallagher,  πυροβολητής, βοηθός μηχανικός πτήσης,
• Λοχίας   Edward Κ Buckley, χειριστής ραντάρ,
• Λοχίας   Abe Μ Spitzer, χειριστής ραδιοσυχνοτήτων,
• Λοχίας   Albert T. "Pappy" De Hart, πυροβολητής στο ουραίο τμήμα,
• Πλωτάρχης   Frederick Ashworth, βομβαρδιστής,
• Υπολοχαγός   Philip M. Barnes, βοηθός βομβαρδιστή,
• Ανθυπολοχαγός  Jacob Beser, υπεύθυνος για αντίμετρα ραντάρ.

Το πλαϊνό μπροστινό μέρος του αεροσκάφους
Β 29 Bockscar που βομβάρδισε το Ναγκασάκι.

Το βομβαρδιστικό ξεκίνησε από το νησί Τινιάν του συμπλέγματος των Μαριανών με στόχο ρίψης της 2ης ατομικής βόμβας την Ιαπωνική πόλη Kokura (Κοκούρα) στο νησί Κιούσου.  Έχοντας τεχνικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της πτήσης και με την Kokura σκεπασμένη από πυκνά σύννεφα την ώρα που έφτασαν, ο Sweeney με τον συγκυβερνήτη Charles Albury αποφάσισαν να ακολουθήσουν το σχέδιο και να χτυπήσουν τον δεύτερο επιλεγμένο στόχο, το Ναγκασάκι (όχι όμως ακριβώς στην προγραμματισμένη περιοχή) προκαλώντας το θάνατο τουλάχιστον 40000 ατόμων σε πρώτη φάση.

Στρατιώτες κι εργαζόμενοι στην Αεροπορική Βάση της
νήσου Τινιάν γράφουν μηνύματα στη βόμβα Fat Man.
(Business Insider/US National Archives)

Επιστρέφοντας στη βάση του ο Sweeney φοβόταν ότι θα μπορούσε να γίνει έρευνα σε βάρος του, γιατί πιθανόν δεν εκτέλεσε με επιτυχία την αποστολή του. Όμως τελικά δεν έγινε κάτι τέτοιο.

Ο Charles Sweeney συνταξιοδοτήθηκε το 1976 ως Major General (Αρχιστράτηγος) από την Εθνοφρουρά. 

Στη διάρκεια της ζωής του παρέμεινε πεισμένος για την αναγκαιότητα ρίψης της ατομικής βόμβας. Σε ομιλία του το 1995 μεταξύ άλλων είχε πει: " Καθώς ήμουν αυτός που διοίκησε την τελευταία αποστολή ρίψης ατομικής βόμβας, ορκίζομαι ότι διατηρώ αυτή τη μοναδική διάκριση".

Η βόμβα πλουτωνίου Fat Man λίγο πριν φορτωθεί
στο βομβαρδιστικό Β29 Bockscar.
Η εκρηκτική της ισχύ αντιστοιχούσε σε 20.000 τόνους TNT.

Προς το τέλος της ζωής του ο Sweeney έγραψε το βιβλίο "War's End: An Eyewitness Account of America's Last Atomic Mission" (Το Τέλος του Πολέμου: Η Κατάθεση ενός Μάρτυρα για την Τελευταία Αμερικανική Ατομική Αποστολή") όπου καταγράφει τις αναμνήσεις του από τη δράση του στην περίοδο του πολέμου.
Ο Charles Sweeney πέθανε σε ηλικία 85 ετών, στις 16 Ιουλίου 2004, στη Βοστόνη των ΗΠΑ. Το 2005 κυκλοφόρησε το video "Nagasaki: The Commander's Voice" ("Ναγκασάκι: Η Φωνή του Διοικητή") όπου ακούγεται ο ίδιος ο Sweeney, ηχογραφημένος το 2002, να περιγράφει την αποστολή στο Ναγκασάκι. 

Η περιοχή του Ναγκασάκι όπου από πάνω εξερράγη η βόμβα
 πλουτωνίου. Η φωτογραφία είναι από αμερικανικό αεροπλάνο 
στις 7 Αυγούστου 1945 (2 ημέρες πριν την ρίψη της βόμβας).
(US National Archives)

Η περιοχή του Ναγκασάκι (ground zero - σημείο μηδέν) όπου εξερράγη 
 η βόμβα πλουτωνίου, την ώρα που σχηματίζεται το πυρηνικό μανιτάρι.
(getty images) 

Το ground zero του Ναγκασάκι ένα μήνα μετά την πτώση της βόμβας.
    (US National Archives)

Ό,τι απόμεινε από τον Καθολικό Καθεδρικό Ναό Uracami,
μια εμβληματική περιοχή του Ναγκασάκι, ανατολικά του 
ground zero (Σεπτέμβριος 1945).
(Bernard Hoffman—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Ερείπια από το ναυπηγείο της Μιτσουμπίσι.
Οι δύο καμινάδες ήταν μέρος του χαλυβουργείου. 
Το εργοστάσιο απείχε περίπου 1.450 μέτρα από το ground zero.
(atomicarchive/Photos)

Άποψη της πόλης του Ναγκασάκι τον Σεπτέμβριο του 1945.
(Bernard Hoffman—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Απομεινάρια μιας ζωής στα ερείπια του Ναγκασάκι.
(Bernard Hoffman—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Λίγους μήνες μετά την πτώση της βόμβας στο Ναγκασάκι,
δυο γυναίκες μεταφέρουν ξύλα για τον χειμώνα.
(Alfred Eisenstaedt—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Τμήμα της ανταπόκρισης του φωτογράφου του περιοδικού LIFE
Bernard Hoffman στον διευθυντή του Wilson Hicks στη Ν. Υόρκη, 
τον Σεπτέμβριο του 1945. Σ' ενα σημείο γράφει:
 "Δεν υπάρχει τίποτε που να μπορείς να συγκρίνεις 
με την καταστροφή από την ατομική βόμβα,
  σε σχέση με ό,τι έχουμε δει στο παρελθόν".
(Time & Life Pictures/Getty Images)

Μια ταμπέλα στο ερειπωμένο τοπίο του Ναγκασάκι γράφει:
"Atomic field" ("Ατομικό πεδίο").
(Alfred Eisenstaedt—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Δύο γυναίκες προσεύχονται ανάμεσα στα
ερίπια ενός νεκροταφείου. 
(Alfred Eisenstaedt—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Τραυματίας με πολλά εγκαύματα στο πάτωμα 
πρόχειρου νοσοκομείου στο Ναγκασάκι.
(Hulton Archive)

Ένα μικρό παιδί δέχεται περιποίηση στα εγκαύματά του στο 
Δημοτικό σχολείο Shin Kozen του Ναγκασάκι, που έχει 
μετατραπεί σε προσωρινό νοσοκομείο.
(YASUO TOMISHIGE, THE ASAHI SHIMBUN, GETTY IMAGES)

Ό,τι απόμεινε από ένα εκκρεμές σε σπίτι της περιοχής
  Sakamoto-machi. Οι δείκτες του δείχνουν 11:02.  
(Nagasaki Atomic Bomb Museum)

Ένα τμήμα της εισόδου του Καθολικού 
Καθεδρικού Ναού Urakami έχει μεταφερθεί
και εκτίθεται στο Nagasaki Atomic Bomb Museum.
(Nagasaki Atomic Bomb Museum)

Μέρος του κρανίου του θύματος παραμένει στην εσωτερική 
επιφάνεια αυτού του κράνους που βρέθηκε κοντά στο ground zero.
(Nagasaki Atomic Bomb Museum)

O Δρ. Takashi Nagai ήταν βοηθός καθηγητής
στην Ιατρική Σχολή του Ναγκασάκι. Παρά το γεγονός
ότι και ο ίδιος τραυματίστηκε από την ατομική έκρηξη
προσέφερε αμέσως την βοήθειά του σε άλλα θύματα.
 Πέθανε από λευχαιμία 6 χρόνια μετά την πτώση
 της βόμβας. Στα χρόνια αυτά εργάστηκε με πάθος
για την πόλη του και την ειρήνη. 

Ό,τι απόμεινε από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ναγκασάκι.

Οι φυλακές του Ναγκασάκι που βρίσκονταν περίπου 300 μέτρα 
βόρεια από το ground zero, σχεδόν εξαφανίστηκαν.
134 άτομα που βρίσκονταν εκεί την ώρα της έκρηξης, σκοτώθηκαν.
Σήμερα, στη θέση των φυλακών υπάρχει το Πάρκο της Ειρήνης.
 (Nagasaki Atomic Bomb Photograph Investigation Association)

Τα καμμένα υπολείμματα του Γυμνασίου Chinzei.
(U.S. Army Institute of Pathology photograph)

Σήμερα, αυτή η μαύρη λίθινη στήλη έχει τοποθετηθεί στο 
ground zero (σημείο πτώσης) στο Ναγκασάκι, σε ανάμνηση
του τραγικού γεγονότος της 9ης Αυγούστου.

• Ένα κείμενο του Akitoshi Nakamura, Διευθυντή του Nagasaki Atomic Bomb   Museum.    

• Δύο μαρτυρίες από επιζήσαντες της καταστροφής του Ναγκασάκι, της Sakue Shimohira  και του Yoshiro Yamawaki.

• Ένα κείμενο για τον Δρ. Takashi Nagai (αγγλικά).    

• Βίντεο (χωρίς ήχο) όπου φαίνονται οι προετοιμασίες για την φόρτωση του Little Boy και του Fat Man στα αεροσκάφη, στο νησί Τινιάν (23:46).

• Ραδιοφωνική συνέντευξη (παρουσίαση του κειμένου στα αγγλικά) με μέλη των πληρωμάτων των δύο αποστολών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (Οκτώβριος 1962).

• Στο βίντεο "Nagasaki: The Commander's Voice" ("Ναγκασάκι: Η φωνή του διοικητή") ακούγεται ο ίδιος ο Charles Sweeney, ηχογραφημένος το 2002, να περιγράφει την αποστολή στο Ναγκασάκι. Μέρος 1ο (9:36), Μέρος 2ο (10:21), Μέρος 3ο (8:26).

• Πώς λειτουργεί μια ατομική βόμβα.

• Αρχείο φωτογραφιών από το Getty images για το Ναγκασάκι.

• Βίντεο από την DW "Nagasaki - Why did the US drop the second bomb?" ("Ναγκασάκι - Γιατί οι ΗΠΑ έριξαν τη δεύτερη βόμβα;" (αγγλικά, 42:24).

Πηγή: Nagasaki Atomic Bomb Museum, nuclearfiles.org, WIKIPEDIA