Σαν σήμερα... 1966 η πρώτη ανθρώπινη κατασκευή που συναντά έναν άλλο πλανήτη.

Γραμματόσημο της Β. Κορέας (1996) για το Venera 3.

Σαν σήμερα 50 χρόνια πίσω, στις 1 Μαρτίου 1966, το Βενέρα 3 (Венера-3, «Αφροδίτη 3») ήταν το πρώτο τεχνητό αντικείμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας που συνάντησε την επιφάνεια ενός άλλου πλανήτη, της Αφροδίτης.

Το Βενέρα 3 ήταν σοβιετικό, μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο, που εκτοξεύθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1965, στις 06:19 ώρα Ελλάδας, από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, στα πλαίσια του προγράμματος Βενέρα. Στόχοι ήταν η προσεδάφιση στην επιφάνεια της Αφροδίτης και η μελέτη της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Το διαστημόπλοιο περιείχε σύστημα ραδιοεπικοινωνιών, επιστημονικά όργανα, πηγές ηλεκτρικής ενέργειας, και μετάλλια με το έμβλημα της ΕΣΣΔ.

Το Βενέρα 3 έφτασε στην Αφροδίτη έπειτα από ένα περιπετειώδες ταξίδι τρεισήμισι μηνών, κατά τη διάρκεια του οποίου η πορεία του χρειάστηκε να επιδιορθωθεί μόνο μία φορά από τους Σοβιετικούς τεχνικούς, ώστε να φτάσει συνεπές στο ραντεβού του. Το σοβιετικό διαστημόπλοιο είχε βάρος ενός τόνου και διατηρούσε διαρκή ραδιοφωνική επικοινωνία με τη Γη ως τη στιγμή που εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, στην τελική φάση της αποστολής του.

Το διαστημόπλοιο συνετρίβη κατά την προσεδάφισή του στην επιφάνεια της Αφροδίτης, πρόλαβε όμως να στείλει στη Γη τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες του πλανήτη και να αφήσει στην επιφάνειά του την κόκκινη σημαία της ΕΣΣΔ και μία μεταλλική πλακέτα με το σφυροδρέπανο. 

Αυτό που δεν κατάφερε το Βενέρα 3, το πέτυχε η επόμενη αποστολή του Βενέρα 4 το 1967, όταν, χρησιμοποιώντας αλεξίπτωτα κατά την κάθοδό του, μπόρεσε να πάρει μετρήσεις από την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης με ένα θερμόμετρο, ένα βαρόμετρο, ένα μετρητή της ατμοσφαιρικής πυκνότητας κι έναν αναλυτή αερίων. Βέβαια δεν γνωρίζουμε την ταχύτητα της προσεδάφισης και μάλλον αυτή δεν ήταν ομαλή.

Το πρώτο διαστημόπλοιο που αποδεδειγμένα προσεδαφίσθηκε ομαλά στην επιφάνεια άλλου πλανήτη ήταν το Βενέρα 7, τον Δεκέμβριο του 1970. Τότε, το διαστημόπλοιο κατάφερε για 23 λεπτά να στέλνει εικόνες και δεδομένα, πριν τελικά υποκύψει στην εξαιρετικά υψηλή θερμοκρασία (475 ⁰C) και πίεση που επικρατεί στην επιφάνεια του πλανήτη.  

Πηγή: Today in Science History