Σαν σήμερα... 1979, το πυρηνικό ατύχημα στον αντιδραστήρα του Three Mile Island.

Το συγκρότημα των πυρηνικών αντιδραστήρων
στο Three Mile Island.

Σαν σήμερα, στις 28 Μαρτίου 1979, στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Three Mile Island (Θρι Μάιλ Άιλαντ - Nησί των 3 Μιλίων), στην Πενσυλβάνια, συνέβη το χειρότερο, μέχρι και σήμερα, ατύχημα στις ΗΠΑ σε εμπορικό πυρηνικό αντιδραστήρα.

Το πυρηνικό εργοστάσιο Three Mile Island χτίστηκε το 1974 σε μια αμμώδη λωρίδα γης στον ποταμό Susquehanna της Πενσυλβάνια, μόλις 16 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της πολιτείας, Harrisburg. Το 1978, ένας δεύτερος μοντέρνος αντιδραστήρας άρχισε να λειτουργεί στο Three Mile Island, με σκοπό την παραγωγή ενέργειας οικονομικά προσιτής, σε μια περίοδο ενεργειακής κρίσης. 

Η είδηση του ατυχήματος στην

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  (31/3/1979).

Το ατύχημα ξεκίνησε στις 4 πμ όταν μια βαλβίδα πίεσης στην Μονάδα-2 (TMI-2) του εργοστασίου απέτυχε να κλείσει. Τότε, μεγάλη ποσότητα νερού ψύξης που περιείχε ραδιενέργεια, πέρασε από την ανοιχτή βαλβίδα σε παρακείμενα κτίρια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η καρδιά του αντιδραστήρα ν' αρχίσει να υπερθερμαίνεται επικίνδυνα. Ευτυχώς, αυτόματα λειτούργησαν οι αντλίες έκτακτης παροχής κρύου νερού που είχε ως αποτέλεσμα την αποφυγή μεγαλύτερης κρίσης εκείνη την ώρα.

Όμως, οι χειριστές βάρδιας στο θάλαμο ελέγχου παρερμήνευσαν την κατάσταση, νομίζοντας ότι από λάθος άνοιξαν οι αντλίες παροχής νερού και γι' αυτό τις απενεργοποίησαν. Συγχρόνως έκλεισαν και τον αντιδραστήρα. Όμως, η αντίδραση σχάσης συνέχιζε να εξελίσσεται, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία να έχει ανέβει πολύ μέχρι το ξημέρωμα.   

1 Απριλίου 1979, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Jimmy Carter ξεναγείται

στην αίθουσα ελέγχου TMI-2 του πυρηνικού σταθμού,

μαζί με τον διευθυντή του σταθμού Harold Denton,

τον κυβερνήτη της Πενσυλβανίας Dick Thornburgh

και τον James Floyd, προϊστάμενο της αίθουσας TMI-2.

Καθώς οι υπεύθυνοι του σταθμού αδυνατούσαν να καταλάβουν τι είχε συμβεί, το φαινόμενο εξελισσόταν, το μολυσμένο με ραδιενέργεια νερό συνέχιζε να κυλά και τα επίπεδα ραδιενέργειας άρχισαν να ανεβαίνουν. Τα πρώτα μέτρα που πάρθηκαν αφορούσαν την προστασία των εργαζομένων εκείνη την ώρα στο σταθμό. 

Κατά τις 8 πμ άρχισε να διαδίδεται ότι κάτι συνέβη στο εργοστάσιο, όμως η μητρική εταιρεία  Metropolitan Edison υποβάθμισε το γεγονός και ισχυρίστηκε ότι δεν είχε διαφύγει ραδιενέργεια σε χώρο έξω από το εργοστάσιο. Όμως την ίδια ημέρα επιθεωρητές ανίχνευσαν ελαφρά αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας γύρω από το εργοστάσιο. 

Ο Κυβερνήτης της Πολιτείας Πενσυλβάνια Dick Thornburgh πρότεινε να ζητηθεί εκκένωση της περιοχής.

Ο αντιπρόεδρος της εταιρείας Metropolitan Edison,
John "Jack" Herbein συνομιλεί με δημοσιογράφους 
την πρώτη ημέρα του ατυχήματος.

Τελικά, κατά τις 8 μμ οι χειριστές των εγκαταστάσεων συνειδητοποίησαν την ανάγκη να περάσει νερό για να ψυχθεί η καρδιά του αντιδραστήρα κι έτσι ενεργοποίησαν πάλι τις αντλίες. Η θερμοκρασία άρχισε να πέφτει και η πίεση στον αντιδραστήρα μειώθηκε. 

Αν δεν είχε γίνει αυτή η ενέργεια, σε λιγότερο από μία ώρα ο αντιδραστήρας θα υφίστατο πλήρη κατάρρευση.

Περισσότερο από το μισό της καρδιάς είχε καταστραφεί ή λιώσει, αλλά ευτυχώς δεν είχε σπάσει το προστατευτικό κέλυφος και δεν είχε διαφύγει ακτινοβολία από εκεί. 

Σχέδιο του αντιδραστήρα ΤΜΙ-2 όπου συνέβη το ατύχημα.

Δύο ημέρες αργότερα όμως, στις 30 Μαρτίου, μία φούσκα με έντονα εύφλεκτο αέριο υδρογόνο ανακαλύφθηκε μέσα στο κτίριο του αντιδραστήρα. Η φυσαλίδα του αερίου δημιουργήθηκε δύο ημέρες πριν, όταν υλικά που προέρχονταν από την καρδιά του αντιδραστήρα αντέδρασαν με υπέρθερμο ατμό. Στις 28 Μαρτίου, ένα μέρος από αυτό το αέριο είχε εκραγεί, απελευθερώνοντας μια μικρή ποσότητα ακτινοβολίας στην ατμόσφαιρα. Εκείνη την ώρα οι χειριστές του σταθμού δεν αντιλήφθηκαν την έκρηξη, επειδή ο ήχος που παράχθηκε ακούστηκε σαν ένα κλείσιμο πόρτας εξαερισμού.  

Η αίθουσα ελέγχου του σταθμού TMI-2 κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Μετά την ανίχνευση διαρροής ακτινοβολίας στις 30 Μαρτίου, οι κάτοικοι ειδοποιήθηκαν να παραμείνουν σε εσωτερικούς χώρους. Οι ειδικοί δεν ήταν σίγουροι για το τι, θα μπορούσε να προκαλέσει η φούσκα του υδρογόνου, φοβούμενοι ενδεχομένως, μια γιγαντιαία έκρηξη. Γι' αυτό, ως προληπτικό μέτρο ο Κυβερνήτης Thornburgh σύστησε "οι έγκυες γυναίκες και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να εγκαταλείψουν την περιοχή σε ακτίνα πέντε μιλίων από την εγκατάσταση Three Mile Island, μέχρι νεωτέρας ". Αυτό πέτυχε να προκαλέσει ό,τι ήθελαν ν' αποφευχθεί, τον πανικό. Έτσι, μέσα σε λίγες ημέρες, περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν τις γύρω πόλεις.

Ο πυρηνικός σταθμός TMI-2 τον Φεβρουάριο του 2014.

Την 1η Απριλίου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ έφτασε στο Three Mile Island για να επιθεωρήσει το εργοστάσιο. Η επίσκεψή του πέτυχε το στόχο της, να ηρεμήσει τους κατοίκους της περιοχής, άλλα και ολόκληρο τον αμερικάνικο λαό.

Εκείνο το απόγευμα οι ειδικοί συμφώνησαν ότι δεν υπήρχε κίνδυνος έκρηξης της φούσκας του υδρογόνου και σιγά-σιγά έγινε αφαίρεση του υδρογόνου από το σύστημα, ενώ παράλληλα ο αντιδραστήρας ψύχθηκε.

Εργαζόμενοι στο πυρηνικό εργοστάσιο του 3Mile Island
στέκονται έξω από αυτό στις 30 Μαρτίου 1979.

Το πυρηνικό ατύχημα του Three Mile Island κλόνισε σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη του κοινού στην πυρηνική ενέργεια. Για περισσότερες από 2 δεκαετίες μετά το ατύχημα, ούτε ένα νέο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας δεν παραγγέλθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Μονάδα-1 του αντιδραστήρα που είχε κλείσει κατά τη διάρκεια της κρίσης, σταμάτησε τη λειτουργία της το 1985.

Η Μονάδα-2 στην οποία είχε παρουσιαστεί το πρόβλημα ήταν πολύ κατεστραμμένη και δεν ξαναλειτούργησε. 

1979, αντιπυρηνική διαδήλωση στο Harrisburg 

της Πενσυλβάνια, μετά το πυρηνικό ατύχημα

στο Three Mile Island.

Χρειάστηκε να περάσουν έξι χρόνια για να υπολογιστούν τόσο η έκταση των ζημιών όσο και ο κίνδυνος μόλυνσης. Όπως έγινε γνωστό το 45% των καυσίμων υπέστη τήξη. Τα καύσιμα μαζί με άλλα στοιχεία της δομής του αντιδραστήρα σχημάτισαν ένα μάγμα γνωστό ως «corium». Περίπου 20 τόνοι από αυτό το μάγμα χύθηκαν στον πυθμένα της δεξαμενής. Το περίβλημα του αντιδραστήρα ήταν που περιόρισε σημαντικά τη καταστροφή. Εξαιτίας της ανθεκτικότητάς του δεν προκλήθηκε έκλυση ραδιενεργών υλικών απευθείας στο περιβάλλον. Ο βαθμός σοβαρότητας του πυρηνικού ατυχήματος στο Three Mile Island είχε εκτιμηθεί στο επίπεδο 5 της κλίμακας, κάτι που το αναδεικνύει ως ένα από τα χειρότερα πυρηνικά ατυχήματα στην ιστορία.

Πριν μερικά χρόνια στο συγκεκριμένο πυρηνικό εργοστάσιο προκλήθηκε πάλι ραδιενεργός διαρροή, αυτή τη φορά μικρής έκτασης, η οποία περιορίσθηκε γρήγορα. Ωστόσο, σύμφωνα με εκπρόσωπο της Εθνικής Ρυθμιστικής Αρχής Πυρηνικών των ΗΠΑ μια μικρή ομάδα εργαζομένων μολύνθηκε από ραδιενέργεια.

Η ταμπέλα τοποθετήθηκε το 1999 στο Middletown της Πενσυλβάνια
για να θυμίζει το ατύχημα και την εκκένωση της περιοχής από τους κατοίκους. 

Θα ακολουθήσουν δύο άλλα, ακόμα χειρότερα, πυρηνικά ατυχήματα: 

στο Τσερνόμπιλ  της Ουκρανίας το 1986 (τότε Σοβιετική Ένωση) και

στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας το 2011.

• Βίντεο με τίτλο "Meltdown At Three Mile Island" (αγγλικά, 53:15).

• Δείτε το βίντεο  "Three Mile Island Documentary"  με όλο το χρονικό του πυρηνικού ατυχήματος  (αγγλικά, 42:47). 

• 2 Βίντεο στα αγγλικά με τίτλο "A Brief History of: The Three Mile Island Accident (Short Documentary) Part 1 (11:58) και  Part 2 (12:55) από τον ιστότοπο Plainly Difficult.

• Βίντεο με τίτλο "Voices from the Three Mile Island Nuclear Accident 1979". Μια συλλογή από ομιλίες που ακούστηκαν σε συνεντεύξεις τύπου, σε ραδιοφωνικά προγράμματα και σε ατομικές συνεντεύξεις.

• Άρθρο στο περιοδικό PHYSICS TODAY με τίτλο "Three Mile Island and lessons in crisis communication" ("Το Three Mile Island και μαθήματα από την επικοινωνιακή κρίση") της  Hannah Pell.

• Βίντεο με τίτλο "How TMI (Three Mile Island) Started" (αγγλικά, 16:09). Ο καθηγητής David Ruzic, Nuclear, Plasma and Radiological Engineering στο Πανεπιστήμιο Illinois at Urbaba-Champaign, εξηγεί πως ξεκίνησε κι εξελίχτηκε το πυρηνικό ατύχημα. 

• Ο καθηγητής David Ruzic ολοκληρώνει με το βίντεο "How TMI ended" για το πως τελείωσε η ιστορία με το 3 Mile Island.

• Η συνέντευξη τύπου που δόθηκε από τον αντιπρόεδρο Jack Herbein και τον πρόεδρο Walter Creitz της εταιρείας Metrpolitan Edison στις 29 Μαρτίου 1979.

• Από τα BBC Studios βίντεο με τίτλο "Inside a nuclear reactor core" ("Στο εσωτερικό της καρδιάς ενός πυρηνικού αντιδραστήρα") (αγγλικά, 3:52). Ο Jem Stansfield κατεβαίνει στην καρδιά του πυρηνικού αντιδραστήρα Zwentendorf στην Αυστρία και μας ξεναγεί. Αυτός ο αντιδραστήρας κατασκευάστηκε, αλλά ποτέ δεν λειτούργησε. 

• Αρχείο φωτογραφιών από το πυρηνικό ατύχημα στο Three Mile Island. Υλικό που προέρχεται από το StateImpact Pennsylvania.

Πηγή: Today in Science History,  Wikipedia

"Η Φύση του Φωτός" σε pptx.

 

Φυσική B' Λυκείου Γενικής Παιδείας

Στις 47 διαφάνειες της ανάρτησης υπάρχει παρουσίαση της θεωρίας μέσα από ένα συνδυασμό κειμένου, εικόνων και υπερσυνδέσεων. Όποια λέξη ή φράση εμφανίζεται υπογραμμισμένη σε μια διαφάνεια, σημαίνει πως έχει υπερσύνδεση. 

Παρακάτω δίνω ορισμένες οδηγίες για την καλύτερη λειτουργία και χρήση των διαφανειών μιας παρουσίασης pptx. Αυτό θα γίνεται σε κάθε παρόμοια ανάρτηση.

Όταν το pptx είναι σε κατάσταση προβολής, βάζοντας το δείκτη του ποντικιού στην υπογραμμισμένη λέξη ή φράση, εμφανίζεται το "χεράκι", οπότε κάνοντας αριστερό κλικ εκεί, οδηγείστε συνήθως σε μια προσομοίωση ή βίντεο που έχει σχέση κι εξυπηρετεί την καλύτερη κατανόηση του συγκεκριμένου μαθήματος. Γι' αυτή τη διαδικασία χρειάζεται να υπάρχει σύνδεση με το διαδίκτυο.

Μετά την ανάπτυξη της θεωρίας, δίνονται διαδικτυακές διευθύνσεις-παραπομπές, όπου μπορείτε να βρείτε επιπλέον χρήσιμο εκπαιδευτικό υλικό προερχόμενο από συναδέλφους και εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Στις τελευταίες διαφάνειες κάθε ανάρτησης υπάρχουν ερωτήσεις (διαφόρων τύπων) και ασκήσεις σχετικές με το θέμα της ανάρτησης. 

Οι αναρτήσεις pptx μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα από κάθε συνάδελφο, αρκεί να έχει κατεβάσει στον υπολογιστή του κάποιο πρόγραμμα που υποστηρίζει το powerpoint (Office ή κάτι άλλο). 

Για την παρουσίαση κάθε διαφάνειας έχω επιλέξει κάποιο χρονισμό. Γι' αυτό ο (η) χρήστης του υλικού καλό θα ήταν να έχει μελετήσει με προσοχή τον τρόπο που το κείμενο και οι εικόνες αλληλοδιαδέχονται, πριν το χρησιμοποιήσει. 

Υπάρχει περίπτωση κάποια σύμβολα να μην προβάλλονται σωστά στην οθόνη του δικού σας υπολογιστή. Ο πιο πιθανός λόγος γι' αυτό είναι η διαφορετική έκδοση του Office (pptx). Χρησιμοποιώ το MS Office 2016. 

Οι αναρτήσεις δεν είναι κωδικοποιημένες, για να μπορεί ο (η) συνάδελφος να επιφέρει αλλαγές που κρίνει ότι βελτιώνουν την εκπαιδευτική προσέγγιση του θέματος. Η αναφορά από τον (την) χρήστη, του ονόματός μου ως δημιουργού της παρουσίασης, θα με τιμούσε ιδιαίτερα! 

Εννοείται, ότι η χρήση κάθε ανάρτησης pptx δεν αφορά την εμπορική εκμετάλλευσή της. 

Μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο pptx "Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ" από   ΕΔΩ   ή   ΕΔΩ.

Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας.

Σαν σήμερα... αφιέρωμα στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση με το "ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ" του ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ ΘΕΤΤΑΛΟΥ.

Το εξώφυλλο του βιβλίου ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ.
Έκδοση του περιοδικού της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών
"Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" (1971).

Προσπαθώντας να συγχρονίσω το περιεχόμενο των αναρτήσεών του blog στο πνεύμα των ημερών, αφιερώνω το σημερινό κείμενο για το "ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ" του ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ ΘΕΤΤΑΛΟΥ στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου έχει στηριχτεί στον Πρόλογο και την Εισαγωγή που έγραψε ο αείμνηστος καθηγητής Ηλεκτρονικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Μιχαήλ Αθ. Αναστασιάδης, για την πανηγυρική επανέκδοση του βιβλίου του Ρήγα από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.) το 1971. Το βιβλίο εκδόθηκε, ως πιστή φωτοτυπική αντιγραφή του μοναδικού (τότε) σωζόμενου αντιτύπου  που υπήρχε στην Εθνική Βιβλιοθήκη με αριθμό 1288, για τα 150 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης .

Ο Ρήγας Βελεστινλής. 

Τι είναι όμως το ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ;

Όπως μπορεί να προσέξει ο αναγνώστης στην εικόνα του τίτλου, το βιβλίο είναι έκδοση που έγινε με έξοδα του Ρήγα Βελεστινλή το 1790. Το βιβλίο που τυπώθηκε στο τυπογραφείο ΤΡΑΤΙΝΕΡ της Βιέννης, προορίζεται "δια τους αγχίνους (σημ. δική μου: εύστροφους) και φιλομαθείς Έλληνας" και αποτελεί ένα κείμενο που έχει δημιουργηθεί από κομμάτια που επέλεξε ο ίδιος ο Ρήγας, γραμμένα στη  Γερμανική και Γαλλική γλώσσα.  

Έρευνες του ιατρού Δημήτρη Καραμπερόπουλου έχουν δείξει ότι το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου είναι μετάφραση από την Γαλλική Εγκυκλοπαίδεια των Ντενί Ντιντερό και Ζαν λε Ρον Ντ' Αλαμπέρ που είχε αρχίσει να εκδίδεται στη Γαλλία το 1751.

Το βιβλίο αποτελείται από 24 κεφάλαια και έχει 180 σελίδες. Οι τίτλοι κατά κεφάλαιο έχουν ως εξής:

Κεφάλαιον Α΄:  Περί σελήνης.

Κεφάλαιον Β΄:  Περί αστέρων.

Κεφάλαιον Γ΄:  Περί πλανητών.

Κεφάλαιον Δ΄:  Περί γης.

Κεφάλαιον Ε΄:  Περί των Ακολουθιών της Γης.

Κεφάλαιον ΣΤ΄: Περί ηλίου.

Κεφάλαιον Ζ΄:  Περί αέρος.

Κεφάλαιον Η΄:  Περί ύδατος.

Κεφάλαιον Θ΄:  Περί παλιρροιών ήτοι ρευμάτων θαλάσσης.

Κεφάλαιον Ι΄:  Περί πυρός.

Κεφάλαιον ΙΑ΄:  Περί των αναθυμιάσεων της γης.

Κεφάλαιον ΙΒ΄:  Περί κατεχνιάς και συννέφων.

Κεφάλαιον ΙΓ΄:  Περί βροχής.

Κεφάλαιον ΙΔ΄:  Περί χιόνος και χαλάζης.

Κεφάλαιον ΙΕ΄:  Περί δρόσου και πάχνης.

Κεφάλαιον ΙΣΤ΄:  Περί αστραπής και βροντής.

Κεφάλαιον ΙΖ΄:  Περί ανέμων.

Κεφάλαιον ΙΗ΄:  Περί πυρίνων φαινομένων εν τω αέρι.

Κεφάλαιον ΙΘ΄:  Περί μετάλλων.

Κεφάλαιον Κ΄:  Περί δένδρων και φυτών.

Κεφάλαιον ΚΑ΄:  Περί σκωλήκων και φλέτρων.

Κεφάλαιον ΚΒ΄:  Περί ψαρίων και οστρακοδέρμων.

Κεφάλαιον ΚΓ΄:  Περί πουλίων.

Κεφάλαιον ΚΔ΄:  Περί ανθρώπου, ζώων και ετέρων τινών.

Στις τελευταίες σελίδες υπάρχουν οι Σημειώσεις ("Σημείωσαι", όπως γράφει χαρακτηριστικά ο ίδιος ο Ρήγας), όπου περιέχονται τα κομμάτια "Περί μαγνήτου", "Περί υδραργύρου". Εκεί έχει γράψει για το Ήλεκτρον, την Άμπαρη (σημ. δική μου: αρωματικό φυτό), τις Ηλεκτρικές μηχανές (σημ. δική μου: αναφέρεται στην ηλεκτροστατική μηχανή Ramsden), την Ηλεκτρική ύλη και το Ηλεκτρικό πυρ (σημ. δική μου: αναφέρεται στο αποτέλεσμα ηλεκτρικής εκκένωσης, σπινθήρας, κεραυνός κλπ).

Το εξώφυλλο του 1ου τόμου της 
Γαλλικής Εγκυκλοπαίδειας.

Από τους τίτλους των κεφαλαίων καταλαβαίνουμε ότι περιείχε στοιχεία αστρονομίας, μετεωρολογίας, βοτανικής, ζωολογίας με επιπλέον αναφορές σε θέματα ανόργανης χημείας, μαγνητισμού και ηλεκτρισμού. Ειδικά για τον ηλεκτρισμό ήταν ό,τι πιο καινούριο κυκλοφορούσε στα τέλη του 18ου αιώνα.   

Είναι φανερό ότι ο Ρήγας δεν συγγράφει. Απλά, σταχυολογώντας το υλικό του, μεταφέρει σημαντική επιστημονική γνώση στον ελληνικό χώρο, προσπαθώντας τελικά να καταπολεμήσει δεισιδαιμονίες και προλήψεις.

Στις σελίδες 4-5, απευθυνόμενος προς τους αναγνώστες του και προφανώς θέλοντας από την αρχή να ξεκαθαρίσει τους λόγους που τον έσπρωξαν στην έκδοση, λέει ότι λυπάται βλέποντας τους δυστυχείς απογόνους των δοξασμένων Αριστοτέλη και Πλάτωνα να γνωρίζουν λίγο ή καθόλου τα έργα αυτών. Κι επειδή δεν φτάνει στον ίδιο μόνο να λυπάται γι' αυτή την κατάσταση, προχώρησε σ' αυτή την έκδοση περιλαμβάνοντας τα πιο ουσιώδη της φυσικής ιστορίας που είχαν κυκλοφορήσει στη γερμανική και γαλλική γλώσσα. Επισημαίνει, ότι σ' ένα μέρος του βιβλίου χρησιμοποιεί την μέθοδο των ερωταπαντήσεων ανάμεσα σε δάσκαλο και μαθητή, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσει απλό ύφος στη γλώσσα, ώστε να μη δημιουργήσει επιπλέον δυσκολία, όπως είχε συμβεί στις δικές του σπουδές. 

Χειρόγραφο από το Φυσικής Απάνθισμα.
(Εθνική Βιβλιοθήκη)

Μέχρι τότε που εκδόθηκε το "Φυσικής απάνθισμα", βιβλία της Φυσικής με σχετικό περιεχόμενο ήταν μόνο το "Οδός Μαθηματικής" του Μεθόδιου Ανθρακίτη (1749) και το "Στοιχεία Φυσικής" του Νικηφόρου Θεοτόκη (1766-1767). Για την εποχή του ήταν ένα πρωτοποριακό σύγγραμμα κι αυτό που το κάνει ακόμη πιο σπουδαίο ήταν οι πρωτοπόρες ερμηνείες για τη φύση του φωτός ή για την ηλιακή ενέργεια.

Αξιοσημείωτη είναι η τάση του Ρήγα να διανθίζει και να πλουτίζει τις διάφορες πληροφορίες που σημειώνει, με προσωπικές παρατηρήσεις. Ιδιαίτερα στο κεφάλαιο "Περί των αναθυμιάσεων της γης" καταγράφει παρατηρήσεις με βάση την προσωπική του εμπειρία. Μάλιστα είναι τόσο ενθουσιασμένος από την καινούρια γνώση για την "ηλεκτρική ύλη", που επιχειρεί να εξηγήσει τις αναθυμιάσεις (δηλαδή την εξάτμιση) με βάση τα ηλεκτρικά φαινόμενα.

Είναι φανερό ότι πολλές από τις προσωπικές ερμηνείες του Ρήγα προέρχονταν από δικά του διαβάσματα βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων.

Στο κεφάλαιο περί μαγνητισμού, ο Ρήγας παραθέτει όλες σχεδόν τις τότε γνωστές πειραματικές παρατηρήσεις περί μαγνητών και της συμπεριφοράς αυτών, αλλά υπάρχει μεγάλη υστέρηση στην προσπάθεια να δώσει θεωρητική εξήγηση αυτών. Γράφει συγκεκριμένα: "Ο μαγνήτης είναι μια σιδηρώδης πέτρα. Ευρίσκεται μέσα του άλας και λάδι ενωμένα, εις τα οποία κείται η μαγνητική δύναμη και όχι εις την πετρώδη ουσία". 

Το εξώφυλλο του πρωτότυπου αντίτυπου 
που βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη.

Ο Ρήγας Βελεστινλής δεν ήταν φυσικός και το περιεχόμενο της Φυσικής του δεν αποτελεί διδακτικό κείμενο για μαθητές. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στον πρόλογο: "Ο Σκοπός μου είναι στο να ωφελήσω το Γένος μας και όχι προς επίδειξη να επισωρεύσω λέξεις σ' αυτό μου το απάνθισμα, γι' αυτό έπρεπε να το εκθέσω με σαφήνεια όσο το δυνατόν τέτοια, ώστε να το καταλάβουν όλοι και να αποκτήσουν μια μικρή ιδέα της ακαταλήπτου Φυσικής".

Κλείνω αυτό το σύντομο αφιέρωμα επισημαίνοντας ότι η ακροτελεύτια παράγραφος του κειμένου του Ρήγα αναφέρεται σ' ένα πείραμα και τα αποτελέσματά του. Το πείραμα "ονομάζεται της Λέϊδας" και με αυτό "κατορθούται η αστραπή, η οποία τρυπά ένα χαρτί ". Και παρακάτω "Όλοι οι φυσικοί απεφάσισαν ότι, το αστροπελέκι είναι μια βιαιοτάτη σπινθήρα ηλεκτρικού πυρός. Η ηλεκτρική αυτή ύλη των συννέφων αποτελεί τας μετεώρους φλόγας, τους Σίφωνας της θαλάσσης, και άλλα φαινόμενα, των οποίων αι αρχαί ήτον άγνωστοι προτού να γνωρίσωμεν την ηλεκτρότητα των συννέφων". 

Προφανώς το πείραμα της Λέϊδας αναφέρεται στα πειράματα ηλεκτροστατικής που γίνονταν (και γίνονται) με μια φιάλη του Λέιντεν ή Λουγδουνική λάγηνο, τον πρόγονο δηλαδή ενός πυκνωτή. Η φιάλη του Λέιντεν είχε κατασκευαστεί το 1746 από τον Ολλανδό φυσικό Pieter van Musschenbroek (Πήτερ φαν Μούσχενμπρουκ).

Η αφιέρωση που υπάρχει για τον Ρήγα
στο βιβλίο "Ελληνική Νομαρχία".
Ο Ρήγας χαρακτηρίζεται ως "Πρόδρομος 
μιας ταχέας ελευθερώσεως της κοινής
Πατρίδος μας Ελλάδος...".

• Κείμενο "Το Φυσικής απάνθισμα του Ρήγα, πρώτη απόπειρα σε «απλούν ύφος»" από τον Δημήτρη Καραμπερόπουλο, στο 10ο Επιστημονικό Συμπόσιο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, Πορταριά Πηλίου (11-13 Φεβρουαρίου 2011).

• Η εργασία του Ανδρέα Ιωάννου Κασσέτα "Μια άλλη ματιά στο Φυσικής Απάνθισμα", ημερίδα της Ε.Ε.Φ. στο Βελεστίνο το 2007.

• Διδακτορική διατριβή "Οι παιδαγωγικές ιδέες του Ρήγα Βελεστινλή", στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από τον Αντώνη Φραγκούλη (Ιούνιος 2010).

• Τα Άπαντα του Ρήγα, από τον Δημ. Καραμπερόπουλο.

• Η ιστοσελίδα του ιατρού Δημήτρη Καραμπερόπουλου, αφοσιωμένου ερευνητή στο έργο του Ρήγα Βελεστινλή. 

• Ντοκιμαντέρ "Ρήγας Βελεστινλής 1757-1798" του Γιώργου Λάγδαρη (34:17)

Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ,  Εκδόσεις Ε.Ε.Φ.,  Δημήτρης Καραμπερόπουλος

Σαν σήμερα... 1868, γεννήθηκε ο Αμερικανός νομπελίστας φυσικός Robert Millikan.

Robert Andrews Millikan

Σαν σήμερα, στις 22 Μαρτίου 1868, γεννήθηκε ο Robert Andrews Millikan (Ρόμπερτ Άντριους Μίλικαν) στο Morrison του Illinois στις ΗΠΑ. Ήταν ο δεύτερος γιος του Reverend Silas Franklin Millikan και της Mary Jane Andrews. Οι παππούδες του προέρχονταν από τους παλιούς άποικους που είχαν εγκατασταθεί στις ΗΠΑ (Νέα Αγγλία) πριν από το 1750.

Ο Μίλικαν μεγάλωσε σε αγροτική περιοχή και παρακολούθησε το Maquoketa High School στην Iowa. Αφού εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα ως δικαστικός δημοσιογράφος, εισήλθε στο Κολέγιο  Oberlin του Ohio το 1886. Στη διάρκεια της φοίτησής του τα αγαπημένα του μαθήματα ήταν τα ελληνικά και τα μαθηματικά. Μετά την αποφοίτησή του το 1891, εργάστηκε για δύο χρόνια διδάσκοντας φυσική. Το 1893, αφού πήρε μάστερ στη φυσική από το Oberlin, πήρε θέση βοηθού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Columbia.

(μπροστά): Carl Kinsley, (πίσω από αρ.) Albert Michelson,
Ρόμπερτ Μίλικαν και Henry Gale, στα σκαλιά του Εργαστηρίου
Φυσικής Ryerson Πανεπιστήμιο του Σικάγου (12 Ιουνίου 1908).
(συλλογή αρχείων Emilio Segrè)

Το 1895 πήρε το διδακτορικό του από το Columbia με ερευνητική εργασία στο πολωμένο φως που εκπέμπεται από λευκοπυρωμένες επιφάνειες. Ήταν ο πρώτος που πήρε ένα PhD από αυτό το τμήμα.

Με πρωτοβουλία των καθηγητών του, ο Μίλικαν πέρασε ένα χρόνο (1895-1896) στη Γερμανία, στα Πανεπιστήμια του Βερολίνου και του Γκέτινγκεν. 
Επέστρεψε μετά από πρόσκληση του A. A. Michelson και το 1896 έγινε βοηθός καθηγητής στο νεοσυσταθέν εργαστήριο Ryerson, στο Πανεπιστήμιο  του Σικάγου. 

Το 1902 παντρεύτηκε την Greta Erwin Blanchard με την οποία απέκτησαν τρεις γιους, τον Clark Blanchard, τον Glenn Allen και τον Max Franklin.

Η πειραματική συσκευή που χρησιμοποίησε ο Μίλικαν
για να μετρήσει το φορτίο του ηλεκτρονίου με τις σταγόνες λαδιού.

Ο Μίλικαν υπήρξε διακεκριμένος δάσκαλος και το 1910 έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο  του Σικάγου, θέση που διατήρησε μέχρι το 1921. 
Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων του στο Σικάγο πέρασε πολύ χρόνο προετοιμάζοντας εγχειρίδια και απλοποιώντας τη διδασκαλία της φυσικής. Ήταν συγγραφέας ή συν-συγγραφέας πολλών βιβλίων.

 

Ο Ρόμπερτ Μίλικαν και η σύζυγος του Γκρέτα, το 1923.

Ως επιστήμονας, ο Μίλικαν έκανε πολλές σημαντικές ανακαλύψεις, κυρίως στους τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας, της οπτικής και της μοριακής φυσικής.
Από το 1909 ο Μίλικαν είχε ξεκινήσει ένα πείραμα για να μετρήσει το ηλεκτρικό φορτίο ενός ηλεκτρονίου. Το 1910 χρησιμοποίησε μια καινούρια πειραματική συσκευή στην οποία χρησιμοποιούσε σταγόνες λαδιού, αντί νερού που εξατμιζόταν πολύ γρήγορα. Η τιμή που βρήκε ο Μίλικαν για το φορτίο του ηλεκτρονίου θεωρούνταν για αρκετά χρόνια σωστή, όμως το 1929 διαπιστώθηκε ότι αυτή είχε σφάλμα της τάξης του 1%. Σήμερα δεχόμαστε ότι το φορτίο του ηλεκτρονίου είναι |e|= 1,6.10-19 C.

(1η σειρά, από αρ.) Albert A. Michelson, Albert
Einstein και Robert A. Millikan, μπροστά
από το Athenaeum στο Caltech (1931).

Το 1912 ασχολήθηκε με τη μελέτη του φωτοηλεκτρικού φαινομένου που είχε περιγράψει ο Αϊνστάιν από το 1905, με σκοπό να καταρρίψει τις απόψεις του Αϊνστάιν, μιας και ο ίδιος πίστευε στην κυματική φύση του φωτός. Παρόλο που στα αποτελέσματα της εργασίας που δημοσίευσε το 1914 υπήρχε πλήρης απόδειξη των απόψεων του Αϊνστάιν, δεν κατάφερε να πειστεί περί της ορθότητας της θεωρίας του Αϊνστάιν. Μελετώντας πειραματικά το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο μπόρεσε να προσδιορίσει την τιμή της σταθεράς h του Planck.  

Αν και ένα μεγάλο μέρος της εργασίας του Μίλικαν είχε να κάνει με την μοντέρνα σωματιδιακή φυσική, εν τούτοις ο ίδιος εμφανιζόταν μάλλον συντηρητικός στις απόψεις του για τις εξελίξεις στη φυσική στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα.  

(από αρ.) Οι νομπελίστες Walther Nernst, Albert
Einstein, Max Planck, Ρόμπερτ Μίλικαν 
και Max von Laue  στο Βερολίνο.
(11 Νοεμβρίου 1931)

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μίλικαν ήταν αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας (των ΗΠΑ), με σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη μετεωρολογικών συσκευών, όπως και συσκευών αντι-υποβρυχιακού πολέμου.

Το 1921 άφησε το Σικάγο για τη θέση του διευθυντή του Εργαστηρίου Φυσικής Norman Bridge, στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (Caltech) στην Pasadena της  Καλιφόρνιας. 

Εξώφυλλο-αφιέρωμα του περιοδικού TIME
στον Ρόμπερτ Μίλικαν (25 Απριλίου 1927).

Το 1923 ο Ρόμπερτ Μίλικαν πήρε το Nobel Φυσικής "για την εργασία του στο στοιχειώδες φορτίο του ηλεκτρισμού και στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο". Ήταν το πρώτο Nobel Φυσικής για το Caltech. Ο ίδιος υπήρξε 19 φορές υποψήφιος για το Νόμπελ.

Στη διάρκεια της παραμονής του στο Caltech ασχολήθηκε με μια σπουδαία μελέτη πάνω στην ακτινοβολία από το διάστημα, που είχε εντοπίσει ο Victor Hess. Ο Μίλικαν απέδειξε ότι αυτή η ακτινοβολία πραγματικά προέρχεται έξω από τη Γη και την ονόμασε "κοσμική ακτινοβολία".  

Μέχρι το 1945 που αποσύρθηκε από το Caltech, λειτούργησε ουσιαστικά ως πρόεδρος του ιδρύματος, χωρίς να πάρει ποτέ αυτόν τον τίτλο και κατάφερε να το αναδείξει ως ένα από τα σπουδαιότερα ερευνητικά κέντρα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το γραμματόσημο που εκδόθηκε το 1982 
από τις ΗΠΑ προς τιμή του Μίλικαν.

Ο Ρόμπερτ Μίλικαν πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου 1953 από καρδιακή ανακοπή, στο San Marino της Καλιφόρνια. Ήταν 85 ετών. Ενταφιάστηκε στο "Court of Honor" του κοιμητηρίου Forest Lawn Memorial Park, στο Glendale της Καλιφόρνια.

Ουσιαστικά η πορεία της ζωής του συμπυκνώνεται στην κουβέντα του "να αρχίσω να χτίζω με το δικό μου τρόπο αυτόν τον καλύτερο κόσμο για τον οποίο προσεύχομαι".

Το εξώφυλλο της αυτοβιογραφίας του Ρ. Μίλικαν.
1η Έκδοση 1950 από Prentice-Hall, Englewood Cliffs.

• Βίντεο με παρουσίαση της βιογραφίας του Ρόμπερτ Μίλικαν από την ιστοσελίδα study.com  (αγγλικά, 6:26).

• Η σελίδα για τον Ρόμπερτ Μίλικαν από το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Φυσικής (AIP).

• Η βιογραφία του Ρόμπερτ Μίλικαν από το MagLab.

• Η τελική εργασία του Μίλικαν για το πείραμα με τις σταγόνες λαδιού με τίτλο "On the Elementary Electrical Charge and the Avogadro Constant" ("Σχετικά με το στοιχειώδες ηλεκτρικό φορτίο και την σταθερά του Αβογκάντρο") από το περιοδικό The Physical Review σειρά 2, τόμος 2, 1913, σελ. 109-43.

• Η ομιλία από τον Ρόμπερτ Μίλικαν με τίτλο "The electron and the light-quant from the experimental point of view" ("Το ηλεκτρόνιο και το κβάντο φωτός από πειραματικής άποψης"), μετά την απονομή του βραβείου Νόμπελ (23 Μαΐου 1924).

• Βίντεο παρουσίασης του πειράματος του Μίλικαν από τον ιστότοπο Elearnin (αγγλικά, 1:58).

• Οδηγός για τα αρχεία του Ρόμπερτ Μίλικαν στο California Institute of Technology.

Πηγή: Today in Science History,   Nobelprize.org

"Εισαγωγικό ένθετο για το ΦΩΣ" σε pptx.

Φυσική B' Λυκείου Γενικής Παιδείας

Στις 35 διαφάνειες της ανάρτησης υπάρχει παρουσίαση της θεωρίας μέσα από ένα συνδυασμό κειμένου, εικόνων και υπερσυνδέσεων. Όποια λέξη ή φράση εμφανίζεται υπογραμμισμένη σε μια διαφάνεια, σημαίνει πως έχει υπερσύνδεση. 

Παρακάτω δίνω ορισμένες οδηγίες για την καλύτερη λειτουργία και χρήση των διαφανειών μιας παρουσίασης pptx. Αυτό θα γίνεται σε κάθε παρόμοια ανάρτηση.

Όταν το pptx είναι σε κατάσταση προβολής, βάζοντας το δείκτη του ποντικιού στην υπογραμμισμένη λέξη ή φράση, εμφανίζεται το "χεράκι", οπότε κάνοντας αριστερό κλικ εκεί, οδηγείστε συνήθως σε μια προσομοίωση ή βίντεο που έχει σχέση κι εξυπηρετεί την καλύτερη κατανόηση του συγκεκριμένου μαθήματος. Γι' αυτή τη διαδικασία χρειάζεται να υπάρχει σύνδεση με το διαδίκτυο.

Μετά την ανάπτυξη της θεωρίας, δίνονται διαδικτυακές διευθύνσεις-παραπομπές, όπου μπορείτε να βρείτε επιπλέον χρήσιμο εκπαιδευτικό υλικό προερχόμενο από συναδέλφους και εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Στις τελευταίες διαφάνειες κάθε ανάρτησης υπάρχουν ερωτήσεις (διαφόρων τύπων) και ασκήσεις σχετικές με το θέμα της ανάρτησης. 

Οι αναρτήσεις pptx μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα από κάθε συνάδελφο, αρκεί να έχει κατεβάσει στον υπολογιστή του κάποιο πρόγραμμα που υποστηρίζει το powerpoint (Office ή κάτι άλλο). 

Για την παρουσίαση κάθε διαφάνειας έχω επιλέξει κάποιο χρονισμό. Γι' αυτό ο (η) χρήστης του υλικού καλό θα ήταν να έχει μελετήσει με προσοχή τον τρόπο που το κείμενο και οι εικόνες αλληλοδιαδέχονται, πριν το χρησιμοποιήσει. 

Υπάρχει περίπτωση κάποια σύμβολα να μην προβάλλονται σωστά στην οθόνη του δικού σας υπολογιστή. Ο πιο πιθανός λόγος γι' αυτό είναι η διαφορετική έκδοση του Office (pptx). Χρησιμοποιώ το MS Office 2016. 

Οι αναρτήσεις δεν είναι κωδικοποιημένες, για να μπορεί ο (η) συνάδελφος να επιφέρει αλλαγές που κρίνει ότι βελτιώνουν την εκπαιδευτική προσέγγιση του θέματος. Η αναφορά από τον (την) χρήστη, του ονόματός μου ως δημιουργού της παρουσίασης, θα με τιμούσε ιδιαίτερα! 

Εννοείται, ότι η χρήση κάθε ανάρτησης pptx δεν αφορά την εμπορική εκμετάλλευσή της. 

Μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο pptx "ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ  ΕΝΘΕΤΟ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΦΩΣ" από   ΕΔΩ   ή   ΕΔΩ.

Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας.

Σαν σήμερα... 1789, γεννήθηκε ο Γερμανός φυσικός Georg Ohm.

Georg Simon Ohm

Σαν σήμερα, στις 16 Μαρτίου 1789 (λίγο πριν από τη Γαλλική Επανάσταση), γεννήθηκε ο Georg Simon Ohm (Γκίοργκ Ζίμον Ωμ) στην πόλη Erlangen της Γερμανίας.

Από την εμπειρία μου μπορώ να επισημάνω, πως το όνομα του Ωμ ξεχωρίζει στα λίγα που εξακολουθεί να θυμάται κάποιος από τη διδασκόμενη φυσική 20, 30 χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το ελληνικό σχολείο. Κι ακόμη, το πείραμα για την επαλήθευση του νόμου του Ωμ, ίσως να είναι εκείνο που στατιστικά έχει την μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν συναντήσει οι Έλληνες μαθητές(-τριες) (είτε συμμετοχικά, είτε με παρακολούθηση) στην πτωχή πειραματική τους εμπειρία κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση!

Το σπίτι που γεννήθηκε ο Ωμ στην Fahrstrasse 11,
Erlangen.

Ο Ωμ προερχόταν από θρησκευόμενη προτεσταντική οικογένεια με επτά παιδιά, από τα οποία μόλις τρία κατάφεραν να φτάσουν στην ενηλικίωση. Ο Γκίοργκ, ο μικρότερος αδερφός του Martin, που αργότερα έγινε μαθηματικός και η αδερφή του Elizabeth Barbara. Η μητέρα τους Maria Elizabeth Beck πέθανε όταν ο Γκίοργκ ήταν μόλις 10 ετών.

Ο πατέρας του Johann Wolfgang Ohm, παρά το ότι ήταν κλειδαράς χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, έχαιρε εκτίμησης, επειδή είχε καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να αυτομορφωθεί. Αυτό το πνεύμα προσπάθησε να περάσει και στους δύο μικρούς γιους του, Γκίοργκ και Martin, καταφέρνοντας να τους φέρει από νωρίς σε υψηλό επίπεδο γνώσεων στη φυσική, τα μαθηματικά, τη χημεία και τη φιλοσοφία.

Σχέδιο του Πανεπιστημίου Erlangen, την
εποχή που ήταν εκεί ο Ωμ. 

Στα 11 του χρόνια ο Γκίοργκ γράφτηκε στο Γυμνάσιο του Erlangen, όπου έμεινε μέχρι τα 15, χωρίς όμως η σχολική εκπαίδευση να καταφέρει να του προσφέρει το πνεύμα της διδασκαλίας που είχε από τον πατέρα του. Στη συνέχεια γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Erlangen, όπου είχε την τύχη να προσεχθεί από τον καθηγητή μαθηματικών Karl Christian von Langsdorf. Αυτός τον συμβούλεψε να μελετήσει τις εργασίες των Euler, Laplace and Lacroix συνεχίζοντας την αυτομόρφωσή του. 

Το 1806 ο πατέρας του τον έστειλε στην Ελβετία, επειδή πίστευε ότι χάνει τον καιρό του με αυτό τον τρόπο εκπαίδευσης. Εκεί, τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους δέχτηκε θέση καθηγητή μαθηματικών στο  Μοναστήρι του Gottstadt. 
Τον Μάρτιο του 1809 άφησε τη θέση του για να γίνει καθηγητής στο Neuchâtel της Ελβετίας. 
Τον Απρίλιο του 1811 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο του Erlangen, απ' όπου πήρε το διδακτορικό του στις 25 Οκτωβρίου 1811. 

Πρωτόγονο γαλβανόμετρο που χρησιμοποιούσε ο Ωμ.

Δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Erlangen ως Λέκτορας (Privatdocent), αλλά επειδή δεν μπορούσε να ζήσει με το μισθό του, τον Ιανουάριο του 1813 δέχτηκε από τη Βαυαρική κυβέρνηση θέση καθηγητή σε υποβαθμισμένο σχολείο στο Bamberg, το οποίο δυστυχώς έκλεισε το Φεβρουάριο του 1816. Τοποθετήθηκε σε άλλο σχολείο, όμως επειδή πίστευε ότι η θέση δεν ανταποκρινόταν στις ικανότητές του, έστειλε στον βασιλιά της Πρωσίας Wilhelm III το βιβλίο Γεωμετρίας που είχε δημοσιεύσει τό 1817. Ο βασιλιάς εκτίμησε τη δουλειά του Ωμ και με απόφασή του, τον Σεπτέμβριο του 1817, ο Ωμ τοποθετήθηκε στο Γυμνάσιο Ιησουιτών της Κολωνίας που είχε καλό όνομα για το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα θετικά μαθήματα. Εκεί ανέλαβε να διδάσκει και φυσική εκτός από τα μαθηματικά και το καλά εξοπλισμένο εργαστήριο του κολεγίου τον βοήθησε να ασχοληθεί πειραματικά.

Γερμανικό γραμματόσημο προς τιμή του Ωμ.
1η ημέρα έκδοσης 5 Μαΐου 1994.

Το 1825, ο Ωμ δημόσιευσε την πρώτη εργασία του στη φυσική, στην οποία εξέταζε τη μείωση της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης που δημιουργείται από ένα ρευματοφόρο αγωγό όταν το μήκος του αυξάνεται. Η δημοσίευση δεν έτυχε καλής υποδοχής. Το 1826 δημοσίευσε άλλες δύο εργασίες και στη συνέχεια, έχοντας πάρει άδεια από το σχολείο που δίδασκε στην Κολωνία, το 1827 κατάφερε να δημοσιεύσει στο Βερολίνο ολοκληρωμένο το βιβλίο του "Die galvanische Kette, mathematisch bearbeitet" ("Το γαλβανικό κύκλωμα εξεταζόμενο μαθηματικά"), που όμως δεν έγινε αποδεκτό από τη σχολή του, κάτι που τον ανάγκασε να παραιτηθεί.  

Η 1η σελίδα του βιβλίου με τίτλο
"Die galvanische Kette, mathematisch bearbeitet".
(fh-nuernberg/bibliothek)

Το 1833 ξεκίνησε να εργάζεται για την Πολυτεχνική Σχολή της Νυρεμβέργης και το 1852 έγινε καθηγητής Πειραματικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου.

Στον Ωμ οφείλεται η ανακάλυψη του θεμελιώδους νόμου του συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος που πήρε το όνομά του ("Νόμος του Ωμ"). Η ανάπτυξη αυτού του νόμου υπάρχει στο βιβλίο του "Die galvanische Kette, mathematisch bearbeitet". 

Το 1830 επισήμανε το φαινόμενο της πόλωσης των ηλεκτρικών στηλών. 

Ο Ωμ ασχολήθηκε επίσης με την Ακουστική (νόμος του Ωμ στην Ακουστική), την Οπτική και τη Μηχανική. Το 1843 απέδειξε ότι το ανθρώπινο αυτί είναι σε θέση να συλλάβει ημιτονοειδείς ταλαντώσεις και διατύπωσε μια θεωρία για τη λειτουργία της σειρήνας.

Σχηματική απεικόνιση της απλής σχέσης που συνδέει 
την διαφορά δυναμικού, την ένταση του ρεύματος 
και την αντίσταση ενός μεταλλικού αγωγού.

Ενώ στην αρχή το έργο του Ωμ αντιμετωπίστηκε με μεγάλη επιφύλαξη, στη συνέχεια το 1841, η  Βασιλική Ένωση του Λονδίνου αναγνωρίζοντάς το, του προσέφερε το σημαντικό μετάλλιο Copley. Σ' αυτή την απόφαση είναι πιθανό να βοήθησε με προσωπικές του επαφές ο Charles Wheatstone, ώστε η Βασιλική Ένωση να δώσει την απαραίτητη προσοχή στο έργο του Ωμ.

Το 1842 έγινε εξωτερικό μέλος της Βασιλικής Ένωσης και το 1845 έγινε πλήρες μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών και Κλασικών Μελετών.

Προς τιμή του η μονάδα μέτρησης της αντίστασης ενός ηλεκρικού διπόλου στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων (SI) ονομάστηκε Ohm (Ωμ).

Το 1849, ο Ωμ δημοσίευσε την εργασία του με τίτλο "Beiträge zur Molecular-Physik" ("Συνεισφορά στη Μοριακή Φυσική").

Ο Γκίοργκ Ωμ πέθανε στο Μόναχο στις 6 Ιουλίου 1854, σε ηλικία 65 ετών. Θάφτηκε στο κοιμητήριο Alter Südfriedhof του Μονάχου.

Χειρόγραφη επιστολή του Ωμ προς τον
Friedrich Von Thiersch για τον θάνατο του Gay-Lussac.
(25 Νοεμβρίου 1850)

Είναι σίγουρο ότι υπήρξε καθυστερημένη αναγνώριση της πολύ σημαντικής δουλειάς που μας πρόσφερε ο Ωμ. Έτσι, παραμένει το ερώτημα, γιατί κάποιος που σήμερα είναι τόσο γνωστός για το έργο του, καθυστέρησε η αναγνώρισή του. Αυτό μπορεί να μην έχει μια απλή εξήγηση, αλλά να είναι μάλλον το αποτέλεσμα του συνδυασμού μιας σειράς διαφορετικών παραγόντων. Ένας παράγοντας μπορεί να ήταν η εσωστρέφεια του χαρακτήρα του Ωμ, ενώ ένας άλλος ήταν σίγουρα η μαθηματική του προσέγγιση σε θέματα τα οποία εκείνη την εποχή μελετήθηκαν στη χώρα του με μη μαθηματικό τρόπο. Υπήρχαν ακόμα και προσωπικές διαμάχες με ανθρώπους που βρίσκονταν σε θέσεις εξουσίας με τους οποίους ο Ωμ ήρθε σε αντιπαράθεση. Αυτά τα πρόσωπα ήταν ο Johannes Schultze, ο οποίος ήταν μια σημαντική προσωπικότητα στο Υπουργείο Παιδείας στο Βερολίνο και ο Georg Friedrich Pohl, καθηγητής φυσικής στην ίδια πόλη.

Αδριάντας του Γκίοργκ Ωμ στο 
Πανεπιστήμιο του Μονάχου.

• Το βιβλίο του Ωμ "Die galvanische Kette, mathematisch bearbeitet" σε pdf (254 σελ., Εκδόσεις Bei T. H. Riemann, Berlin, 1827).

• Βιογραφία του Ωμ από τον Rollo Appleyard. Το κείμενο είναι του 1930 κι έχει βασιστεί στο βιβλίο "Pioneers of Electricity; Or, Short Lives of the Great Electricians" του John Munro (έκδοση 1890).

• "7 Electrifying Facts About Georg Ohm" ("7 Ηλεκτρισμένα Γεγονότα για τον Γκίοργκ Ωμ") από την ιστοσελίδα Interesting Engineering.

• Βίντεο "Electrical Resistance - Georg Ohm" από το κανάλι Fern Farthington (αγγλικά, 14:32).

• Βίντεο με πειραματική παρουσίαση του Νόμου του Ωμ από τον φυσικό Νίκο Παπούλα  (ελληνικά, 2:42).

• Παρουσίαση pptx για "Αντίσταση αγωγού και Νόμος του Ωμ".

Πηγή: Today in Science History, wikipedia, nationalmaglab, corrosion-doctors