Ένας χρόνος πριν - Ένας χρόνος μετά...

Εσείς τι θα προτιμούσατε, το "Ένας χρόνος πριν" ή το "Ένας χρόνος μετά" ;

Στην πραγματικότητα αφορούν το ίδιο χρονικό διάστημα, ένας χρόνος πριν από σήμερα ή ένας χρόνος μετά από την αντίστοιχη περυσινή ημερομηνία.

Εγώ προτιμώ "Ένας χρόνος μετά", γιατί αισθάνομαι ότι αυτός ο τρόπος διατύπωσης συνδέεται με το μέλλον και κουβαλάει ελπίδα!

Γιατί όμως αυτός ο τίτλος;

Ήταν 1η Ιουλίου 2009, όταν αποφάσισα να ανοίξω λογαριασμό στο blogspot του google. Την άλλη μέρα έφευγε η παρέα για το Κυπαρίσσι. Ήξερα τι ήθελα να κάνω, να ανεβάσω σε κοινή θέα και κοινή χρήση ότι είχα φτιάξει σε powerpoint από τη Φυσική του Λυκείου.

Δεν ήξερα τον τρόπο να το κάνω. Έχω μάθει από μικρός ότι "ρωτώντας φτάνεις στην Πόλη", κι έτσι λειτούργησα, μιας και αυτή η μέθοδος μού έχει φανεί χρήσιμη μέχρι τώρα. Γι αυτό όμως είναι οι φίλοι! Ήταν ο Γιώργος που μου άνοιξε το δρόμο εκεί στο καφενεδάκι στο Κυπαρίσσι, "ξέρεις το e-snips";

Κι ύστερα ήρθε το περυσινό καλοκαίρι, ανάμεσα στην Αθήνα και στην Προσύμνη να γράφω και να σβήνω ακατάπαυστα, τόσο που δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία σε κείνο το "τσίμπημα" που ένιωσα ψηλά στο δεξί χέρι. Το "τσίμπημα" όμως έγινε μούδιασμα στη δεξιά ωμοπλάτη, που λες και σερνόταν, εκεί κατά τον Αύγουστο έφτασε στην αριστερή ωμοπλάτη!

Όμως, ο σκοπός, ο στόχος έπρεπε να επιτευγχθεί, να τελειώσω τη βασική δουλειά μέχρι την έναρξη του σχολείου. Έπρεπε(;), μα απέναντι σε ποιον; Ασφαλώς απέναντι στον εαυτό μου, γιατί πάνω απόλα έκανα κέφι αυτό που έφτιαχνα.

Ήρθε ο Σεπτέμβρης με το καλό και καθώς ενημερώνω το Μιχάλη για τη δημιουργία του blog και το περιεχόμενό του, μου λέει "Τζάμπα;" Μα μπορούσε να είναι αλλιώς; Ποιος ζήτησε από εμένα αντίτιμο για την καθημερινή περιήγησή μου στο διαδίκτυο;

Τελικά, ποιο είναι το "κέρδος μου", εκτός από τα "τσιμπήματα" που με συντρόφεψαν μέχρι φέτος την Άνοιξη;

Ένα και μοναδικό, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ. Από την ενημέρωση των συναδέλφων στο κάλεσμα του Κώστα, από το μαθητή που ρωτά "πώς θα το κατεβάσω αυτό κύριε;", από τη μαθήτρια που λέει "με βοήθησε στο διάβασμά μου", από τον Μπάμπη που του άρεσαν τα pps με τα τοπία, από το συνάδελφο που του συστήθηκες και σου απαντά "έχω δει το blog σου", από την αφορμή για γνωριμία καλών συναδέλφων στο συνέδριο της Πάτρας και τόσα άλλα.

Τώρα, ένα χρόνο μετά τι κάνω;

Είμαι εδώ, με όρεξη για βελτίωση του υπάρχοντος υλικού και ιδέες για παραγωγή νέου.

Μου αυξάνουν την όρεξη τα καθημερινά "κλικ" στη διεύθυνση του blog και οι εκατοντάδες διαφορετικοί επισκέπτες στο e-snips.

Σταματώ την τάση μου για φλυαρία, εκφράζοντας τη βαθειά μου ευγνωμοσύνη με ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους μαθητές και τις μαθήτριές μου, στους φίλους και συναδέλφους που στήριξαν με διάφορους τρόπους αυτή την προσπάθειά μου.....