Θέματα Ηλεκτρομαγνητισμού από τις Εξετάσεις Κύπρου.

Τα 99 θέματα είναι ταξινομημένα κατά χρονολογική σειρά από το 2006 ως το 2020. Είναι γραμμένα σε κείμενο word για να μπορεί ο(η) χρήστης να τα επεξεργαστεί εύκολα και εκτείνονται σε 65 σελίδες.

Οι συνάδελφοι καθηγητές(-τριες) και οι μαθητές(-τριες) μπορούν να χρησιμοποιούν ελεύθερα αυτά τα αρχεία στη μελέτη και στη διδασκαλία τους. 

Δεν επιτρέπεται η χρήση αυτών για εμπορική εκμετάλλευση. 

Μπορείτε να κατεβάσετε τα θέματα από ΕΔΩ.

Τα πρωτότυπα θέματα με τις λύσεις τους μπορείτε να τα βρείτε  ΕΔΩ.

Σαν σήμερα... 1887, γεννήθηκε ο Έρβιν Σρέντιγκερ.

Erwin Schrödinger

Σαν σήμερα, στις 12 Αυγούστου 1887, γεννήθηκε στην περιοχή Erdberg της Βιέννης ο  Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger (Έρβιν ... Σρέντιγκερ). Ο Αυστριακός φυσικός  ασχολήθηκε με τη στατιστική φυσική, τη θερμοδυναμική, την ηλεκτροδυναμική, την κοσμολογία, τη βιολογία, τη φιλοσοφία, αλλά κυρίως με την κβαντική φυσική, διατυπώνοντας την περίφημη κυματική εξίσωση που φέρει το όνομά του.

Ο Έρβιν το 1894.

Ο Σρέντινγκερ καταγόταν από Βαυαρική οικογένεια που είχε εγκατασταθεί στη Βιέννη αρκετές γενεές πριν. Πατέρας του ήταν ο Rudolf Schrödinger που είχε κληρονομήσει ένα μικρό εργοστάσιο λινελαίου και μητέρα του η Emilia Bauer που ήταν κατά το ήμισυ Βρετανή και κόρη του καθηγητή Χημείας στο Technische Hochschule Vienna (TU Wien), Alexander Bauer. Ο Έρβιν από μικρός έμαθε πολύ καλά αγγλικά και γερμανικά, καθώς στο σπίτι του μιλούσαν και τις δύο γλώσσες. Μέχρι τα 10 χρόνια του δεν πήγε σχολείο, αλλά παρακολούθησε ιδιωτικά μαθήματα.

Ο Σρέντιγκερ το 1915 όταν υπηρετούσε
στον Αυστροουγγρικό στρατό.

Το φθινόπωρο του 1898 γράφτηκε στο Akademisches Gymnasium της Βιέννης, απ' όπου  αποφοίτησε το 1906 για να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης να σπουδάσει  Θεωρητική Φυσική. Οι παραδόσεις του καθηγητή του Fritz Hasenöhrl, διαδόχου του  Boltzmann, επηρέασαν σημαντικά τον νεαρό Έρβιν. 

Το 1910 έλαβε το διδακτορικό του με θέμα της διατριβής του "Περί ηλεκτρικής αγωγιμότητας στην επιφάνεια μονωτών σε υγρή ατμόσφαιρα".

Το 1911, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, έγινε βοηθός του καθηγητή Franz Exner,  καθοδηγώντας την πρακτική εξάσκηση των φοιτητών. 

Με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, κλήθηκε να υπηρετήσει στον Αυστροουγγρικό στρατό και τοποθετήθηκε ως αξιωματικός σε μονάδα του Πυροβολικού.

Ο Σρέντιγκερ την εποχή που επέστρεψε 
από τον Α' παγκόσμιο πόλεμο. 

Με τη λήξη του Α' παγκοσμίου πολέμου επέστρεψε στην εργασία του και το 1920 έλαβε ακαδημαϊκή θέση ως βοηθός του Καθηγητή Max Wien στο Πανεπιστήμιο της Ιένας. 
Τον Σεπτέμβριο του 1920 έγινε έκτακτος καθηγητής στη Στουτγάρδη και το 1921 τακτικός καθηγητής στο Μπρέσλαου  (σήμερα Βρότσλαβ).
Την ίδια χρονιά ανέλαβε θέση τακτικού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, όπου εγκαταστάθηκε για τα επόμενα έξι χρόνια. Η περίοδος αυτή ήταν ίσως η πιο γόνιμη γι' αυτόν, καθώς ασχολήθηκε με πολλά θέματα Θεωρητικής Φυσικής, κυρίως με θέματα Θερμότητας και Θερμοδυναμικής (τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η θεωρία του Boltzman). 

Στο τέλος αυτής της περιόδου έκανε και μια από τις πλέον σημαντικές ανακαλύψεις του, τη γνωστή ως Κυματική Εξίσωση του Σρέντινγκερ (πρώτη δημοσίευση τον Ιανουάριο του  1926 στο περιοδικό Annalen der Physik). 
Αυτή η εξίσωση αντικαθιστά την εξίσωση του Νεύτωνα ως η «σωστή εξίσωση» για την περιγραφή της κίνησης των σωματιδίων του μικρόκοσμου.

Ο Σρέντιγκερ (κάτω δεξιά) σε πάρτι το 1933.

Η ανακάλυψη αυτή έγινε από τον Σρέντιγκερ επειδή οι κβαντικές συνθήκες του Μπορ δεν τον ικανοποιούσαν. 
Ο Σρέντινγκερ συνειδητοποίησε ότι η εξίσωσή του εξηγούσε αβίαστα την κβάντωση της ενέργειας που αποτελεί το κλειδί για την κατανόηση του μυστηρίου της ατομικής σταθερότητας όπως το είχε θέσει νωρίτερα ο Μπορ. Στην ίδια εργασία ο Σρέντινγκερ εφάρμοσε την εξίσωσή του στο άτομο του υδρογόνου και έδειξε ότι δίνει τις σωστές τιμές της ενέργειας, αλλά και άλλα φυσικά χαρακτηριστικά του ατόμου όπως, παραδείγματος χάριν, το μέγεθός του. 
Πρόκειται σίγουρα για μια από τις σημαντικότερες επιστημονικές εργασίες όλων των εποχών.
Το 1933 ο Σρέντινγκερ μοιράστηκε με τον Paul Dirac το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής "για την ανακάλυψη νέων παραγωγικών μορφών της ατομικής θεωρίας".

Τρεις θεμελιωτές της Κβαντικής Φυσικής στην Στοκχόλμη, 
στην τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ τον Δεκέμβριο 1933.
(Από αρ.) Έρβιν Σρέντιγκερ, Paul Dirac και Βέρνερ Χάιζενμπεργκ.
Ο Χάιζενμπεργκ είχε βραβευθεί με το Νόμπελ Φυσικής το 1932,
αλλά το παρέλαβε ένα χρόνο αργότερα.
(getty images) 

Το 1927 ο Σρέντινγκερ μετακόμισε στο Βερολίνο όπου αντικατέστησε τον Max Planck. Το 1933, όταν στην εξουσία ανέβηκε το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ, ο Σρέντινγκερ αποφάσισε ότι δεν του ήταν πλέον δυνατό να ζήσει στη Γερμανία και μετακόμισε στην Αγγλία, όπου ανέλαβε θέση στην Οξφόρδη. 

Όταν το 1934 του προτάθηκε μόνιμη θέση από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον στις ΗΠΑ, δεν τη δέχτηκε. 

Το 1935 διατύπωσε το περίφημο νοητικό πείραμα με το όνομα "η γάτα του Σρέντινγκερ", που χαρακτηρίζεται και ως παράδοξο. Το νοητικό πείραμα συναντάται συνήθως σε θεωρητικές συζητήσεις για τις ερμηνείες της κβαντομηχανικής. Κατά την ανάπτυξη αυτού του πειράματος ο Σρέντινγκερ επινόησε τον όρο κβαντική διεμπλοκή.

Η γάτα του Σρέντιγκερ.

Το σκηνικό του πειράματος:
Μια γάτα είναι κλεισμένη σ' ένα κουτί, μέσα στο οποίο υπάρχει μια φιάλη που περιέχει θανατηφόρο αέριο συνδεδεμένη με έναν απαριθμητή Geiger, δίπλα στον οποίο υπάρχει μια ραδιενεργή πηγή.
Η διάσπαση ενός ραδιενεργού πυρήνα είναι κβαντικό φαινόμενο, που είναι αδύνατον να προβλεφθεί.
Έστω ότι υπάρχει 50% πιθανότητα στο επόμενο λεπτό να διασπαστεί ένας ραδιενεργός πυρήνας. Η διάσπαση θα ενεργοποιούσε τον απαριθμητή Geiger, ο οποίος με τη σειρά του θα έθετε σε κίνηση το σφυρί, το μπουκάλι θα έσπαγε και το δηλητηριώδες αέριο θα σκότωνε τη γάτα!

Έρβιν Σρέντιγκερ και Λίζε Μάιτνερ.

Εφόσον δεν έχουμε ανοίξει το κουτί, σύμφωνα με την κβαντομηχανική η κατάσταση της γάτας είναι μια υπέρθεση των δύο δυνατών καταστάσεων: είναι ταυτόχρονα και ζωντανή και νεκρή. Ανοίγοντας το κουτί και παρατηρώντας στο εσωτερικό του, καταρρέει η κυματοσυνάρτηση που περιγράφει τη γάτα και βλέπουμε τη γάτα στη μια από τις δυο δυνατές καταστάσεις της: ή ζωντανή ή νεκρή.
Ο Σρέντιγκερ πρότεινε το περίφημο πείραμα με τη γάτα, θέλοντας να δείξει ότι η κβαντική θεωρία είναι ακόμη ελλειπής. Θεωρούσε ότι η γάτα ή είναι ζωντανή ή έχει πεθάνει, ανεξάρτητα από την παρατήρησή μας…

Το ζεύγος Έρβιν και Άνμαρι Σρέντιγκερ.

Το 1936 του προτάθηκε θέση στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς και ο Σρέντινγκερ την δέχτηκε, κυρίως επειδή νοσταλγούσε την πατρίδα του. Το 1938 όμως, η Αυστρία προσαρτήθηκε στο Χιτλερικό Ράιχ (Άνσλους) και ο Σρέντινγκερ βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, αφού η φυγή του από τη Γερμανία το 1933, θεωρήθηκε ως πράξη εχθρική προς το Ράιχ. Όμως κατάφερε να διαφύγει αρχικά στην Ιταλία, απ' όπου επανήλθε στην Οξφόρδη και ύστερα στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης. Μετά από σύντομη παραμονή εκεί, μετακινήθηκε στο Clontarf, προάστιο του Δουβλίνου, όπου τοποθετήθηκε ως Διευθυντής της Σχολής Θεωρητικής Φυσικής στο Ίδρυμα Ανωτάτων Σπουδών, που μόλις είχε δημιουργηθεί, μετά από προσωπική πρόσκληση του πρωθυπουργού της Ιρλανδίας Eamon de Valera που ήταν μαθηματικός. Παρέμεινε εκεί ως το 1955, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.

Ο Έρβιν Σρέντιγκερ (1η σειρά, 2ος από δεξιά) σε μια συνάντηση
του Dublin Institute of Advanced Studies, το 1942.

Για την 17χρονη παραμονή του στο Δουβλίνο είχε δηλώσει ότι ήταν "τα ευτυχέστερα χρόνια της ζωής μου". Για να προσθέσει ότι η Ιρλανδία ήταν "το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου ένα πρόσωπο σαν κι εμένα ήταν σε θέση να ζήσει άνετα, δίχως άμεσες υποχρεώσεις, ελεύθερος ν' ακολουθήσει όλες τις φαντασίες του".
Μετά την συνταξιοδότησή του επέστρεψε στην Βιέννη, όπου του προσφέρθηκε τιμητική θέση.

Στο European Forum του Alpbach (1951).
Δρ. Merz Benteli (αρ.), Έρβιν Σρέντιγκερ (μεσ.)
 και Άνμαρι Σρέντιγκερ. 

Ως προσωπικότητα ο Σρέντινγκερ ήταν περισσότερο γνωστός για την ελευθεριάζουσα ερωτική του ζωή, μάλλον σκανδαλώδη για τα κοινωνικά και ακαδημαϊκά ήθη της εποχής.

Η συμβίωση με τη σύζυγο Annemarie Bertel (παντρεύτηκαν το 1920) και την εκάστοτε  ερωμένη του ήταν μάλλον κανόνας ζωής παρά εξαίρεση κι αυτό ήταν συχνά πρόβλημα  στις ακαδημαϊκές του μετακινήσεις από Ίδρυμα σε Ίδρυμα. 

Ο Έρβιν Σρέντιγκερ πέθανε από φυματίωση στη Βιέννη, στις 4 Ιανουαρίου 1961, σε ηλικία 74 ετών. Θάφτηκε στο καθολικό Κοιμητήριο του Alpbach στην Αυστρία, παρότι δεν ήταν καθολικός. Όμως ο ιερέας του κοιμητηρίου επέτρεψε την ταφή εκεί, όταν πληροφορήθηκε ότι ο Σρέντινγκερ ήταν μέλος της Παπικής Ακαδημίας Επιστημών (Pontifical Academy of Sciences).

Αυστριακό γραμματόσημο για τα 100 χρόνια από
 τη γέννηση του Σρέντιγκερ (έκδοση 11-8-1987).

Τα αρχεία του Σρέντινγκερ βρίσκονται στην Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βιέννης για τη Φυσική (Central Library for Physics in Vienna).

Στις 12 Αυγούστου 2013 η Google αφιέρωσε το doodle της ημέρας για τα 126 χρόνια από τη γέννηση του Σρέντιγκερ.

Το doodle που αφιέρωσε η Google στον Σρέντιγκερ το 2013.

• Βρείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ κάποια αρχεία σχετικά με τον Σρέντιγκερ (σπάνιες φωτογραφίες, αναλυτική βιογραφία, γραπτά, αλληλογραφία κλπ).

• Η ομιλία (κείμενο) του Σρέντιγκερ με τίτλο "The fundamental idea of wave mechanics" ("Η θεμελιώδης ιδέα της κυματικής μηχανικής"), από την απονομή του Νόμπελ Φυσικής (12-12-1933).

Το εξώφυλλο της βιογραφίας του Σρέντιγκερ
από τον John Gribbin (2013)

• "Η γάτα του Σρέντιγκερ" από τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ.

• Αφιέρωμα της εφημερίδας THE IRISH TIMES για τα 75 χρόνια από τις τρεις ομιλίες του Σρέντιγκερ με τίτλο "What is life?" ("Τι είναι ζωή;"), στο Αμφιθέατρο Φυσικής του Trinity College του Δουβλίνου. 

• "Η Εξίσωση του Schrödinger" από τον ιστότοπο "Απλά η Φυσική" του Σταύρου Λουβερδή (ελληνικά, 16:44).

• Το κείμενο της ομιλίας του Σρέντιγκερ από τις διαλέξεις του με τίτλο "What is life?"

Πηγή: Today in Science History, "Μεγάλη επιστήμη ενδιαφέρουσες ζωές" του  Στέφανου Τραχανά, WIKIPEDIA.

Σαν σήμερα... 1945, η δεύτερη ατομική βόμβα πέφτει στο Ναγκασάκι.

Το ατομικό "μανιτάρι" πάνω από το Ναγκασάκι
έφτασε σε ύψος τα 18 χιλιόμετρα.
(του υπολοχαγού Charles Levy στο περιοδικό TIME)

Σαν σήμερα, στις 9 Αυγούστου 1945, στις 11:02 τοπική ώρα (02.02 GMT), οι Αμερικανοί, μετά την Χιροσίμα, βομβάρδισαν με την δεύτερη ατομική βόμβα την πόλη Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Η βόμβα, με το "χαϊδευτικό" Fat Man (Χονδρός Άνδρας), εξερράγη 500 μέτρα πάνω από την πόλη. 
Παρά το γεγονός ότι η τοπογραφία της πόλης, που βρίσκεται σε κοιλάδα με πολλά κανάλια νερού, δεν ευνοούσε την εξάπλωση των πυρκαγιών που προκλήθηκαν από την έκρηξη της βόμβας, εν τούτοις κι εδώ ο τελικός απολογισμός των θυμάτων ήταν ιδαίτερα βαρύς. Στην μεγάλη καταστροφή συνέτεινε ότι αυτή τη φορά το σχάσιμο υλικό της βόμβας ήταν πλουτώνιο και η καταστροφική δύναμή της πολύ ισχυρότερη της βόμβας που πριν 3 ημέρες είχε πέσει στη Χιροσίμα.

Σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία υπήρξαν 73.884 νεκροί, 74.909 τραυματίες και 120.820 ασθενείς (προσβληθέντες από ραδιενέργεια). 

Οι δύο επικεφαλής του σχεδίου Μανχάταν.
Αριστερά ο στρατηγός Leslie Groves και δεξιά
ο φυσικός Robert Oppenheimer.

Κυβερνήτης του αεροσκάφους Β 29 Bockscar που έριξε την βόμβα στο Ναγκασάκι ήταν ο  (τότε) ταγματάρχης Charles Sweeney. Ο Sweeney συμμετείχε και στην επιχείρηση της Χιροσίμα ως πιλότος του συνοδευτικού βομβαρδιστικού Β29 Τhe Great Artiste. Το υπόλοιπο πλήρωμα του βομβαρδιστικού αποτελείτο από 12 άτομα, οι: 

Το βασικό πλήρωμα του Bockscar που βομβάρδισε το Ναγκασάκι.
Την συγκεκριμένη μέρα υπήρχαν τρία επιπλέον άτομα στο πλήρωμα.
(Καθιστοί): Buckley, Kuharek, Gallagher, Dehart, Spitzer.
(Όρθιοι): Beahan, Van Pelt, Jr., Albury, Olivi, Sweeney.

• Σμηναγός  Charles Donald "Don" Albury, συγκυβερνήτης,
• Ανθυπολοχαγός  Frederick "Fred" J. Olivi, τακτικός συγκυβερνήτης,
• Σμηναγός  James F. Van Pelt, Jr., πλοηγός,
• Σμηναγός   Kermit K. Beahan, πυροβολητής,
• Λοχίας  John D. Kuharek,  μηχανικός πτήσης,
• Λοχίας   Raymond C. Gallagher,  πυροβολητής, βοηθός μηχανικός πτήσης,
• Λοχίας   Edward Κ Buckley, χειριστής ραντάρ,
• Λοχίας   Abe Μ Spitzer, χειριστής ραδιοσυχνοτήτων,
• Λοχίας   Albert T. "Pappy" De Hart, πυροβολητής στο ουραίο τμήμα,
• Πλωτάρχης   Frederick Ashworth, βομβαρδιστής,
• Υπολοχαγός   Philip M. Barnes, βοηθός βομβαρδιστή,
• Ανθυπολοχαγός  Jacob Beser, υπεύθυνος για αντίμετρα ραντάρ.

Το πλαϊνό μπροστινό μέρος του αεροσκάφους
Β 29 Bockscar που βομβάρδισε το Ναγκασάκι.

Το βομβαρδιστικό ξεκίνησε από το νησί Τινιάν του συμπλέγματος των Μαριανών με στόχο ρίψης της 2ης ατομικής βόμβας την Ιαπωνική πόλη Kokura (Κοκούρα) στο νησί Κιούσου.  Έχοντας τεχνικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της πτήσης και με την Kokura σκεπασμένη από πυκνά σύννεφα την ώρα που έφτασαν, ο Sweeney με τον συγκυβερνήτη Charles Albury αποφάσισαν να ακολουθήσουν το σχέδιο και να χτυπήσουν τον δεύτερο επιλεγμένο στόχο, το Ναγκασάκι (όχι όμως ακριβώς στην προγραμματισμένη περιοχή) προκαλώντας το θάνατο τουλάχιστον 40000 ατόμων σε πρώτη φάση.

Στρατιώτες κι εργαζόμενοι στην Αεροπορική Βάση της
νήσου Τινιάν γράφουν μηνύματα στη βόμβα Fat Man.
(Business Insider/US National Archives)

Επιστρέφοντας στη βάση του ο Sweeney φοβόταν ότι θα μπορούσε να γίνει έρευνα σε βάρος του, γιατί πιθανόν δεν εκτέλεσε με επιτυχία την αποστολή του. Όμως τελικά δεν έγινε κάτι τέτοιο.

Ο Charles Sweeney συνταξιοδοτήθηκε το 1976 ως Major General (Αρχιστράτηγος) από την Εθνοφρουρά. 

Στη διάρκεια της ζωής του παρέμεινε πεισμένος για την αναγκαιότητα ρίψης της ατομικής βόμβας. Σε ομιλία του το 1995 μεταξύ άλλων είχε πει: " Καθώς ήμουν αυτός που διοίκησε την τελευταία αποστολή ρίψης ατομικής βόμβας, ορκίζομαι ότι διατηρώ αυτή τη μοναδική διάκριση".

Η βόμβα πλουτωνίου Fat Man λίγο πριν φορτωθεί
στο βομβαρδιστικό Β29 Bockscar.
Η εκρηκτική της ισχύ αντιστοιχούσε σε 20.000 τόνους TNT.

Προς το τέλος της ζωής του ο Sweeney έγραψε το βιβλίο "War's End: An Eyewitness Account of America's Last Atomic Mission" (Το Τέλος του Πολέμου: Η Κατάθεση ενός Μάρτυρα για την Τελευταία Αμερικανική Ατομική Αποστολή") όπου καταγράφει τις αναμνήσεις του από τη δράση του στην περίοδο του πολέμου.
Ο Charles Sweeney πέθανε σε ηλικία 85 ετών, στις 16 Ιουλίου 2004, στη Βοστόνη των ΗΠΑ. Το 2005 κυκλοφόρησε το video "Nagasaki: The Commander's Voice" ("Ναγκασάκι: Η Φωνή του Διοικητή") όπου ακούγεται ο ίδιος ο Sweeney, ηχογραφημένος το 2002, να περιγράφει την αποστολή στο Ναγκασάκι. 

Η περιοχή του Ναγκασάκι όπου από πάνω εξερράγη η βόμβα
 πλουτωνίου. Η φωτογραφία είναι από αμερικανικό αεροπλάνο 
στις 7 Αυγούστου 1945 (2 ημέρες πριν την ρίψη της βόμβας).
(US National Archives)

Η περιοχή του Ναγκασάκι (ground zero - σημείο μηδέν) όπου εξερράγη 
 η βόμβα πλουτωνίου, την ώρα που σχηματίζεται το πυρηνικό μανιτάρι.
(getty images) 

Το ground zero του Ναγκασάκι ένα μήνα μετά την πτώση της βόμβας.
    (US National Archives)

Ό,τι απόμεινε από τον Καθολικό Καθεδρικό Ναό Uracami,
μια εμβληματική περιοχή του Ναγκασάκι, ανατολικά του 
ground zero (Σεπτέμβριος 1945).
(Bernard Hoffman—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Ερείπια από το ναυπηγείο της Μιτσουμπίσι.
Οι δύο καμινάδες ήταν μέρος του χαλυβουργείου. 
Το εργοστάσιο απείχε περίπου 1.450 μέτρα από το ground zero.
(atomicarchive/Photos)

Άποψη της πόλης του Ναγκασάκι τον Σεπτέμβριο του 1945.
(Bernard Hoffman—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Απομεινάρια μιας ζωής στα ερείπια του Ναγκασάκι.
(Bernard Hoffman—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Λίγους μήνες μετά την πτώση της βόμβας στο Ναγκασάκι,
δυο γυναίκες μεταφέρουν ξύλα για τον χειμώνα.
(Alfred Eisenstaedt—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Τμήμα της ανταπόκρισης του φωτογράφου του περιοδικού LIFE
Bernard Hoffman στον διευθυντή του Wilson Hicks στη Ν. Υόρκη, 
τον Σεπτέμβριο του 1945. Σ' ενα σημείο γράφει:
 "Δεν υπάρχει τίποτε που να μπορείς να συγκρίνεις 
με την καταστροφή από την ατομική βόμβα,
  σε σχέση με ό,τι έχουμε δει στο παρελθόν".
(Time & Life Pictures/Getty Images)

Μια ταμπέλα στο ερειπωμένο τοπίο του Ναγκασάκι γράφει:
"Atomic field" ("Ατομικό πεδίο").
(Alfred Eisenstaedt—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Δύο γυναίκες προσεύχονται ανάμεσα στα
ερίπια ενός νεκροταφείου. 
(Alfred Eisenstaedt—The LIFE Picture Collection/Getty Images)

Τραυματίας με πολλά εγκαύματα στο πάτωμα 
πρόχειρου νοσοκομείου στο Ναγκασάκι.
(Hulton Archive)

Ένα μικρό παιδί δέχεται περιποίηση στα εγκαύματά του στο 
Δημοτικό σχολείο Shin Kozen του Ναγκασάκι, που έχει 
μετατραπεί σε προσωρινό νοσοκομείο.
(YASUO TOMISHIGE, THE ASAHI SHIMBUN, GETTY IMAGES)

Ό,τι απόμεινε από ένα εκκρεμές σε σπίτι της περιοχής
  Sakamoto-machi. Οι δείκτες του δείχνουν 11:02.  
(Nagasaki Atomic Bomb Museum)

Ένα τμήμα της εισόδου του Καθολικού 
Καθεδρικού Ναού Urakami έχει μεταφερθεί
και εκτίθεται στο Nagasaki Atomic Bomb Museum.
(Nagasaki Atomic Bomb Museum)

Μέρος του κρανίου του θύματος παραμένει στην εσωτερική 
επιφάνεια αυτού του κράνους που βρέθηκε κοντά στο ground zero.
(Nagasaki Atomic Bomb Museum)

O Δρ. Takashi Nagai ήταν βοηθός καθηγητής
στην Ιατρική Σχολή του Ναγκασάκι. Παρά το γεγονός
ότι και ο ίδιος τραυματίστηκε από την ατομική έκρηξη
προσέφερε αμέσως την βοήθειά του σε άλλα θύματα.
 Πέθανε από λευχαιμία 6 χρόνια μετά την πτώση
 της βόμβας. Στα χρόνια αυτά εργάστηκε με πάθος
για την πόλη του και την ειρήνη. 

Ό,τι απόμεινε από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ναγκασάκι.

Οι φυλακές του Ναγκασάκι που βρίσκονταν περίπου 300 μέτρα 
βόρεια από το ground zero, σχεδόν εξαφανίστηκαν.
134 άτομα που βρίσκονταν εκεί την ώρα της έκρηξης, σκοτώθηκαν.
Σήμερα, στη θέση των φυλακών υπάρχει το Πάρκο της Ειρήνης.
 (Nagasaki Atomic Bomb Photograph Investigation Association)

Τα καμμένα υπολείμματα του Γυμνασίου Chinzei.
(U.S. Army Institute of Pathology photograph)

Σήμερα, αυτή η μαύρη λίθινη στήλη έχει τοποθετηθεί στο 
ground zero (σημείο πτώσης) στο Ναγκασάκι, σε ανάμνηση
του τραγικού γεγονότος της 9ης Αυγούστου.

• Ένα κείμενο του Akitoshi Nakamura, Διευθυντή του Nagasaki Atomic Bomb   Museum.    

• Δύο μαρτυρίες από επιζήσαντες της καταστροφής του Ναγκασάκι, της Sakue Shimohira  και του Yoshiro Yamawaki.

• Ένα κείμενο για τον Δρ. Takashi Nagai (αγγλικά).    

• Βίντεο (χωρίς ήχο) όπου φαίνονται οι προετοιμασίες για την φόρτωση του Little Boy και του Fat Man στα αεροσκάφη, στο νησί Τινιάν (23:46).

• Ραδιοφωνική συνέντευξη (παρουσίαση του κειμένου στα αγγλικά) με μέλη των πληρωμάτων των δύο αποστολών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (Οκτώβριος 1962).

• Στο βίντεο "Nagasaki: The Commander's Voice" ("Ναγκασάκι: Η φωνή του διοικητή") ακούγεται ο ίδιος ο Charles Sweeney, ηχογραφημένος το 2002, να περιγράφει την αποστολή στο Ναγκασάκι. Μέρος 1ο (9:36), Μέρος 2ο (10:21), Μέρος 3ο (8:26).

• Πώς λειτουργεί μια ατομική βόμβα.

• Αρχείο φωτογραφιών από το Getty images για το Ναγκασάκι.

• Βίντεο από την DW "Nagasaki - Why did the US drop the second bomb?" ("Ναγκασάκι - Γιατί οι ΗΠΑ έριξαν τη δεύτερη βόμβα;" (αγγλικά, 42:24).

Πηγή: Nagasaki Atomic Bomb Museum, nuclearfiles.org, WIKIPEDIA